مدتی است احساس افسردگی می کنم

افسردگی در دوران نوجوانی با نشانه‌هایی همراه است که اگر این نشانه‌ها از سوی خانواده فرد مورد توجه قرار نگیرد، ممکن است به مشکلات حاد و جدی‌تر تبدیل شود. البته افسردگی در هر سنی به سراغ افراد می‌آید، اما در سنین نوجوانی مشکلاتی را برای فرد به همراه خواهد داشت.
برخی خانواده‌ها بدون توجه به بیماری فرزندان خود باعث می‌شوند عوارض ناگواری در انتظار فرد باشد. مشکلات تحصیلی، افت درسی، نداشتن روابط اجتماعی سالم، گرایش به مصرف موادمخدر، عضو شدن در گروه‌های اجتماعی و گروه همسالان و انجام رفتارهای پر‌خطر و آسیب‌زا از مشکلاتی است که برخی افراد نوجوان در این سن تجربه می‌کنند.
شایع‌ترین مساله‌ای که این افراد با آن رو‌به‌رو می‌شوند، احساس غمگینی است و با کوچک‌ترین موضوعی از کوره در‌رفته و چون روحیه‌ای تحریک‌پذیر دارند، همیشه استرس داشته و مضطرب به نظر می‌رسند.
گریه کردن آن هم به صورت بی‌دلیل از مشکلات شایع این دوران است. در این سن نوجوانان تحمل رویارویی با شکست را نداشته و احساس پوچی و ناکارآمدی می‌کنند، فعالیت‌های روزانه‌شان کاهش یافته و اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند. در این شرایط توصیه می‌شود ابتدا افسردگی فرد از سوی یک روان‌پزشک و متخصص تشخیص داده شود تا دوره‌های درمانی و روند درمانی درستی در پیش گرفته شود. اگر میزان افسردگی شدید باشد، نیاز به روان‌درمانی توأم با دارودرمانی دارد و بهترین روند درمانی، درمان ترکیبی است. رفتارهای فرد نوجوان باید از همه لحاظ مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان بهترین شیوه را در نظر گرفت.
خانواده و محیط امن خانواده پناهگاه خوبی برای جوانانی است که احساس افسردگی می‌کنند. والدین در این دوران باید نقش حمایتگر داشته باشند و به فرزندان خود اجازه ابراز وجود داده و این امکان را فراهم سازند تا نوجوان خانواده را تکیه‌گاه محکم تلقی کند.
خانواده باید احساسات و عواطف خود را با خانواده در میان گذاشته و رابطه خوب و صمیمی ایجاد کنند. اگر رفتارهای توأم با خشونت و پرخاشگری در فرزند خود مشاهده کردند، برخورد منفی و واکنش نامناسبی نشان نداده تا نوجوان احساس آرامش داشته باشد. هر‌گونه سرزنش و نصیحت کردن منجر به خشونت و افزایش خشم در نوجوان می‌شود، از این رو باید در طول دوره درمان از برخوردهای غیرمنطقی دوری کرد. آموزش مهارت‌های لازم به نوجوانان باعث می‌شود کمتر به مسائل حاشیه‌ای فکر کنند.