9 سال پيش ازدواج كردهام و حاصل اين ازدواج دو فرزند پسر 6 ساله و دوماهه است. پسر بزرگم خيلي شلوغكاري ميكند و اين باعث ميشود من زود عصباني شوم و باعث ناراحتي همسرم ميشود. در ضمن من با تنبيه بدني مخالف هستم، اما همسرم موافق است. نميدانيم در تربيت فرزندان كدام راه درست و كدام نادرست است. لطفا راهنماييام كنيد.
در خصوص بررسي دقيق مشكلات كودكان لازم است ارزيابي مفصلي توسط روانشناس كودك انجام شود. از آنجایي كه كودك تان را شلوغ معرفي كردهايد، ممكن است كودك پرتحرك باشد و به نوعي درگير مشكلات بيشفعالي باشد كه در اين زمينه بايد ارزيابي و تشخيص مناسب صورت بگيرد. كودكان پرتحرك ممكن است شيطنت بيش از حد داشته باشند و به نوعي آرام و قرار نداشته باشند يا در نظمپذيري با مشكلاتي روبهرو باشند، معمولا خشم والدين را در اين زمان برانگيخته ميكنند و اين كودكان متاسفانه عمدتا در معرض سوءرفتار از سوي والدين و افراد ديگر هستند، به همين علت هم آسيب زيادي از نظر رواني متحمل ميشوند. همچنين در خصوص بحث تشويق و تنبيه بايد بدانيد كه اصول تربيتي بر تشويق استوار است نه تنبيه. به اين شكل كه والدين باید رفتارهاي مناسب و پسنديده كودك را هر چند كوچك باشد، متوجه باشند و آن را مورد تشويق قرار دهند و رفتارهاي آزاردهنده را عمدتا تا جايي كه امكان دارد، ناديده بگيرند. البته به جز رفتارهايي مانند لجبازي، نافرماني شديد و پرخاشگري كه باید تنبيه مناسب در مورد آنها به كار گرفته شود. برخي رفتارها به صورت دورهاي در كودكان به وجود ميآيد و رفع ميشود، بنابراین این رفتارها را كه ناپسند تلقي نميشود را بايد ناديده بگيريد. اما حساسيت والدين روي اين رفتارهاي آزاردهنده كوچك ممكن است طول عمر رفتارها را طولاني كند. از طرف ديگر در مورد تشويق لازم به ذكر است كه نياز نيست همه رفتارهاي كودكان با تشويق مادي مواجه شوند. متاسفانه در اين دوره اكثر والدين براي كودكان اسباببازيها و لوازمي تهيه ميكنند كه قيمت بالايي دارد و وسايل مناسبي براي تشويق از نظر روانشناسي به شمار نميرود. بهترين تشويق براي كودكان تشويقي است كه كودك در آن درگير فعاليت اجتماعي شود و بتواند تحرك داشته باشد و بازي كند، مثل رفتن به پارك، دعوت دوستان كودك به منزل، بردن وي به سينما و محيطهاي جذاب، ولي از آنجایي كه اين تشويقها براي والدين وقتگير است، تشويقهاي مادي را ترجيح ميدهند. مشكل اين نوع تشويقها اين است كه براي كودك عادي ميشود و بعد از مدتي ارزش واقعي خود را از دست ميدهد، اما در مورد تنبيه بايد گفت كه بهترين تنبيه اين است كه والدين با نهايت خونسردي و بدون از دست دادن كنترل هيجاني خود روشهاي درست تنبيه را به كار بگيرند. در اين مورد بهتر است در خصوص رفتارهاي ناپسند كودكان با آنها گفتوگو شود و آنها را با محروميتهاي موقتي روبهرو ساخت، اما اگر از شیوههاي تنبيهي مانند كتك زدن براي كودك استفاده شود، او در دوران كودكي و بزرگسالي ياد ميگيرد كه در مقابل هر عملي بايد با اين شيوه رفتار كند و اين را تنها راه حل مشكل ميداند.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر