پسرم 13 سال دارد. از زماني كه وارد مقطع دوم راهنمايي شده بسيار پرخاشگر، لجوج و كمحافظه شده است. به درس خواندن علاقهاي ندارد امتحانات را با نمرات بدي پشت سر گذاشته است. با دوستان و اطرافيانش رفتار بدي ندارد اما اهل خانه را آزار ميدهد، مدام فحاشي ميكند و مادرش او را تنبيه بدني ميكند. باتوجه به اين شرح حال، چه رفتاري را براي برخورد با او توصيه ميكنيد؟
در امر خطير تربيت فرزندان، تنبيه بدني هيچ جايگاهي ندارد و به هيچ عنوان توصيه نخواهد شد. زماني كه محيط خانه امن و عاري از فحش، تهديد، توهين و فرياد باشد، كودك يا نوجوان احساس ترس و اضطراب نخواهد كرد زيرا ناامني، موجب پرخاشگري و الگوگيري نامناسب فرزند ميشود.
ممكن است به دليل وجود اضطراب، به ذهن سپردن مطالب براي كودك ناممكن باشد و يا اختلال كمبود تمركز و توجه موجب اختلال در گيرايي او شود. همچنين محيط پرتنش منزل و يا مدرسه بر عملكرد تحصيلي فرزند اثرات منفي خواهد گذاشت. والدين بايد آموزشهاي لازم در زمينه والدگري را فرابگيرند و بدانند با كودكي كه چنين مشكلاتي را دارد، بايد چگونه رفتار و برخورد كنند. به نظر ميرسد مشكلات يادگيري فرزند شما، به دليل وجود مشكل زمينهاي باشد و يا محيط آشفته باعث اين مسائل شود. در هر صورت بايد بررسيهاي لازم صورت گيرد زيرا در بعضي مواقع تمام فاكتورهاي مطرح شده در كودك يا نوجوان صدق كند و در اينصورت درمان سختتر شود. فراموش نشود كه انجام بررسيهاي دقيق توسط روانشناس و در صورت لزوم روانپزشك كودك و نوجوان در بهدست آمدن علت دقيق رفتارهاي نامناسب و ناسازگاريها و البته درمان آنهابسيارمؤثر خواهد بود.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر