پیشنهاد تحریم سریالهای کرهای توسط یک نماینده مجلس در ازای آزادی پول نفت
رکنا: یکی از نمایندگان مجلس برای مقابله با متوقف شدن ۷میلیارد دلار از پول فروش نفت ایران در بانکهای کرهای، طرح تحریم کالاهای این کشور از جمله سریالهای کرهای را در تلویزیون مطرح کرده است.
به گزارش گروه فرهنگی رکنا، ظهر اول مرداد ماه سخنانی به نقل از عباس مقتدایی، نماینده مردم اصفهان، در قالب نطق علنی مجلس منتشر شد که در بخشی از آن با خطاب قرار دادن مسوولان صداوسیما، خواستار تحریم سریالهای کرهای در ازای آزاد نشدن پول مردم ایران شده بود،انتقادی که البته تازگی هم ندارد.
اگرچه انتقاد به پخش سریالهای کرهای این بار از منظری جدید توسط نماینده مردم اصفهان مطرح می شد اما در گذشته هم برخی از نمایندگان ملت خواستار توقف پخش این سریالها از تلویزیون شده بودند.
اواسط دهه هشتاد بود؛ پس از اینکه سریالهایی مانند «جواهری در قصر» و «افسانه جومونگ» مورد توجه مخاطبان قرار گرفت، مدیران تلویزیون تصمیم گرفتند سریالهای کرهای بیشتری را روی آنتن بفرستند و البته هر کدام از این سریال ها هم بارها در شبکه های مختلف تکرار شد.
جوانان ایرانی با فرهنگ کره ای!
در همان زمان برخی هشدار دادند که با پخش مداوم این سریال ها جوانان ایرانی را به جای فرهنگ و تمدن ایرانی به فرهنگ کره ای سوق میدهید.
نماینده مردم اصفهان توقف سریالهای کرهای را به قصد جبران یک اختلاف اقتصادی مطرح می کند و در ازای این خواسته، به سرعت این پرسش به ذهن متبادر می شود که آیا به بهانه چنین مسالهای برای مثال می توان سفارت کره جنوبی در تهران را تعطیل کرد؟!
یا اینکه در حال حاضر که کشورمان به لحاظ سیاسی در زاویه شدید با کشوری مانند آمریکا قرار دارد اما آیا آنتن ما به روی هر فیلم و سریال تولیدی این کشور بسته است؟!
با چنین رویکردی، تحریم فیلم و سریالهای هر کشوری به هر بهانهای سیاسی یا اقتصادی را میتوان عقبگردی جبرانناپذیر تلقی کرد. آیا قرار است فرهنگی که همین نمایندگان مجلسش برای عضو نشدن در کمیسیون آن رقابت داشتند، جبران کننده خلاءهای دیپلماتیک و مدیریتهای حوزه اقتصاد و سیاست خارجی باشد؟
سریال های کره ای با موج زرد
درست است که خود کرهای ها از همین سریالسازیهای موسوم به موج زرد خود، در پی آن بودهاند که در پی تبلیغ فرهنگ خویش، بازارهای اقتصادی را به نفع خود جذب کنند، اما یک پرسش ریشهدار این استکه مدیریت کشوری ما برای حوزه فرهنگ چه برنامهریزی، عملکرد و سرمایهگذاری موثری انجام داده است که حالا فرهنگ را می خواهد سلاح مجادلههای سیاسی قرار دهد؟
یا مثلا چرا پیشنهاد نمیشود که کلیه تلفنهای همراه و لوازم خانگی با برندهای کرهای در بازار ایران به فروش نرسند اما پیشنهاد میشود که عرضه محصولات فرهنگی متوقف شوند؟برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر