هنگام ازدواج نگفتم که صرع دارم

يكي از مسائلي كه پايه‌هاي يك زندگي مشترك را سست مي‌كند و طرفين نسبت به زندگي مشترك هيچگونه تعهدي را نمي‌پذيرند و از زير بار مسووليت‌ها شانه خالي مي‌كنند، دروغ گفتن يا فريب يكديگر در ازدواج است. مساله بيماري‌تان شايد براي خود شما امري عادي بوده است، اما بهتر بود قبل از شروع زندگي مشترك اين مساله را با همسر و ديگران در ميان مي‌گذاشتيد تا در شروع زندگي مشترك با چالش‌هايي رو‌به‌رو نشويد، زيرا بيماري‌هايي كه دایمي هستند را نمي‌توان پنهان كرد و به نوعي اگر فرد مقابل در جريان قرار نگيرد، فريب در ازدواج تلقي مي‌شود و به راحتي زندگي تازه شكل گرفته را فرو‌مي‌پاشد. وقتي در نخستين قدم در ازدواج پايه زندگي‌تان را با دروغ ساخته‌ايد، اعتماد متقابل از بين مي‌رود و ديگر نمي‌توانيد نسبت به مسائل ديگر به يكديگر اعتماد داشته باشيد. اگر از همان روز اول موضوع بيماري را به همسرتان گفته بوديد، شايد او هم تصميم درستي مي‌گرفت و چه بسا كه شما را با همين شرايط مي‌پذيرفت، اما دروغ آسيب‌زاترين آفت زندگي مشترك به شمار مي‌رود و اعتماد از دست رفته بسيار سخت برمي‌گردد. بهتر است براي اينكه كارتان به طلاق و جدايي كشيده نشود، شفاف و واضح اين موضوع را با خانواده همسر در ميان گذاريد و به اشتباهي كه كرده‌ايد، اعتراف كنيد تا دوباره اعتماد‌سازي كنيد. با گفتمان مي‌توانيد به نتيجه بهتري دست يابيد و علت اصلي اينكه اين موضوع را پنهان كرده‌ايد را به همسرتان بگويید، زيرا در اين پيمان او حق انتخاب داشته است، اما نه در شرايطي كه همه حرف‌ها دروغ عنوان شده است.
درگيري ذهني همسرتان بيشتر به اين علت است كه اگر در جزیي‌ترين مسائل توسل به دروغ مي‌كنيد، به طور قطع مسائل بزرگ‌تر را نيز پنهان مي‌كنيد. همچنين نداشتن آگاهي نسبت به بيماري ترس و واهمه‌اي در وجود او شكل داده است كه در اين شرايط بايد با آگاهي دادن نسبت به وضعيت جسماني‌تان و اينكه بيماري‌تان در چه شرايطي كنترل مي‌شود، او را در جريان قرار دهيد تا او بتواند بهترين تصميم را بگيرد. به همسر و خانواده‌اش فرصت دهيد تا در وضعيت آرام تصميم‌گيري كنند، اما در اين ميان بايد نقش سازنده و تلاشگري داشته باشيد تا گذشته و آنچه را اتفاق افتاده است را درست كنيد و رابطه‌تان را ترميم كنيد.