دخترم موقع درس خواندن حواسش پرت میشود

با توجه به علایم ذکر شده به نظر می رسد که فرزند شما تا حدی علایم اختلال بیش فعالی – همراه با نقص توجه را تجربه می کند. این اختلال یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی کودکان است و اگر شدت علایم بیش از حد باشد می تواند مشکلاتی را در ابعاد مختلف تحصیلی ، بین فردی ، ارتباطی و خانوادگی ، برای کودک و همراهان ایجاد کند. حدود 8 تا 10 در صد کودکان به این اختلال مبتلا می شوند. احتمال تشخیص این اختلال در پسران سه برابر دختران است و دختران مبتلا به این اختلال بیشتر از پسران دچار مشکلات تمرکز و نقص توجهی می شوند. لذا به والدین گرامی توصیه می شود در صورت شدت علایم می توانید تحت نظر یک روانپزشک کودک و نوجوان از مداخ له دارویی جهت کنترل علایم استفاده کنید. اما از آن جا که مداخلات دارویی برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی – کم توجهی به تنهایی پاسخگو نیست، بهتر است روش های تربیتی و برخورد مناسب با این کودکان را نیز فرا بگیرید. مسلما تربیت کودک ، نیازمند آموزش
والدین است اما کودک بیش فعال نیروی ویژه ای را می طلبد. اگر به عنوان والدین کودک ، نقش خود را به خوبی در مقابل همه کسانی که در درمان کودک نقش دارند نظیر معلمان ، پزشک معا لج ، روانشناس و حتی سایر اعضای خانواده ایفاء کنید لذا شما به عنوان مهم ترین منبع و مدافع کودک خواهید بود و نتیجه این حمایت ها و آموزش ها این خواهد بود که می توانید به کودک خود کمک کنید تا به سوی موفقیت گام بردارد . اما از آن جا که برخی از انتظارات ، باورها و پیش داوری ها ی خاص والدین ممکن است باعث بروز مشکلات ارتباطی والد و کودک شود، بنابر این لازم است برخی از باور های اشتباه اصلاح شود، مثلاً به عنوان والدین باید بدانید که این نوع رفتار های آزار دهنده کودک از روی قصد و عمد یا از سر لجاجت نمی باشد بلکه بر عکس ، کودک مایل است که در جهت خواسته های والدین حرکت کند اما به دلیل نقص بیولوژیکی ناتوان است. لذا باز گذاشتن پل ارتباطی بین والدین و کودک فوق العاده مهم است و موجب می شود اختلاف ها و تعارضات میان والدین و کودک به شکل موثری برداشته شود. بنا براین به والدین گرامی توصیه می شود رفتار خود را با سن کودک متناسب کنید. در خواست های خود را به آرامی و به طور مکرر بیان کنید. آرام ولی محکم و قاطعانه خواسته خود را با کودک در میان بگذارید و از مقایسه او با دیگران دوری کنید.