آرمان صلاح زواوی اول رضای خدا دوم منفعت فلسطین بود/چرا سفیر سابق فلسطین همراه یاسر عرفات به ایران نیامد؟

به گزارش رکنا، محمد جوهیر، دبیر اول سفارت فلسطین در ایران که مهمان برنامه «ساعت به وقت قدس» بود، درباره اینکه سابقه آشنایی‌اش با صلاح زواوی به چه زمانی برمی‌گردد، گفت: در ۱۹۸۲ میلادی که مرحوم عرفات او را به عنوان سفیرجدید فلسطین در تهران به مسئولان ایران معرفی کرده بودند، با او آشنا شدم. به تنهایی آمده بود و با خودش کسی را نیاورده بود. به او گفتند هر کارمندی را اجازه بدهی می ماند و هر کارمندی را بخواهی عوض می کنیم. او گفته بود با همان افرادی که در سفارت هستند کار می کنم.

او افزود: از زبان فارسی و فارسی حرف زدن من خوشش آمد و گفت باید به من فارسی یاد بدهی. کارما بسیار سخت و زیاد بود. اما سعی کردم در هر فرصتی که داشتیم به او فارسی یاد بدهم. در آن زمان دبیر اول در سفارت بودم. اولین سمتی که به من داد رییس دفتری بود. گفت باید رییس دفتر من بشوی. چون زبان فارسی بلد بودم در ملاقات‌های با مسئولان همیشه همراه او بودم و اصرار داشت جلسات را ترجمه کنم.

جوهیر در ادامه درباره نگاه مرحوم زواوی به وطن در اشغال خاطرنشان کرد: وطن همیشه در عقل و قلب مرحوم زواوی بود. در خاطرم است وقتی به خانه‌اش در تهران می رفتیم عکس منزلش در صفدِ فلسطین را داشت. یکی از فامیل‌های نزدیک خودش توانست از منزل خودش در صفد عکس بگیرد و برایش بیاورد. همیشه از زیبایی‌های صفد صحبت می کرد و از روزهایی می گفت که کودکی 10 ساله بوده است؛ اینکه چطور مجبور شد با خانواده از سرزمین فلسطین آواره شود و به طرف سوریه حرکت کند. در هر کاری که انجام می داد هدف و آرمانش اول رضای خدا و دوم منفعت فلسطین بود.

او درباره اینکه چرا زواوی بعد از اسلو به همراه یاسر عرفات به فلسطین بازنگشت توضیح داد: او مخالف اسلو بود. اما این مانع نمی شد که به فلسطین برود. احساس شده بود که بودنِ او در ایران می‌تواند مفیدتر باشد. البته نامش در لیست سیاه دشمن صهیونیستی هم قرار گرفته بود. در خاطرم است نخست وزیر رژیم صهیونیستی گفته بود او یک تروریست به حساب می‌آید. به همین دلایل به فلسطین بازنگشت. اما دلیل عمده این بود که می توانست در ایران بهتر به نفع فلسطین کار کند. به همین دلیل در ایران ماند.

دبیر اول سفارت فلسطین در ایران بیان کرد: زواوی اعتقاد داشت که ممکن است خودش با چشم خودش آزادی فلسطین را نبیند، اما نسل‌های آینده قطعا آزادی فلسطین را خواهند دید. لبخند می زد و می خواست به نسل جوان امید تزریق کند و بگوید اگر ما نتوانستیم آزادی کل فلسطین را محقق کنیم شما خواهید توانست. لبخند تلخی که بر لبانش دیده می شد به خاطروضعیت جهان عرب و اسلام بود. هرجایی که مشکلی در جهان عرب و اسلام اتفاق می افتد او را ناراحت و پریشان می کرد و می گفت این مشکلات ما را از رسیدن به فلسطین دور می کند. بنابراین همیشه دوست داشت مسلمانان دست واحده شوند. همیشه اعتقاد داشت کلام خدا اتفاق خواهد افتاد. در قرآن گفته شده است که ما برمی گردیم. همیشه می گفت  «وَلَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَنصُرُه» همیشه می گفت «أَلَیسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ» بنابراین معتقد بود اگر امید را از دست بدهیم راهمان دشوار می شود. این معنای لبخند صلاح زواوی بود. اینکه ما یک روزی به حقمان خواهیم رسید.

او درباره ذوق و شوق مردم ایران در پی آرمان فلسطین گفت: بعد از این سال های طولانی که در میان مردم عزیزایران زندگی کردم گاهی می گویم ای کاش منِ فلسطینی بتوانم به اندازه مردم ایران عاشق فلسطین شوم.

«ساعت به وقت فلسطین» پنجشنبه 15 تیر ساعت ۱۸:۳۰ از شبکه یک سیما پخش شد و امروز جمعه 16 تیر ساعت ۱۳ بازپخش می‌شود.