پسرم و شوهرم با هم سازش ندارند

دوران نوجوانی و جوانی یکی از اصلی‌ترین مراحل زندگی هر فرد به شمار می‌رود که افراد معمولا در این سن دچار تحولات شناختی می‌شوند که در این دوره گذر ممکن است عادت‌های ناپسندی داشته باشند که از طریق آن بخواهند به اهداف فردی خود دست پیدا کنند. در این سن حساس هر حرکت غیر‌منطقی را به کار می‌گیرند تا به اهداف خود برسند و ممکن است دچار اختلالات جدی و اضطراب بیش از حد بشوند، این اختلالات که مجموعه‌‌ای از رفتارهای روانی و اجتماعی است باعث می‌شود به یک استقلال کاذب دست پیدا کنند و در اصل می‌خواهند به هویت واقعی خود برسند. انتخاب شیوه‌های نادرست کمک چندانی به آنها نمی‌کند و الگوهایی که در این میان انتخاب می‌کنند الگوهای ناقصی است که مشکلات‌شان را حادتر و پیچیده‌تر می‌کند.
نوجوانان در این سن گرایش دارند که ابراز وجود کنند و وجود خود را به اثبات برسانند، از این رو برخی حالت‌ها در این دوره طبیعی و اقتضای سن به نظر می‌رسد. با توجه به اینکه فرد تازه دوره کودکی را پشت سر گذاشته است و تلاش می‌کند یک زندگی مستقل داشته باشد ممکن است در روابط خود سهل‌انگاری کرده و به هر جبر و زوری متوسل شود تا به اهداف خود برسد. داشتن یک زندگی اجتماعی یکی از مسائلی است که اغلب در درگیری‌های خانوادگی مد‌نظر قرار می‌دهند، بنابراین برای یافتن یک هویت درست توصیه می‌شود پدر و مادر ویژگی‌های رفتاری فرزند خود را شناخته و در این دوره حساس همراه فرزند باشند تا کمتر اجساس نگرانی کند. ناکامی باعث ایجاد تغییر رفتار در فرد می‌شود و آسیب‌های زیادی را به همراه دارد، بنابراین باید رفتارهای عاقلانه از خود نشان داد تا فرزندتان به محیط خانواده خو بگیرد.
اغلب نوجوانانی که در خانواده از عشق و دوستی محروم هستند، عواطف و احساسات لازم را درک نکرده با والدین خود بحث می‌کنند، زیرا نمی‌توانند به درستی به نیازها و خواسته‌های خود را عنوان کنند و به زبان جبر و زور سعی در به کرسی نشاندن اهداف خود دارند، بهتر است شرایط را طوری تنظیم کنید تا این دوران با بهترین کیفیت طی شود تا بهترین دوره برای فرد باشد.