پسرم به فامیل بدبین است

در مورد مساله‌ای كه مطرح كردید، اطلاعات دقیق و درستی نداریم، اما در حالت كلی می‌توان گفت كه بدبینی به دیگران معمولا دو مفهوم دارد یا فرد نسبت به محبت دیگران امیدوار نیست یا اینكه نسبت به نیات آنان بدگمان است؛ در حالت اول ممكن است بی‌مهری دیگران موجب چنین احساسی شده باشد و در حالت دوم نیز امكان دارد فرد واقعا با سوء‌نیت مواجه شده باشد، یعنی مورد اذیت و آزار دیگران قرار گرفته باشد، اما اگر این وضعیت‌ها وجود نداشته باشد و فرد به صورت تصوری نسبت به دیگران بد‌گمان یا از محبت آنان ناامید باشد، در آن صورت با وضعیتی مواجه هستیم كه به آن پارانویا گفته می‌شود. پارانویا یا بدگمانی به دیگران در نابسامانی‌های مختلف وجود دارد؛ از جمله در نابسامانی شخصیتی پارانوئید یا در نابسامانی هذیانی نوع گزند یا در شدیدترین نوع آن كه بیماری اسكیزوفرنیا نوع پارانوئید است. گاهی نیز دیده می‌شود كه مصرف حشیش باعث ایجاد بدگمانی در جوانان شده است و البته سرانجام باید به مهلك‌ترین ماده‌ای كه ایجاد سردرگمی می‌كند، اشاره كنیم كه همان شیشه است.
غرور به معنی خود‌بینی یا خود‌شیفتگی گاهی از اوقات ناشی از شرایط تربیتی خانواده است. به این معنی كه فرزند خود را برای صفت و خصایصی كه در اصل ندارد مور تمجید قرار می‌دهند و او را بالاتر از دیگران تلقی می‌كنند و در نتیجه این احساس در كودك و نوجوان شكل می‌گیرد كه واقعا بالاتر از دیگران است. گاهی از اوقات نیز غرور و خود‌شیفتگی و حقیر شمردن دیگران ناشی از احساس حقارت درونی است، یعنی شخصی كه خود را بسیار ضعیف و بی ارزش می‌پندارد، به صورت ناخودآگاه و جبرانی احساس قدرت و توانمندی و سروری بر دیگران پیدا می‌كند. از گفته‌های این مادر رنج‌دیده چنین استنباط نكردم كه فرزند ایشان با مساله حاد و بیماری شدید یا اعتیاد روبه‌رو باشد و به نظر می‌رسد كه مشكل مربوط به نحوه تربیت و پرورش این نوجوان است كه با مشاوره به روان‌پزشك و با تشخیص صحیح، می‌توان به برطرف شدن آن به طور كامل امیدوار بود.