بزرگانی که هرگز لیگ قهرمانان را فتح نکردند

سال هاست قهرمانی در چمپیونزلیگ، با فتح افتخارات فردی گره خورده اما بزرگانی هم هستند که بدون بالای سر بردن این جام، نام شان در پانتئون خدایان فوتبال ابدی شده است؛ حمیدرضا صدر نگاهی داشته به این اسطوره ها که هیچ وقت جام گوش دراز را بالای سر نبردند:
رود فن نیستلروی
او 56 گل در رقابت های لیگ قهرمانان به ثمر رسانده، با این وصف حتی راهی به فینال لیگ قهرمانان هم پیدا نکرده. هم برای منچستر یونایتد به میدان رفته و هم رئال مادرید. ولی وقتی در یونایتد بوده رئال قهرمان اروپا شده و زمانی که در مادرید بسر می برده منچستری های لیگ قهرمانان را فتح کرده. او در 2003 با یونایتد تا نیمه نهایی پیش رفته، تا یک قدمی فینال، ولی یونایتد پس از تساوی 2-2 در اولدترافورد برابر بایرلورکوزن که او گل دوم را زده با تساوی 1-1 در آلمان حذف شده. همان بازی که آلکس فرگوسن را برای قناعت کردن به یک مهاجم - فن نیستلروی - به نقد کشیده اند.
پاتریک ویرا
هم برای آرسنال عصر طلایی بازی کرد، هم برای یوونتوس و هم برای اینتر، ولی هرگز لیگ قهرمانان را فتح نکرد. ویرا در ژانویه 2010 از اینتر جدا شد و نراتزوری چهار ماه بعد لیگ قهرمانان را فتح کرد.
هرنان کرسپو
طی 65 بازی در لیگ قهرمانان 25 بار دروازه ها را باز کرد و در فینال جنون آسای 2005 دو گل در استانبول زد، ولی در پایان راه سرش پایین بود و گونه اش خیس. کرسپو پس از آن فینال، چهار بار متوالی قهرمان لیگ شد، یک بار با چلسی و سه بار با اینتر، ولی طعم فینال لیگ قهرمانان دوباره زیر زبانش نیامد.
پاول ندود
نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2003: رئال در مادرید 1-2 یووه را شکست داده بود، ولی نبرد تورین به او تعلق داشت. به او که طی پیروزی 1-3 بانوی پیر گل سوم را زد، تیر خلاص را. ولی کارت زردی که آن شب گرفت او را از بازی در فینال برابر میلان بازداشت و یووه بدون ندود طی ضربه های پنالتی مغلوب شد. او برای درخشش بی حصرش در آن فصل توپ طلا را گرفت، ولی ویترینش عاری از مدال لیگ قهرمانان باقی ماند. او دو بار دیگر در دو فصل متوالی با یووه تا یک چهارم نهایی پرواز کرد و بار اول مغلوب لیورپول شد و بار دوم مقهور آرسنال.
فابیو کاناوارو
آخرین بازیکنی که توپ طلا را برد و لیگ قهرمانان را فتح نکرده کسی جز او نیست: فابیو کاناوارو. حتی جمی تراوره مدال قهرمانی اروپا را آویخته، ولی کاپیتان ایتالیا که جام جهانی را بالا برده در لیگ قهرمانان ناکام مانده. او با پیراهن اینتر تا نیمه نهایی پیش رفت، ولی در محاسبات گل خورده در خانه برابر میلان بازماند، ولو آن که هر دو دیدار در سن سیرو برگزار شدند. کاناوارو هم کنار ندود با پیراهن یووه دو بار متوالی در یک چهارم نهایی مغلوب انگلیسی ها شد و زمانی رئالی شد که مادریدی ها نمی توانستند طلسم گذر از مرحله یک هشتم را بشکنند.
دنیس برکمپ
او وقتی آرسنال پا به فینال لیگ قهرمانان 2006 گذاشت تا برابر بارسا بجنگد سی و هفت ساله شده بود، نیمکت نشین بود و اخراج ینس لمان دست و پای آرسن ونگر را برای تعویض ها بست. او راهی میدان نشد و توپچی ها هم مغلوب شدند. برکمپ بعدها شکوه کنان گفت "... خدایا، ای کاش آن شب پنج سال جوان تر بودم". احتمالا کسی یادش نمی آید دنیس سه جام اروپایی کوچک تر را برده، با آژاکس جام در جام 1987 و جام یوفا 1992 را و با اینتر جام یوفا 1994 را.
گابریل باتیستوتا
باور کردنی که باتی گل هرگز راهی به مرحله حذفی لیگ قهرمانان پیدا نکرد. با این وصف هر بار می خواهند بهترین گل های تاریخ لیگ قهرمانان را نشان دهند به دو گل او در جامه فیورنتینا روی می آورند: گل سال 1999 او برابر آرسنال و گل سال 2000 اش مقابل منچستر یونایتد. همان دورانی که بی آن که جامی را بالا ببرد برای بازی های خاطره انگیزش شد بازیکن سوم مردان سال فیفا.
زلاتان ایبراهیموویچ
او طی پانزده فصل لیگ قهرمانان 124 گل در 48 دیدار زده، ولی در ویترین شلوغش مدال اروپایی قرار نگرفته. زلاتان با آژاکس تا یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان پیش رفته و مغلوب میلان شده. با یووه دو بار تا یک چهارم نهایی پرواز کرده و کنار ندود و کاناوارو مقهور لیورپول و آرسنال شده. با بارسلونا به نیمه نهایی پا گذاشته و برابر اینتر که فصل پیش در آن بازی می کرده زانو زده.
با میلان دوباره به مرحله یک چهارم نهایی رسیده و این بار مغلوب بارسا تیم سابقش شده. با پاری سن ژرمن دوباره تا یک چهارم نهایی صعود کرده و دوباره برابر بارسا زانو زده، سپس برابر چلسی، دوباره بارسا، همین طور برابر منچستر سیتی... آمار طعنه آمیز این بوده زلاتان طی چهل بازی اش در مرحله حذفی لیگ قهرمانان فقط ده بار دروازه ها را باز کرده. خودش را ملامت کرده ولی این را هم تکرار کرده پپ گواردیولا را برای تعویضش در هر دو بازی نیمه نهایی لیگ قهرمانان 2010 برابر اینتر نبخشیده. پپ در دیدار رفت زمانی که بارسا 1-3 عقب افتاده زلاتان را در دقیقه 63 بیرون کشید و اریک آبیدال را راهی میدان کرد و در دیدار برگشت دوباره در همان دقیقه 63 بویان کریکچ را جای زلاتان راهی میدان کرد و هرچند بارسا با گل دیرهنگام پیکه پیروز شد ولی از راهیابی به فینال بازماند.
جی جی بوفون
سه فینال 2003، 2015 و 2017 و سه شکست.
رونالدو نازاریو
مصدومیت بارها زمین گیرش کرد و فقط چهل بار در لیگ قهرمانان به میدان رفت. وقتی در 2003 راهی برنابئو شد به نظر می رسید لیگ قهرمانان را فتح خواهد کرد. سه گل تماشایی اش برابر منچستریونایتد در اولدترافورد از او یک "شمایل لیگ قهرمانانی" ساخت، ولی در دیدار برگشت فقط 38 دقیقه دوام آورد و با درد میدان را ترک کرد. رونالدو Ronaldo و رئال سال بعد به سوی لیگ قهرمانان هجوم بردند، ولی سقوط Fall برابر موناکو و یک مادریدی پیشین، فرناندو مورینتس مادرید، پایان همه چیز بود.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.