پسری 21 ساله هستم و به دختری علاقهمند هستم. با اینکه میدانم او دختر خوبی است و هیچ رفتار ناپسندی تا به حال از او ندیدهام، اما نمیدانم چرا برخی مواقع به او بدبین میشوم. واقعا از این رفتارهای خود خسته شدهام. لطفا راهنماییام کنید.
در برخی رابطهها و ارتباطات دوستانه اجتماعی متاسفانه شک و بدبینی نسبت به طرف مقابل دیده میشود؛ این نشاندهنده این است که این افراد از طرف مقابل خود هیچ شناختی ندارند یا به شناخت کاملی از فرد هنوز نرسیدهاند، بنابراین همیشه به این افراد در مشاورههای قبل از ازدواج توصیه میشود ابتدا خلقیات خود را شناخته و نسبت به خود آگاهی لازم را داشته باشند، سپس یک رابطه را به جدی بودن و ازدواج سوق دهند. در یک ارتباط دوستانه و صمیمی زن و مرد نباید به یکدیگر شک و تردید داشته باشند، زیرا باعث میشود واقعیتها را نشناخته و با مشکلات عدیدهتری روبهرو شوند.
اغلب نزاعها و جر و بحثهای یک رابطه به دلیل شکهایی است که هیچگونه هویت واقعی ندارند و اغلب زاییده ذهن افراد است تا به هدفهایی نادرستی که در ذهن دارند دست پیدا کنند. اگر قرار است با یکدیگر ازدواج کنید و انتهای این ارتباط به تشکیل خانواده و ازدواج ختم شود، باید این مساله را مدنظر قرار دهید که حق دارید بدانید در زندگیتان چه رخ میدهد و با چه مسائلی مواجه هستید، اما نباید همه اصل را بر مبنای سوءظن و بدبینیهایی بگذارید که بیپایه و اساس است، زیرا امری خوشایند به نظر نمیآید.
غیرمنطقی رفتار نکنید و متناسب با موقعیتها تصمیمگیری داشته باشید. سعی کنید از مسائلی سخن بگویید که برای آن دلایل واقعی و منطقی دارید و فقط از روی تعصب و افکار منفی و ذهنی آشفته تصمیمگیری نکنید. یکی از راهکارهای حل این مساله در بین روابط این است که رفتاری مقتدرانه با همسر داشته باشید و با ثبات فکر و تصمیمگیری کنید. هر زمان که بحث و صحبت با همسر به بحثهای کلامی تبدیل شد، بهتر است فاصلهای بین صحبتها پیش آید تا افکار منفی و ذهن آشفتهتان آرام گیرد. بهتر است الگوهای رفتاریتان را تغییر دهید یا از نظر یک متخصص و روانشناس کمک بگیرید و با مشاوره به حل این معضل بپردازید. حساسیتهای رفتاری خود و طرف مقابل را شناسایی کنید تا کمتر وارد بحث و گفتوگوهای فرسایشی شوید.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر