پسرم پرخاشگری ميكند

روانشناسان کودک و نوجوان بر این باورند که دلایل زیادی برای پرخاشگری یک پسر نوجوان می تواند وجود داشته باشد اعم از بحران هورمونی بلوغ تا عوامل تربیتی و محیطی. بنابراین در وهله اول به این مادر گرامی توصه می شود علت این امر باید مشخص شود تا بعد از آن اقدام درمانی لازم برای آن به کار گرفته شود به ویژه اینکه اگر شدت پرخاشگری بالا باشد یا این رفتار در دفعات زیادی انجام بگیرد بر شدت اهمیت پیگیری آن اضافه خواهد کرد. به علاوه توصیه می شود عوامل زمینه سازی که می تواند منجر به ایجاد پرخاشگری فرزند شما شود را شناسایی کنید تا با رفع آنها مانع از بروز رفتار پرخاشگرانه وی شوید. در ضمن اگر پاسخ شما به سوالات مطرح شده ذیل، بلی است بهتر است که در سبک تربیتی و ارتباطی خود اصلاحاتی را ایجاد کنید.
آیا به فرزند خود زیاد امر و نهی می کنید؟
آیا تنش و درگیری بین شما و همسرتان وجود دارد؟
آیا فرزند شما وقت زیادی را صرف تماشای فیلم های هیجانی و پرخاشگرانه یا دیگر برنامه های مهیج کامپیوتری می کند؟
آیا دوستان و همسالانی پرخاشگر دارد؟
نکته تربیتی مهم وجود یک سبک فرزندپروری مقتدرانه و قاطعانه است. خیلی از خانواده ها از یک سبک فرزندپروری سهلگیرانه استفاده می کنند یعنی پایبندی اعضای خانواده به قوانین و مقررات خانواده کمرنگ است. در این نوع خانواده ها هر کس هر کاری را که دوست دارد انجام می دهد. رفت و آمد افراد خانواده طبق قوانین خاصی انجام نمی شود. بچه ها می توانند تا دیر وقت بیرون از منزل با دوستان خود وقت بگذرانند. بنابر این اگر پسرتان از شما حساب نمی برد یا بی احترامی می کند و قوانین خانواده را رعایت نمی کند یا حین عصبانیت میل به پرتاب کردن اشیاء پیدا می کند این علایم می تواند بیانگر این باشد که در مقابل رفتارهای نامناسب فرزندتان، اقتدار و قاطعیت لازم را ندارید پس لازم است سبک تربیتی خود را تغییر دهید. در شیوه فرزندپروری مقتدرانه کودک هم توجه و محبت کافی را دریافت می کند و هم والدین کنترل لازم و بموقع را بر رفتار کودک خود خواهند داشت. همچنین از بحث الگودهی مناسب نباید غافل باشیم یعنی والدین در وهله اول خودشان باید الگوی مناسبی برای بچه های خود باشند .