پسر 24 سالهام بهتازگي تحصيلات دانشگاهي را به پايان رسانده است. برخلاف اصرارهاي من و مادرش براي تشكيل خانواده با وجود داشتن شرايط اوليه براي ازدواج حاضر به استقلال نيست. اغلب با يكديگر اختلاف نظر زيادي داريم و همين مسأله باعث شده تا پسرم ساعات زيادي را در خارج از منزل سپري كند. از آينده او نگران هستم. براي رفع اين مشكل چه كاري بايد انجام دهم؟
در بعضي از خانوادهها به دليل اختلاف در تفكر است بين نسلي، ناسازگاريهاي زيادي ميان فرزندان و والدين وجود دارد. طولاني شدن دوران مجردي به دليل دو عامل ساختاري و فرهنگي، اين ناسازگاريها را تشديد ميكند. عامل ساختاري شامل امكانات لازم براي ازدواج جوانان است. در تحولات فرهنگي جوانان در سن ازدواج بدون توجه به گذشته و آينده خود تنها به فكر زمان حال هستند و تصميمي براي تشكيل خانه و خانواده نميگيرد. در نگرشهاي سنتي دوره تجرد پس از تحصيل كوتاه مدت است و همين طرف تفكر باعث ايجاد اختلاف ميان خانوادهها و فرزندان شده است. در صورت كلي بايد گفت تلقي افراد از نوع استقلال و كسب زندگي تغيير كرده است. مادران و پدران براساس باورهاي گذشته تصور ميكنند بايد چرخه تحصيل، اشتغال، ازدواج و ... در دوره زماني خاصي انجام شود و در صورت تداخل در اين فاصله زماني با فرزندان دچار مشكل ميشوند. امروزه خودداري از تشكيل زندگي مستقل توسط جوانان و انتظار حمايت از سوي خانوادهها به مشكلي اساسي تبديل شده است.
بايد گفت تلقي افراد از نوع استقلال و كسب زندگي تغيير كرده است. مادران و پدران براساس باورهاي گذشته تصور ميكنند بايد چرخه تحصيل، اشتغال، ازدواج و... در دوره زماني خاصي انجام شود و در صورت تداخل در اين فاصله زماني با فرزندان دچار مشكل ميشوند. امروزه خودداري از تشكيل زندگي مستقل توسط جوانان و انتظار حمايت از سوي خانوادهها به مشكلي اساسي تبديل شده است.
به والدين و خانوادهها توصيه ميشود در صورت ضعف فرزندان در زمينه امكانات مالي به آنها كمك كنندتا سريعتر به استقلال دست يابند و اگر آنها از نظر فرهنگي امكان انجام اين كار را ندارند به آنها اجازه دهند تا در بلند مدت به اين نتيجه دست يابند و آنها را درك و ياري كنند.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر