در روزهای قرنطینه کرونایی که بیشتر با بچه ها در خانه هستیم فهمیدم که پسر 11 سالهام به شدت دروغگو شده و لجبازي ميكند. بارها تلاش كردهايم كه او را متوجه اشتباهش كنيم ولي تأثيري نداشته است. براي اين كه او از اين كار دست بردارد چه اقدامي بايد انجام داد.
اين علائم در فرزند شما ممكن است ناشي از اختلال سلوك باشد يا اختلال پرتحركي –بيتوجهي يا دروغگويي براي او يك عادت شده باشد. اختلال سلوك كه اختلال در رفتار و منش فرد است بيشتر در پسران شايع است همراه با علائمي همچون لجبازي، رفتار مقابلهاي با خانواده، نافرماني، عادت به دزدي و كش رفتن، عادت به دروغگويي درباره وضعيت تحصيلي و وظايف مدرسه، حيوان آزاري، فرار از مدرسه، غيبتهاي غيرمجاز، تمايل به برخورد فيزيكي با همسالان و... است. اختلال پرتحركي –كم توجهي (ADHD) كه به بيشفعالي نيز شناخته ميشود. در سن 3 تا 5 با شيوع بيشتر در ميان پسران به ويژه فرزندان اول خانواده بروز ميكند. اين اختلال گاهي با علائم اختلال سلوك ديده ميشود و گاهي تنها با علائم پرتحركي و كم توجهي است كه در برخي از موارد در كنار هم و در برخي ديگر هر كدام به تنهايي بروز ميكند. از ديگر علائم كم توجهي به مقررات، نافرماني، لجبازي، جنبوجوش زياد، اختلالات ارتباطي با همسالان، بي توجهي به نظم، سطح انرژي بالا و... است. عادت دروغگويي با الگوي تربيتي فرد در ارتباط است. عدم توجه به نيازهاي عاطفي و هيجاني كودك، سوءاستفاده در ابعاد مختلف و تنبيه شديد كودك كه ناشي از سهل انگاري والدين است در ايجاد عادت به دروغگويي در كودك نقش دارد. برخورد مناسب خانواده نسبت به صداقت كودك، الگوهاي ارتباطي مناسب و صداقت والدين با ديگران و حتي كودك در زندگي عادي و ايجاد تواناييهاي ارتباطي در كودك به ويژه توانايي نه گفتن در برابر خواستهاي نادرست ديگران به ويژه همسالان در از بين رفتن عادت دروغگويي مؤثر است.
برای خواندن مطالب روانشناسی در اینستاگرام به این آدرس مراجعه نمایید. Maryam.samani.psy
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر