پسر 19 سالهام پس از امتحان كنكور به شدت پرخاشگر شده است و در برابر رفتارهاي ناخوشايند ديگران درصدد تلافي برآمده و اين موضوع باعث ناراحتي همگان شده است. من و همسرم سعي ميكنيم در برابر رفتارهاي او صبور بوده و با او بحث و جدل نكنيم. آيا اين طرز برخورد درست است؟
مسئله كنكور فارغ از نتايج و ارزيابيهاي رقابتي توجيهكننده، بخشي از تظاهرات رفتاري فرزندتان است ولي اين مسئله دليل اصلي بروز رفتارهاي كنوني وي نيست به عبارت ديگر فقدان برنامهريزي مؤثر براي دوران بعد از كنكور و منحصر كردن تمامي اهداف زندگي به كنكور و نتيجه آن باعث بروز برخي از اين رفتارهاست.
بايد از هدر رفتن وقت و بلاتكليفي فرزندتان جلوگيري كنيد و وي را براي اداره امور آتي خود با هر شغل يا صنعتي كه با تواناييهاي او هماهنگي دارد آشنا كنيد.
به ياد داشته باشيد يكي از نشانههاي نبود برنامه مؤثر و هدفمند در ابتدا ناكامي و انزوا است كه بعدها به شكل پرخاشگر ظاهر ميشود.
بايد توجه داشته باشيد در كنار برنامهريزي مناسب به نوع واكنش تربيتي غالب در فضاي منزل نيز دقت شود. بسياري از پرخاشگريها عموماً واكنش نامناسب به انتظارات نامطلوب هستند. از اين رو دقت كنيد فرزندتان در دور باطل افراط و تفريط قرار نگيرد. پرخاشگري پاسخي به فقدان مديريت صحيح والدين و افراط و تفريط در توجههاي آنها است. در كمتر نوجواني بيماري رواني علت بروز حالات خصمانه و پرخاشگرانه است. پس شما در درجه اول ميبايست به بازيابي اهداف تربيتي و همچنين تغيير الگوهاي رفتاريتان توجه بيشتري داشته باشيد.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر