دو سال و نيم پیش با دختري در دانشگاه آشنا شده بودم. به همديگر علاقه داشتيم اما او من را تنها گذاشت و دنبال زندگياش رفت. از آن پس زندگيام خيلي بيروح شده است. لطفا راهنماييام كنيد.
بايد پذيرفت كه در جامعه امروزي نميتوان از آشناييهاي دختر و پسر بهويژه در محيطهاي اجتماعي مانند دانشگاه اجتناب كرد، زيرا انسان طوري به دنيا آمده كه دو جنس مخالف به يكديگر جاذبه دارند و نميتوان اين مساله را منكر شد. شما يك دوستي را آغاز كردهايد ولي به نتيجه نرسيده است و بايد بپذيريد كه انتخاب درستي نكردهايد و معيارهايتان با هم سازگار نبوده است. در واقع باید نسبت به اين نوع دوستيها كه در جامعه شكل ميگيرد به جوانان آگاهي داد تا بدانند در فرهنگ ما حد و مرز دوستيها تا كجاست و دوستي تا جايي ادامه پيدا كند كه اگر منتهي به ازدواج نشد هر دوطرف دوستي بدون كمترين آسيبي از يكديگر جدا شوند. اين دوستي شما به نتيجه نرسيده است اولا اين يك تجربه بوده و ثانيا شناخت حاصل شده و ميدانيد چه فردي را براي آينده خود انتخاب كنيد. هر چند منع كردن اين نوع دوستيها امكانپذير نيست ولي بايد جوانان را تشويق كرد كه دوستيهايشان آگاهانه صورت بگيرد و رنگ و ريايي در كار نباشد و شخص خود را همانگونه كه هست نشان دهد تا اگر مورد تاييد هم قرار گرفتند به ازدواج منتهي شود. همچنين لازم است هنجارهاي جامعه را در كنار اين مساله حفظ كنيم. با پايان يافتن اين آشنايي شما به شناخت صحيحي از خود رسيدهايد و ميتوانيد براي ازدواج فردي را كه با معيارهايتان سازگاري دارد انتخاب كنيد. براي خود تعريفي از دوستي داشته باشيد و در روابط از خود گشودگي داشته باشيد و خود را آنگونه كه هستيد نشان دهيد.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر