حضور استاد مهرجویی در دل و جان تمام سینماگران است / سیاوش چراغیپور در گفتگو با رکنا مطرح کرد
رکنا: سیاوش چراغیپور بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفتگو با رکنا از غم از دست دادن داریوش مهرجویی، کارگردان بزرگ کشورمان گفت.
به گزارش رکنا، درگذشت داریوش مهرجویی کارگردان آثار ماندگاری همچون «گاو»، «هامون»، «اجارهنشینها»، «مهمان مامان»، «سنتوری» و... و همسر او وحیده محمدی فر خبر تلخی بود که اهالی هنر و سینما را در شوک و غمی بزرگ فرو برد.
در این راستا و برای گرامیداشت یاد استاد مهرجویی گفتگویی داشتیم با سیاوش چراغی پور بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و او از حسرت بزرگ خود گفت: درواقع سعادت همکاری یا شاگردای مستقیم آقای مهرجویی را نداشتم. اولین بار برای فیلم «لامینور» از من دعوت کردند که نقشی را بازی کنم ولی متاسفانه من در آن زمان مشغول پروژهای دیگر بودم و این فرصت برای من ایجاد نشد.
او ادامه داد: طبیعتا این فرصت از دست رفته همیشه برای من غم بزرگی بوده و خواهد بود که میتوانستم همکاری مستقیمی با استاد مسلم سینما داشته باشم اما نشد!
این بازیگر تصریح کرد: من همیشه با دیدن فیلمهای ایشان و اصولا با حضور نام ایشان در سینمای ایران حالم خوب میشود. برای اینکه ایشان خالق خیلی از فیلمهای ماندگار تاریخ سینمای ایران هستند.
او افزود: این موضوع نیاز به گفتن یا تاکید من ندارد و خیلیها با دیدن فیلمهای استاد مهرجویی دیوانه و عاشق سینما شدند یا سینماگر شدند، بازیگر یا کارگردان شدند و...
این بازیگر خاطرهای از تماشای فیلم «هامون» گفت: به هر حال من با همه فیلمهای استاد خاطره دارم. به یاد دارم وقتی که فیلم «هامون» را برای اولینبار روی پرده سینما دیدم شاید بدون اغراق حدود 2 ساعت قدم زدم و وجودم پر از سرخوشی و سرمستی شده بود. فیلم «اجارهنشینها» نیز همین حس را برای من داشت و یکی از فیلمهای بسیار تاثیرگذار سینمای ما است.
او تاکید کرد: مهرجویی کارگردانی بود که همه را بعد از ساختن فیلمهایی مثل «دایره مینا»، «گاو»، «پری» و... به حیرت وا داشت. او سینماگری بود که همه فکر میکردند ژانرش گونه دیگری از سینماست و ناگهان یک فیلم کمدی مانند «اجارهنشینها» میسازد که همچنان تا امروز روی دست آن نیست و مانند یک منبع ارجاع برای فیلمسازان است.
چراغیپور در پایان تصریح کرد: چنین آدمی نیاز ندارد که مستقیم و از نزدیک او را دیده باشی. حضور آقای مهرجویی در دل و جان تمام سینماگران هست و همیشه خواهد بود. افسوس که اکنون دیگر باید با یاد استاد سر کنیم!
ارسال نظر