دختری 20 ساله دارم كه روحیهاش بسیار حساس است و من و مادرش نمیتوانیم به او حرفی بزنیم، چون به او برمیخورد و خیلی زود ناراحت میشود و رنجیدهخاطر شدنش باعث شده حرفی به او نزنیم. از سوی دیگر هم نگران آیندهاش هستیم. لطفا راهنماییام کنید.
با توجه به اینكه دخترتان در آستانه ورود به دوران جوانی است و تقریبا از دوره نوجوانی فاصله گرفته است، باید رفتارهای اینچنینی در او كاهش پیدا كند و به تدریج به سمت پختگی رفتار پیش برود. از سوی دیگر فضای خانوادهای كه در آن رشد یافته است و نظام تربیتی كه برای او در پیش گرفتهاید، باید مورد بررسی قرار گیرد. افراد زودرنج كه در هر موقعیتی ناراحت میشوند، مشكلات جسمانی، روانی و اجتماعی زیادی را برای خود ایجاد میكنند، زیرا در تمام لحظات احساس ناكامی میكنند و اغلب درك درستی از شرایط و موقعیتها ندارند، زیرا ویژگیهای رفتاریشان طوری است كه بلافاصله در هر شرایطی ناراحت میشوند، از این رو باید در خانواده شرایطی ایجاد كنید تا او پی به رفتارهای نادرست خود برده و سعی در اصلاح آن داشته باشد، زیرا ممكن است برخی رفتارهای او منجر به این شود كه روابط اجتماعیاش كاهش پیدا كند و همین احساس نامطلوب او را به تنهایی و انزوا ببرد. اگر روابط اجتماعیاش را گستردهتر كند و در هر شرایطی موقعیت خود را بسنجد و بداند كه در همه مواقع نباید ناراحت و زود دلخور شود، باعث رشد اجتماعیاش میشود و با تفكرات و احساسات منطقی كنترل شده پیش میرود. نظر دیگران را در مورد خود بپرسد و اگر احساس ناتوانی در رفتار داشت، سعی كند مهارتهای لازم حل مساله و مهارتهای لازم ارتباطی را بیشتر بیاموزد و از سوی خانواده هم بیشتر به آنها توجه شود. شاید در ابتدا كسب این تجربیات دردناك و سخت باشد، اما به او كمك میكند در آینده زودتر و با شیوههای بهتر مشكلات خود را حل كند.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر