از دوران كودكي فرد زودرنجي بودم و نسبت به افراد ركگو نظر خوبي ندارم، اما متأسفانه هم همسرم و هم اطرافيانم افراد ركگويي هستند و اين موضوع باعث آزردگي خاطرم ميشود. از شلوغي و سر و صدا بيزارم و مشكلات و ناراحتيهايم را بروز نميدهم. براي بهبود اين رفتارها چه راهكاري را توصيه ميكنيد؟
بهطور كلي فردي كه هيجاناتش را كتمان ميكند و توانايي بروز هيجانات را از طريق شيوههاي درست ندارد بعد از مدتي شاهد رسوب هيجانات و در نتيجه خودخوري خواهد بود. چنين فردي اعتمادبهنفس لازم را ندارد، فردي خجالتي است و در تصميمگيريها دچار ترديد ميشود به همين دليل رفتار اطرافيان آزرده خاطرش ميكند.
توصيه ميشود، با شركت در كلاسهاي مشاوره به كاهش اينگونه رفتارها كمك شود تا فرد توانايي بيان احساسات از طريق كلمات را پيدا كند. در كلاسهاي مشاوره، روشهاي قاطعانه به فرد آموزش داده ميشود زيرا اين روش، از بهترين روشهاي رفتاري است. چرا كه بعضي افراد، به حالت پرخاشگرانه رفتار ميكنند، در اين نوع از برخوردها، ارتباطات بين فردي خدشهدار ميشود، بعضيها نيز رفتار منفعلانه دارند، اينگونه افراد، در بيان احساساتشان دچار مشكل ميشوند و هيجاناتشان را دروني نميكنند، در اين صورت دچار اختلالات ذهني و خودسرزنشگري ميشوند.
باتوجه به شرح حال ارائه شده به نظر ميآيد اين فرد رفتارهاي منفعلانه دارد و در اين صورت بهترين شيوه برخورد، رفتار قاطعانه است كه فرد ميآموزد احساساتش را برونريزي كرده و از رسوب هيجانات جلوگيري كند و بدون اينكه به خود يا ديگران لطمهاي وارد كند رفتاري قاطع داشته باشد.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر