بيشتر از دو سال است که وقتي از محيطي که زندگي ميکنم دور ميشوم حالت تپش قلب به من دست ميدهد و به حالت مرگ ميرسم. به خاطر اين بيماري رواني نميتوانم مسافرت بروم.
در ارتباط با مسالهاي که گفتيد اين علايم ناشي از دو نوع بيماري است. بيماري فوبيا و اختلال پنيک ميتواند اين علايم را در افراد ايجاد کند. در اختلال پنيک بيمار معمولا اگر از شهر يا اعضاي فاميل و خانواده خود دور شود دچار نوعي اضطراب و ترس ميشود. اينگونه بيماران احساس ميکنند اگر از محيط خانواده و شهر خود دور شوند کسي به دادشان نميرسد و هيچکس نيست تا آنهارا کمک کند، در اين هنگام چنين شخصي دچار تپش قلب ميشود و احساس خفگي به او دست ميدهد تا حدي که فکر ميکند ميميرد. در بيماري «آگرو فوبيا» يا گذرهراسي ميتوان گفت اين گونه بيماران از محيطهاي بيرون ميترسند مثلا از اينکه تنهايي به خيابان بروند يا تنها به اداره يا جايي بروند، ترس دارند و حتما بايد کسي در کنارشان باشد زيرا تنهايي جرات رفتن به جايي را ندارند و نميتوانند به تنهايي بيرون بروند اين علايم همگي ناشي از فوبياست. در آگروفوبيا افراد هر چه از محيط خانواده خود دور شوند ترسشان زيادتر ميشود. با توجه به علايمي که گفتهايد اين امر ميتواند ناشي از دو نوع بيماري باشد. علت اين بيماريها مشخص نيست ولي ميتوان گفت که ژنتيک و يادگيري نقش عمدهاي در اين نوع بيماريها دارند اما اين بيماريها به راحتي قابل درمان هستند و به صورت دارودرماني يا غير دارودرماني درمان ميشوند.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر