پسرم به حرفهایم گوش نمی دهد

شاید سوال این مددجوی گرامی، مشکل خیلی از والدین عریز باشد. این روز ها اکثر والدین از گوش به حرف نبودن بچه های خود ناراحت و نگران هستند و به نوعی احساس عجز و ناتوانی می کنند. روانشناسان کودک و نوجوان عقیده دارند دو مرحله کلاسیک از عدم تبعیت پذیری ، سرکشی و پرخاشگری در کودکان وجود دارد. اولین مرحله شامل کودکان 2 تا 6 ساله و مرحله بعد هنگامی است که کودکان به نوجوانی می رسند. در این مراحل کودک یا نوجوان می خواهد تمرین استقلال کند. البته دوره های دیگری از سرکشی نیز وجود دارد به عنوان مثال ، هنگامی که کودکان از تغییر در محیط خود رنج می برند که بعد از مدتی این رنجش می تواند به سرکشی تبدیل شود. البته این مراحل سرکشی، تا حدودی ضروری و لازم هستند. زیرا در طی این مراحل، کودک یا نوجوان شخصیت و هویت خود را شکل می دهند. روانشناسان تربیتی بر این باورند که طغیان و سرکشی می تواند امری نرمال و جزیی از فرایند رشد شخصیتی کودک یا نوجوان شما باشد. لذا به والدین توصیه می شود که کودک خود را در این رابطه بیشتر درک نمایند. اما در صورتی که صبوری لازم را در این رابطه نمی توانید از خود نشان دهید شاید توصیه های زیر برای شما کمک کننده باشد. اول این که سعی کنید رفتار نامناسب فرند خود را تقویت نکنید. مسلماً رفتار نامناسب فرزند شما هنگامی افزایش پیدا می کند که شما به عنوان والدین به رفتار مورد نظر توجه کنید یا آن را خنده دار و با مزه توصیف کنید. یکی از رایج ترین اشتباهات والدین این است که ناخواسته این گونه رفتار های منفی را تقویت می کنند. دیگر این که مطالعات نشان داده است که رفتار نامناسب کودکان ممکن است تحت تاثیر وضعیت عاطفی خانواده ها نیز بوجود آید. طلاق یا جدایی عاطفی والدین می تواند یکی از شایع ترین دلایل باشد.اگر تنشی میان والدین وجود داشته باشد، کودکان این را درک می کنند آن گاه کودک از طریق گوش نکردن و نافرمانی سعی در جلب توجه والدین خود می کند تا از این طریق آنها را موقتاً از تنش ایجاد شده دورنماید. دیگر این که والدین ، خود باید الگوی خوبی در زمینه مهارت گوش کردن باشند. باید به فرزند خود نشان دهید که شنونده خوبی هستید. وقتی با شما صحبت می کند مستقیم به او نگاه کنید. وقتی با شما حرف می زند به صفحه تلویزیون یا چیزی دیگر خیره نشوید. به او نشان دهید که به حرف هایش توجه می کنید و اهمیت می دهید. چنان چه اگر بکار گیری نکات ذکر شده، نحوه گفتگو و ارتباط شما را با کودک اصلاح نکرد بهتر است شرایط پزشکی او را بررسی کنید به عنوان مثال برخی اختلالات دوران کودکی نظیر اختلال بیش فعالی – کم توجهی یا اختلال نافرمانی مقابله ای ممکن است موجب این گونه کم توجهی در فرزند شما نسبت به فرامین گردد که لازم است در این رابطه از یک روانپزشک کودک و نوجوان مشاوره تخصصی دریافت نمایید.