يك پسر 3 ساله و يك دختر 40 روزه دارم. از زماني كه دخترم به دنيا آمده پسرم ساكت و كم حرف شده است. من از اين اتفاق ناراحتم و عذاب وجدان دارم. براي رهايي از اين احساس چه راهكاري را توصيه ميكنيد؟
كودكان 3 تا 5 ساله مرحلهاي از زندگي خود را ميگذرانند كه با خودمحوري آنها همراه است. آنها در اين سن شيطنت و گستاخي دارند كه منوط به سن آنهاست. كودك تازه وارد آرام و جذاب است. طبعاً خانواده به او تمايل بيشتري نشان ميدهند و كودك بزرگتر را به خاطر رفتارهايش سركوب ميكنند كه اين مسئله باعث گوشهگيري او ميشود. دقت كنيد كه توجه بيش از حد به اين گوشهگيري باعث ميشود او با اين كار زمان بيشتري را به خود اختصاص داده و اين موضوع به شكل يك عادت تا مدت طولاني وي را درگير خواهد كرد.
پس بهتر است در يك فضاي طبيعي و نه هنگام گوشهگيري او زمان بيشتري را با وي بگذرانيد، با او به بازيهاي مورد علاقهاش بپردازيد، از وي در امور كودك جديد كمك بگيريد و...
ميتوانيد با انجام بازيهايي مثل نقاشي با انگشت و رنگ گواش روي مقوايي به اندازه 50 در 70 سانتيمتر و يا بازي با آب، روزي يك ساعت سطح نگرانيهايش را كاهش دهيد و زماني كه فرزندانتان مجدد به حالت قبلي خود بازگشت و نسبت به كودك جديد علاقه نشان داد احساس گناه و عذاب وجدان شما از بين ميرود.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر