دخترم 22 سال دارد. نزديك به يك سال است دچار بيماري صرع شده است. در ابتدا حملات در شب و زمان خواب رخ ميداد اما اكنون چند مرتبه در طول روز اتفاق ميافتد. نگران زندگي آينده او هستم و ميخواهم بدانم ازدواج او با شكست مواجه ميشود؟ با وجود اينكه از داروهاي ... استفاده ميكند آيا راه درمان ديگري وجود دارد؟
در اصطلاح پزشكي به تشنجهاي مكرر، صرع گفته ميشود. در بعضي مواقع اين تشنجها علامت يا نشانهاي از يك بيماري هستند و در صورتي كه هيچ نشانهاي نداشته باشند وجود بيماري صرع را اثبات ميكند. اين بيماري معمولاً به دو نوع موضعي و ژنراليزه (عمومي) خلاصه ميشود. زماني كه تمام بدن فرد را دربرميگيرد و منجر به بيهوشي او ميشود، صرع عمومي بارز ميشود. بيماري صرع عمومي معمولاً بدون علامت خبردهنده و خطرناك است اما در مواقعي كه بيماري با علائم خبردهنده نمايان شود، فرد مبتلا اين توانايي را دارد كه خود را از محيطهاي ناامن و خطرناك نجات دهد، اين نوع از بيماري را صرع موضعي مينامند.
بهطور كلي به افراد مبتلا به بيماري صرع توصيه ميشود تا زماني كه بيماريشان كنترل نشده است از رفتن در ارتفاعات، شنا و رانندگي كردن به صورت تنهايي بپرهيزند و همواره با فردي ديگر همراه شوند. از طرفي هم بعضي از انواع بيماري صرع تا حدودي با ارث در ارتباط است اما اين مورد، بسيار بارز نيست. علاوه بر اين معمولاً زماني كه بيماري صرع در سنين جواني بروز پيدا كند بدون هيچ علتي ايجاد ميشود و اين يكي از شايعترين انواع صرع است كه علتي نامعلوم دارد. در اين موارد به بيماران توصيه ميشود، عكسبرداري، نوار مغز و ام.آر.آي را انجام دهند تا اگر علت خاصي پديدار نشد صرع با علت ناشناخته (ايديوپاتيك) تشخيص داده شود. در اين صورت مصرف داروهاي خاص به فرد توصيه ميشود، چرا كه اين بيماري معمولاً با مصرف دارو كنترل خواهد شد. دارويي هم كه دختر شما مصرف ميكند داروي مناسبي است و معمولاً به زنان مبتلا، مصرف همين دارو توصيه ميشود زيرا زنان بارداري را تجربه ميكنند. در اين موارد از فرد سطح خوني گرفته ميشود تا ميزان مناسب داروي مصرفي مشخص شود. از سويي ديگر هم به اين افراد توصيه ميشود از خوردن غذاي پرحجم در هنگام شب، استرس و بيخوابي پرهيز كنند.
علاوه بر اين ازدواج اين افراد، با هيچ خطري مواجه نيست و تنها بايد فرد مقابل را از وجود اين بيماري آگاه ساخت. در ضمن اگر انجام ام.آر.آي و ديگر بررسيها طبيعي باشد، معمولاً به مدت دو الي سه سال، مصرف داروهاي مناسب توصيه ميشود و پس از آن در صورتي كه فرد دچار تشنج نشود، مصرف داروها قطع ميشود، اما اين تصميمگيري در صورتي اتخاذ ميشود كه فرد مراقبتهاي لازم را بهكار گيرد تا در اين صورت به روال عادي زندگي خود ادامه دهد.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر