نامزدم همیشه با من قهر است

اصولا قهر کردن چه در روابط خانوادگي و چه در روابط اجتماعي عملي است که نفي شده است و اگر هم بنا به دلايلي اتفاق بيفتد بايد خيلي کوتاه باشد و به طول نينجامد. چون قهر‌هاي طولاني نه تنها هيچ تاثيري در بهبود روابط ندارد بلکه اگر به صورت مکرر و طولاني انجام شود باعث مي‌شود روابط به سردي گراييده شود. همچنين اين عمل در دين اسلام هم بسيار مذموم قرار گرفته و کسي که با همنوع خودش قهر کند عباداتش هم پذيرفته نشده و مورد قبول خدا نخواهد بود. قهر کردن داراي اقسامي است. برخي مواقع قهر کردن روي حساب و کتاب صورت مي‌گيرد و اين نوع قهر کردن جنبه تربيتي را دنبال مي‌کند در واقع شخص مي‌خواهد با اين کار طرف مقابلش را متوجه اشتباه خويش کند البته در قهر‌هايي که اين هدف را دنبال مي‌کنند فرد با توسل به ابزاري به نام قهر سعي دارد تا انتظاراتي که برآورده نشده را برآورده کند و اين به عنوان آخرين راهکار مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين نوع قهر کردن به شرطي که طولاني نباشد مي‌تواند با توجه به جنبه تربيتي که دارد تا حدودي پسنديده باشد البته بايد فرد بعد از به نتيجه رسيدن آشتي را در پيش بگيرد و خودش در آشتي پيشقدم شود.
گاهي قهر کردن جزو ويژگي‌هاي شخصيتي و اخلاقي افراد شده طوري‌که با کوچک‌ترين مساله‌اي قهر کرده و موجبات ناراحتي را در روابط خانوادگي و اجتماعي فراهم مي‌کند. تکرار قهر و طولاني شدن آن باعث مي‌شود اثر آن کم شده و کسي به خواسته‌هاي چنين شخصي توجه نکند. اما مساله اصلي در قهر‌هاي طولاني و زياد فشار رواني است که هر دو طرف تحمل مي‌کنند. فشار رواني به مرور زمان شرايط را سخت کرده و باعث کينه و کدورت مي‌شد. قهر کردن در دوران نامزدي زماني که زوجين با عشق و اميد ازدواج مي‌کنند و به تعبيري انتظار کوچک‌ترين برخورد نامناسبي را از همديگر ندارند مي‌تواند فشار روحي- رواني زيادي به طرفين وارد کند در واقع بين زن و شوهري که عاطفه و علاقه وجود دارد به‌تدريج روابط‌شان در اثر قهر‌هاي طولاني به سردي گرايش خواهد يافت. لازم است با نامزدتان در فضايي صميمانه و به دور از هرگونه کينه و خشونت صحبت کنيد و بدون اينکه روابط‌تان دچار اختلال شود مشکل‌تان را حل و فصل کنيد. يک روند منطقي را در پيش بگيريد زيرا در هر اختلافي يکي از طرفين مرتکب اشتباه شده و بايد آن شخص را متوجه اشتباه خويش کنيد تا اشتباهش را کنار بگذارد. گاهي طرفين نمي‌دانند اشتباه از طرف کدام بوده که در اين حالت توصيه مي‌شود زير نظر يک مشاور يا بزرگ‌تر فاميل مشکل‌تان را مطرح کنيد تا با راهنمايي آنها مشکلات حل شود. در ضمن ريزبيني و دقت نظر روي رفتار طرف مقابل باعث ايجاد تشنج مي‌شود و زندگي مشترک را به سر منزل خوشبختي نمي‌رساند. تنها زماني مي‌توانيد به طلاق به عنوان گزينه آخر نگاه کنيد که همه راهکار‌ها را در پيش گرفتيد و نتيجه‌اي نگرفتيد با توجه به شرايط مي‌توانيد اقدام به جدايي کنيد. بهتر است چندان قهر‌هاي نامزدتان را جدي نگيريد و از در شوخي وارد شويد تا اثر رواني قهر‌هاي افراطي کاسته شود. اجازه ندهيد اين قهر‌ها منجربه ناراحتي شما شود. شوخي کردن مي‌تواند بار رواني اين مساله را کم کند.