سانحه سقوط ATR یاسوج هنوز پر ابهام+ فیلم
حوادث رکنا : سانحه هواپیمای ATR مسیر تهران-یاسوج، اواخر بهمنماه سال 1396 رخ داد و همه 66 سرنشین این هواپیما جان باختند.
به گزارش رکنا به نقل از خبرگزاری فارس یکی از عواملی که به عنوان دلیل برخورد این هواپیما با کوههای دنا، مطرح شده است، یخزدگی بال و نقص هواپیمای ATR در پوشش این نقص است.
به دلیل بروز به دنبال وقوع این سانحه مراجع قانونی مختلف پیگیر این سانحه شدند تا دلیل وقوع این سانحه را مشخص کرده و با متخلفان احتمالی برخورد کنند.
در این راستا مجلس شورای اسلامی، بازرسی کل کشور، قوه قضائیه و دفتر بررسی سانحه سازمان هواپیمایی کشوری بررسیهای خود را شروع کردند.
بررسی گزارشهای نهادهای یادشده و گفتوگو با کارشناسان چند ابهام اصلی را به اذهان متبادر میکند.
مقصر خلبان است
پس از این سانحه، سازمان هواپیمایی کشوری تلاش کرد که خلبان را مقصر این سانحه معرفی کند و در این راستا گزارشهای اولیه دفتر بررسی سانحه سازمان هواپیمایی کشوری که در روزهای اول پس از سانحه بلافاصله منتشر شد، خلبان را مقصر بروز این سانحه معرفی کرد و حتی به اعتماد به نفس زیاد این خلبان هم در آن گزارش اشاره شد.
در بخشی از گزارش کمیسیون اصل 90 مجلس، آمده است: گزارشهای دفتر بررسی سانحه سازمان هواپیمایی کشوری درخصوص سانحه یاسوج توسط اعضای گروههای یازدهگانه تهیه نشده و مورد تأیید آنها نیست؛ با توجه به ضعفهای هواپیمای ATR در مواجهه با یخزدگی و سوانح متعدد قبلی آن تیم فرانسوی تلاش کرده که ضعف این هواپیما را بپوشاند و دفتر بررسی سانحه سازمان هواپیمایی کشوری نیز در این کار به آنها کمک نموده و منافع ملی نادیده گرفته شده است.
یکی از ابهامات این حادثه این است که درباره این سانحه مسؤولان سازمان هواپیمایی کشوری مدام اعلام میکنند مرجع رسیدگی با سوانح هوایی مسافری، سازمان هواپیمایی کشوری و نهاد بالادستی آنها سازمان جهانی هواپیمایی (ایکائو) است.
حال جای سؤال است وقتی قوه قضائیه به عنوان یکی از قوای سهگانه اصلی کشور نسبت به تشکیل دادگاه بررسی عوامل مقصد بروز این سانحه اقدام کرده و روال دادگاه به صورت رسمی طبق قوانین کشور در حال برگزاری است، چرا مسؤولان سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان حاکمیت صنعت حمل و نقل هوایی به جای پاسخگویی دقیق درباره این حادثه در دادگاه، مدام اعلام میکنند مرجع رسیدگی این سانحه سازمان هواپیمایی کشوری (خودمان) هستیم.
از سوی دیگر یکی از مواردی که مدام مورد نقد است، این است که کمیسیون بررسی سانحه سازمان هواپیمایی کشوری زیر نظر سازمان هواپیمایی کشوری و رئیس این سازمان فعالیت میکند و رئیس کمیسیون بررسی سانحه هم در واقع یکی از مدیران سازمان هواپیمایی کشوری است، حال ممکن است چنین کمیسیونی بر خلاف نظر رئیس سازمان عمل کند و یا بتواند رئیس خود را نقد کند؟
رئیس کمیسیون بررسی سوانح هوایی سازمان هواپیمایی که خود مدیرکل دفتر بررسی سوانح سازمان هواپیمایی کشوری است، درباره علت عدم استقلال کمیسیون بررسی سانحه میگوید: «در این باره باید قانون مجلس و آیین نامه هیات دولت اصلاح شود، اگر این روند خارج از سازمان هواپیمایی کشوری انجام شود، برخلاف قانون و آیین نامه هیات دولت است، این موضوع مطابق مصوبه هیات دولت است و انجام روند بررسی سوانح خارج از سازمان و جدایی کمیسیون سوانح از سازمان هواپیمایی باید از سوی نهادهای بالا دستی تصویب و ابلاغ شود. در حال حاضر در جریان بررسی سوانح، روند قانونی طی میشود.»
بنابراین گزارش یکی دیگر از ابهامات روند بررسی درباره سانحه یاسوج، ممانعت از انتشار گزارش کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی بود، به طوری که این گزارش با بعضی فشارها تا آخرین روزهای مجلس دهم منتشر نشد. انتشار دیرهنگام گزارش کمیسیون اصل 90 که در بهمن ماه 1398 تهیه شده بود و به دلایل نامعلومی تا آخرین روزهای مجلس دهم از انتشار آن جلوگیری شده بود، شائبه وجود فشار یا لابیهای قوی جهت جلوگیری از قرائت گزارش را ایجاد میکرد.
در این میان ضرورت دارد پاسخ داده شود که چرا از انتشار گزارش کمیسیون اصل 90 جلوگیری میشد؟ و سؤال مهمتر آنکه چرا گزارش کمیسیون اصل 90 زوردتر از گزارش سازمان هواپیمایی کشوری آماده شد و وزارت راه و شهرسازی چه توجیهی برای انتشار دیرهنگام گزارش اصلی (نه اولیه)، خود درباره سانحه یاسوج دارد؟
برداشتی از گزارش خبرگزاری فارس
ارسال نظر