یک مقام مسئول در سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور مطرح کرد
تثبیت ۸.۷ میلیون هکتار عرصه های بیابانی مستعد تولید گرد و غبار / ۱۰۰ میلیون هکتار از عرصه های ایران در معرض بیابان زایی است
رکنا: مدیرکل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور گفت: عبور از خشکسالی و مقابله با بیابان زایی با مشارکت آحاد جامعه، مدیریت مصرف آب، اصلاح روش های کشاورزی و فرهنگ زیستن در مناطق خشک امکان پذیر است.
به گزارش رکنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشاورزی، وحید جعفری، مدیرکل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی افزود: بدون مشارکت مردم و تشکل ها و تنها از طریق اعتبارات دولتی مقابله با بیابان زایی و خشکسالی پر هزینه خواهد بود.
وی با بیان این که امسال روز جهانی مقابله با بیابان زایی با شعار عبور از خشکسالی با مشارکت همگانی برگزار می شود، اظهار داشت: در راستای مقابله با بیابان زایی از ابتدای انقلاب تا کنون ۸.۷ میلیون هکتار از عرصه های بیابانی مستعد تولید گرد و غبار و طوفان های ماسه ای در کشور با اجرای پروژه های مختلف از سوی سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور تثبیت شده اند.
جعفری نهال کاری، کنترل هرز آبها، مدیریت چرای دام، و مالچ پاشی را از پروژههای اجرایی در این مناطق برشمرد و گفت: این عرصهها اکنون به جنگلهای دست کاشت یا بوتهزارهای انبوه تبدیل شده اند.
وی ادامه داد: از زمان احیای مناطق بیابان تا کنون، ۲.۳ میلیون هکتار عملیات نهالکاری در ۲۲ استان کشور انجام شده و به ویژه در سال گذشته و امسال نهالکاری با گونه هی بومی ، سازگار و گونه های بوته ای صورت گرفته است.
مدیر کل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور درباره مدیریت چرای دام در مراتع اذعان داشت: استراتژی مدیریت کوچ در مراتع مبتنی بر دانش بومی و تغییرات در برنامه کوچ عشایر اجرا می شود تا عشایر کمترین آسیب از خشکسالی را ببینند و کمترین آسیب را به مراتع وارد کنند.
وی در همین حال اجرای طرح های آبخیزداری و آبخوانداری را از دیگر استراتژی های سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور عنوان و تصریح کرد: عملیات آبخیزداری و آبخوانداری در بالا دست قنوات و چاه های آب موجب بهتر شدن وضعیت آب قنوات و آب های زیرزمینی می شود.
جعفری بیان کرد: ایران به علت قرار گرفتن در کمربند خشک در کره زمین، شرایط آسیب پذیرتری نسبت به مناطق مرطوب در زمینه خشکسالی و تخریب سرزمین یا بیابانزایی دارد و از این رو تنویر افکار عمومی، آگاهی عمومی و حساس سازی جوامعی که متاثر از پدیده بیابانی شدن هستند در اجرای پروژه ها ضرورت دارد.
وی از دست رفتن قابلیت های بیولوژیکی و حاصلخیزی خاک، شور و غیر حاصلخیز شدن اراضی، از بین رفتن جنگل ها و مراتع، و تغییر کاربری زمین را از عواقب بیابان زایی عنوان کرد و اظهار داشت: بیابان زایی به دلیل عوامل انسانی و سوء مدیریت منابع آبی و همچنین عوامل طبیعی و کاهش بارندگی رخ میدهد.
مدیر کل دفتر بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور، سطح بیابان های طبیعی کشور را حدود ۳۲ میلیون هکتار عنوان کرد و گفت: ۱۰۰ میلیون هکتار از عرصه های کشور تحت تاثیر بیابان زایی قرار دارند.
وی ادامه داد:عرصه های بیابان های طبیعی از نظر زمین شناسی، خاک شناسی و پوشش گیاهی، مختصاتی دارند که به آن بیابان می گویند و این عرصههای طبیعی دارای قابلیت ها و یژگی های منحصر به فرد هستند و می توانند کالاها و خدمات ویژه ای ارایه دهند، در حالی که بیابان زایی مقوله ای است که به تخریب سرزمین و نابودی اکوسیستم اشاره می کند و کارکردهای بیابان های طبیعی را ندارند.
وی اظهار داشت: این عرصهها اغلب اراضی کشاورزی بودند که به علت آبیاری نادرست و کشت نادرست و انجام نشدن کشاورزی حفاظتی به اراضی لم یزرع تبدیل شده اند و در معرض فرسایش بادی و آبی قرار گرفتند.
ارسال نظر