دختری 20 ساله هستم که به پسری در دانشگاه علاقهمند شدهام و فکر میکنم او هم نسبت به من همین علاقه را دارد، چون از رفتارش متوجه شدهام، اما فکر میکنم خجالتی است قدرت بیان گفتن احساسات خود را ندارد. برای ازدواج ایرادی ندارد که به او پیشنهاد داده و موضوع علاقهام را بیان کنم؟ لطفا راهنماییام کنید.
مسلما وقتی که دختر و پسری به یک سن میرسند که در واقع از نظر روانی، اجتماعی، جسمانی، هیجانی و شناختی به بلوغ رسیدهاند، وقت آن است که برای خود همسری انتخاب کنند که این انتخاب مبتنی بر یکسری معیارهاست. مهمترین مساله موضوع همکفو بودن است که معنا و مفهوم این امر این است که تناسب و سازگاری در فرهنگ و اعتقادات داشته باشند و از لحاظ اجتماعی نیز دارای تناسب باشند، زیرا در زندگی مشترک هر دو نفر در اصل شریک یکدیگر به شمار میروند و خیلی نباید با یکدیگر فرق داشته و متفاوت رفتار کنند، بلکه باید از نظر فرهنگ، اعتقادات و طبقات اجتماعی در یک سطح قرار داشته باشند تا کمتر آسیبهایی در این پیوند دیده شود.
دومین عامل و مسالهای که باید به آن اشاره داشت، بحث رضایت خانواده در این پیوند است، چراکه بررسیها و تحقیقات نشان میدهد در ازدواجهایی که خانوادهها مخالفت دارند، ریسک طلاق در آن پیوند و ازدواج بالاتر میرود، از این رو خانوادهها باید متوجه باشند مخالفتی نداشته باشند، بلکه باید به انتخاب همسر خود احترام گذارند و با بررسی همه جوانب نظر خود را نسبت به این انتخاب بیان کنند. اگر دچار ابهام و تردید هستند، بهتر است از نظرات تخصصی یک مشاور بهرهمند شوند. یکی از طرفین چه دختر و چه پسر اگر نسبت به دیگری علاقه از خود نشان میدهد، باید با در نظر گرفتن ملاکهای ذکر شده بهترین تصمیم را بگیرند و موضوع را با خانواده خود در میان گذارند و اگر قرار بر انتقال احساسات یا نظر یکی از طرفین باشد، بهتر است توسط خانواده بیان شود و در عرف دختر بخواهد نظر خود را نسبت به انتخاب بیان کند، خیلی مرسوم و متداول نیست، ولی آنچه درست و صحیح به نظر می رسد، این است که اگر دختر و پسر به هدف ازدواج رسیدهاند، فرد مورد نظر را بررسی کرده که از لحاظ ملاک و معیار با هم همخوانی داشته باشند و با بیان این موضوع به خانوادهها اجازه دهند تا خانوادهها پیشقدم شوند.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر