تنبیه بدنی که به عنوان نقطه‌ای سیاه در تعلیم و تربیت کشور ریشه دوانده نه تنها در متون تربیتی روشی منسوخ است که به عنوان مهمترین عامل دلزدگی دانش‌آموزان از مدرسه شناخته می‌شود.

سال تحصیلی 95 - 95 تازه آغاز شده بود که از همان نخستین ماه آن یعنی مهر، اخبار تنبیه‌بدنی دانش‌آموزان در رسانه‌ها منعکس شد و این مسئله واکنش وزیر جدید آموزش‌وپرورش را نیز به همراه داشت به گونه‌ای که یکی از معلمان خاطی که با تنبیه به شنوایی دانش‌آموزش آسیب زده بود، سه ماه از کار تعلیق شد.

اگر چه مسئولان آموزش وپرورش از ابلاغ دستورالعمل ممنوعیت تنبیه بدنی قبل از آغاز سال تحصیلی خبر داده و اعلام می‌کنند پرونده معلمان خاطی به هیئت تخلفات اداری ارجاع می‌شود، اما تجربه سالیان گذشته نشان داده است که این روش‌ها برای مقابله با تنبیه‌بدنی تأثیرگذار نیست و شاید نیاز باشد که برای حذف این معضل از مدارس کشور، برخوردهای جدی‌تری صورت بگیرد.

سؤال مطرح برای خانواده‌ها و افکار عمومی جامعه این است «آیا فردی که قرار است به عنوان معلم در کلاس درس مشغول به کار شود از مشاوره‌های لازم بهره‌مند می‌شود؟ و اگر فردی مرتکب به تنبیه بدنی و ضرب و جرح دانش‌آموزان شد به لحاظ وضعیت سلامت روان و توانایی اداره کلاس درس بررسی می‌شود؟» و «برخورد با معلمانی که به تنبیه‌بدنی دانش‌آموزان اقدام می‌کنند آنقدر بازدارنده است که بتواند این معضل دیرین را که یکی از عوامل اصلی دلزدگی از مدرسه است،‌ حذف کند؟»

پس از رسانه‌ای شدن چندین مورد از تنبیه‌های بدنی دانش‌آموزان از ابتدای مهر تا کنون، اینبار تنبه بدنی یکی از دانش‌آموزان اتباع افغانستانی در یکی از مدارس شهر قم به گوش می‌رسد.

در این حادثه، معلم مدرسه به دلیل اینکه دانش آموز پایه هفتم تکلیف خود را انجام نداده است، او را مجبور می‌کند تا 300 بار «بشین و پاشو» انجام دهد و این مسئله منجر به آسیب پاهای دانش‌آموز می‌شود.

مادر این دانش‌آموز می‌گوید:‌ فرزندم به دلیل ننوشتن تکالیف از سوی معلمش مجبور می‌شود تا 300 بار «بشین و پاشو» برود به همین دلیل چند روز به علت پا درد به مدرسه نرفت و هم‌اکنون از ناحیه زانو درد دارد که او را نزد دکتر برده‌ایم که گفته‌اند باید آزمایش و بررسی بیشتر شود.

وی می‌افزاید: فرزندم پدرش را نیز از دست داده است و برای تأمین هزینه‌های درمان درد پاهایش انتظار داریم تا مدرسه یا معلمی که این کار را انجام داده است، به ما کمک کنند و به دلیل آنکه معلم از اقدام خود ابراز ندامت کرد از شکایت نیز صرف‌نظر کردیم.

مدیر این مدرسه نیز با تأیید این موضوع اعلام کرد که برای درمان دانش‌آموز تمام تلاشمان را انجام می‌‌دهیم و با معلم خاطی نیز برخورد کرده‌ایم.

در قوانین سلسله مراتبی برای تنبیه مجاز در نظر گرفته شده است که شامل تذکر، اخطار شفاهی، تغییرکلاس، اخطار کتبی، اخراج موقت تا انتقال به مدرسه دیگر است که آخرین مرحله آن نیز با شرایط خاص امکان پذیر است که علاوه بر موافقت شورای مدرسه تأیید آموزش‌و پرورش را نیز باید داشته باشد.

اما این روزها تنبیه بدنی به عنوان نخستین گزینه برای برخورد با دانش‌آموز خاطی به کار می‌رود که همین مسئله بر سلامت روانی و جسمانی دانش آموز به ویژه دلزدگی از مدرسه تأثیر بسیاری دارد و به دلیل جدی نبودن برخورد با افراد خاطی متأسفانه این معضل همچنان در مدارس کشور مشاهده می‌شود.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.