دو سال و نيم پیش با دختری در دانشگاه آشنا شده بودم. به همديگر علاقه داشتيم اما او من را تنها گذاشت و دنبال زندگیاش رفت. از آن پس زندگیام خيلی بیروح شده است. لطفا راهنمايیام كنيد.
بايد پذيرفت كه در جامعه امروزی نميتوان از آشناييهای دختر و پسر بهويژه در محيطهاي اجتماعی مانند دانشگاه اجتناب كرد، زيرا انسان طوری به دنيا آمده كه دو جنس مخالف به يكديگر جاذبه دارند و نمیتوان اين مساله را منكر شد. شما يك دوستی را آغاز كردهايد ولی به نتيجه نرسيده است و بايد بپذيريد كه انتخاب درستي نكردهايد و معيارهايتان با هم سازگار نبوده است. در واقع باید نسبت به اين نوع دوستیها كه در جامعه شكل ميگيرد به جوانان آگاهي داد تا بدانند در فرهنگ ما حد و مرز دوستیها تا كجاست و دوستي تا جايي ادامه پيدا كند كه اگر منتهی به ازدواج نشد هر دوطرف دوستی بدون كمترين آسيبی از يكديگر جدا شوند. اين دوستی شما به نتيجه نرسيده است اولا اين يك تجربه بوده و ثانيا شناخت حاصل شده و ميدانيد چه فردی را برای آينده خود انتخاب كنيد. هر چند منع كردن اين نوع دوستیها امكانپذير نيست ولی بايد جوانان را تشويق كرد كه دوستیهايشان آگاهانه صورت بگيرد و رنگ و ريايي در كار نباشد و شخص خود را همانگونه كه هست نشان دهد تا اگر مورد تاييد هم قرار گرفتند به ازدواج منتهی شود. همچنين لازم است هنجارهای جامعه را در كنار اين مساله حفظ كنيم. با پايان يافتن اين آشنايی شما به شناخت صحيحی از خود رسيدهايد و میتوانيد براي ازدواج فردی را كه با معيارهايتان سازگاري دارد انتخاب كنيد. براي خود تعريفی از دوستی داشته باشيد و در روابط از خود گشودگی داشته باشيد و خود را آنگونه كه هستيد نشان دهيد.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر