چکار کنم که فرزندم ناخن هایش را نجود؟

به‌طور كلي جويدن ناخن دو علت عمده دارد. اولين علت رفتار كليشه‌اي يا عادتي است كه مدتي ادامه پيدا مي‌كند و بعد از مدتي از بين خواهد رفت اما دومين علت علامتي از اضطراب است كه يا در كوتاه‌مدت از بين مي‌رود و يا نمايانگر اختلال جدي‌تري است. در مواردي كه كندن ناخن به شكل رفتاري عادتي است، به شرايط محيطي ارتباط چنداني ندارد و ممكن است وجود هيجان، كندن ناخن‌ها را تشديد كند اما در مواقع ديگر ناديده گرفتن اين رفتار، تذكر ندادن به كودك، پرت كردن حواس او و تغيير دادن شرايط بسيار كمك‌كننده خواهد بود. اگر اين نوع رفتار، در اثر وجود اضطراب پديدار مي‌شود بايد علت اضطراب كشف شود و اگر محيط خانه، محيطي همراه با تنش است و كودك نسبت به آن محيط عكس‌العمل نشان مي‌دهد بايد والدين تلاش كنند تا جو حاكم را تغيير دهند. برحسب مورد تشخيص داده شده ممكن است نياز به دارودرماني باشد و در غيراين‌صورت درمان شناختي رفتاري در خصوص اختلالات اضطرابي كودكان مؤثر است. باتوجه به اين شرح حال والدين بايد موارد ياد شده را مورد بررسي قرار دهند و اگر تصور مي‌كنند با امن كردن محيط زندگي و تغيير شيوه‌هاي رفتاري، اين حركات از فرزندشان دور مي‌شود بايد در اين‌خصوص تلاش كنند و در غيراين‌صورت مراجعه به روانپزشك كودك و نوجوان از راه‌هاي بسيار مؤثر در بهبود اينگونه رفتارها از سوي فرزندتان خواهد بود.