رضایت اجباری ارزش حقوقی دارد؟

اصولا رضایتی صحیح و قانونی است که در کمال رضایت و صحت عقلی و جسمی و بدون هیچگونه اجبار و اکراهی باشد، اما اگر شخص با تهدید مجبور به رضایت شود، باید اعمال تهدید غیرقانونی و نامشروع طرف مقابل خود را در دادگاه با شهادت شهود یا ادله دیگر همچون فیلم به اثبات برساند و ادله و مستندات تهدید شخص باید محکمه‌پسند و موجه باشد، طوری که برای قاضی رسیدگی‌کننده به پرونده این یقین حاصل شود که وی در نهایت رضایت و طیب‌خاطر تن به این امر نداده است، اما از آنجا که متاسفانه برخی افراد سودجو ابتدا در قبال گرفتن مبالغی از طرف مقابل در دادگاه حاضر می‌شوند و اعلام رضایت می‌کنند و پس از گذشت مدتی صرفا از سر سودجویی و کسب درآمد نامشروع در دادگاه حاضر می‌شوند و اعمال تهدید طرف مقابل را به خود اعلام می‌کنند، رویه قضایی محاکم اینگونه است که در زمان اعلام رضایت تمام شرایط و جوانب امر را در نظر می‌گیرند و چندین بار از شخص به طور شفاف و واضح سوال می‌کنند که اگر قصد اعلام رضایت واقعی دارد، صورتجلسه دادگاه را امضا کند، به همین دلیل اگر واقعا افراد عالم هستند که هیچ اعمال تهدید، جبر و زوری از طرف مقابل صورت نگرفته، بهتر است به جای اینکه وقت محاکم قضایی را بگیرند، به دنبال راه‌های معقول‌تری برای کسب درآمد باشند، چراکه حتی اگر این اذعان واهی از جانب برخی افراد سودجو مطرح شود، اگر دلیل قانع‌کننده‌ای دال بر اثبات آن ارائه نشود، قطعا رد خواهد شد و در محاکم قضایی قابلیت استماع ندارد.