حدود يک سال است که عقد کردهام. خانمم به من خيلي وابسته شده به حدي که با خانوادهاش دعوا ميکند به خاطر من و خيلي زود گريهاش ميگيرد. از اينکه زود گريه ميكند و با خانوادهاش براي همه چيز دعوا ميکند رنج ميبرم. لطفا راهنماييام کنيد.
يكي از دورانهايي كه سراسر مشكلات و دغدغه است دوران عقد به شمار ميرود. زن و شوهر در اين مرحله از زندگي خود استرس و اضطرابهاي زيادي را تجربه ميكنند. تحمل فشارهاي رواني و روحي گاه منجر به تحريكپذيري، زودرنجي، حساسيت و پرخاشگري ميشود. از اين رو لازم است هر كدام از زوجها جايگاه همسر، پدر و مادر را براي خود تعريف كنند و اين جايگاه مورد احترام قرار گيرد. بنابراين هيچ كدام نبايد جايگزين فرد ديگري شود. مشخص شدن جايگاههاي فردي باعث كاهش مشكلات احتمالي خواهد شد. پدر و مادر گاهي ممكن است نظراتي را اعمال كنند كه با ديدگاههاي فرزندان فرق داشته باشد اما در اين موارد نيز فرزندان موظف هستند ضمن احترام به والدين، با رعايت ادب و احترام حرفهاي خود را بيان كرده و شك و ترديدها را از ميان بردارند. اما در صورتي كه اين تحريكپذيريها و پرخاشگريها تداوم پيدا كرد توصيه ميشود با متخصص روانپزشك يا روانشناس مراجعه كنيد تا در صورت نياز با مشاوره و دارو درماني مشكلتان برطرف شود. البته زودرنجي و حساسيت بيش از حد ريشه تربيتي نيز دارد و فرد مهارتهاي لازم براي برخورد با ديگران را نياموخته و در حل مشكلات ناتوان است. بهتر است قبل از ورود به زندگي مشترك تمام اين بحرانها را پشت سر گذاريد تا در زندگي مشترك بتوانيد از مشكلات عبور كنيد.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر