فرزندم فقط از پدرش حرف شنوی دارد و با بقیه لج می کند

يكي از مشكلاتي كه در اكثر خانواده‌ها به چشم مي‌خورد اين است كه والدين نپذيرفته‌اند فرزندشان بزرگ شده و رفتارهاي بچگانه‌اش كمتر شده است، به همين دليل رفتارهايشان با او متناسب با سنش نيست، در واقع روش بيان عيوب و يا انتقادها با سن نوجوان يا جوان همخواني ندارد.
مسئله خاصي كه در دوران نوجواني وجود دارد آن است كه به‌طور معمول سن 15 تا 16 سالگي سن بروز مشكلات شخصيتي افراد محسوب مي‌شود. عموماً زمينه‌هاي ژنتيكي، شرايط نامناسب تربيتي و يا سبك فرزندپروري غلط خانواده‌ها، موجب مي‌شود فرزندان از بدو تولد تا سن 16 سالگي آمادگي لازم را براي مشكلات شخصيتي پيدا كنند اما چنين مشكلاتي تا به اين سن بروز پيدا نمي‌كند و از سن 16 سالگي، مشكلات شخصيتي‌اي كه فرد از سنين كودكي آنها را يدك كشيده است بروز پيدا مي‌كند و والدين با مسئله جديدي روبه‌رو مي‌شوند كه با آن آشنايي ندارند بنابراين راه‌حل توصيه شده، رفتار و برخوردهاي سنجيده از سوي والدين است. در اين مواقع توصيه مي‌شود، حتماً به يك روانشناس مراجعه شود تا از همين ابتداي امر، جلوي پيشرفت اين رفتارهاي نامناسب گرفته شود، زيرا در غير اين‌صورت و با گذر زمان درمان مشكل‌تر خواهد شد.
در ضمن به‌طور معمول مشكلات شخصيتي دختران در سنين 14 تا 15 سالگي و مشكلات شخصيتي پسران در سنين 15 تا 16 سالگي بروز پيدا مي‌كند.