دانستنی‌هایی جالب و شگفت انگیز درباره فلسفه سردر دانشگاه تهران+ تصاویر

دانشگاه‌های یک کشور نقشی بسزا و اهمیتی ویژه در معرفی فرهنگ و تاریخ آن کشور دارند، از این رو در بسیاری از نقاط جهان برای آن سازه‌های ویژه و خاص طراحی می‌شود.

ورودی یا سر در اصلی دانشگاه یکی از این سازه‌هاست که به نوعی نماد آن دانشگاه در سراسر جهان محسوب می‌شود، از این رو طراحی و ایجاد یک سردر خاص برای دانشگاه علاوه بر تقویت جلوه‌های بصری و روحیه دانشجویان می‌تواند زمینه ساز شهرت دانشگاه در سراسر جهان نیز باشد.

در واقع سردر به دروازه‌های بزرگ و مداخل اصلی ورود به ساختمان یا محوطه‌های ویژه می‌گویند. این سازه ها علاوه بر نقش نمادین، بیانگر موضوع فعالیت آن ساختمان نیز هستند.

یکی از دانشگاه‌های ایران که سردر آن نقشی مهم در انتقال پیشینه تاریخی و میراث فرهنگی دارد، دانشگاه تهران است که سردر آن در فهرست آثار ملی به عنوان اثر فرهنگی تاریخی به ثبت رسیده است.

سبک معماری سردر دانشگاه تهران اثری زیبا و ماندگار است که ذات یگانه آن اجازه هیچ گونه مداخله و دستکاری ساختمانی را نمی‌دهد.

در این بنا یکی از شاخص‌ترین مصالح مدرن یعنی بتن به صورت نمایان اجرا شده و در عین حال یکی از شاخص‌ترین نمادهای معماری سنتی، یعنی قوس جناغی به صورت تکرار در شکل نما به کار رفته که باعث دیده شدن آن از زوایای مختلف می شود.

معمار برجسته ایرانی، طراح سردر دانشگاه تهران

سردر دانشگاه تهران را حتی اگر از نزدیک هم ندیده باشید به طور حتم تصویر آن را بر روی اسکناس های 50 و 5000 تومانی دیده‌اید؛ کوروش فرزامی فارغ التحصیل دانشگاه تهران معمار  برجسته ایرانی و طراح این سردر از برجسته ترین معماران معاصر کشور بود که این سردر را همزمان با فارغ التحصیل شدن از دانشگاه در سال های 1345-1346 طراحی و اجرا کرد.

علی رغم اینکه تاریخ ساخت سردر دانشگاه تهران، سال های 1345-1346 بیان شده، تا سال 1348 هیچ سندی درباره آن در آرشیو دانشگاه مشاهده نشده است.

فلسفه طراحی سردر دانشگاه تهران

درباره فلسفه سر در دانشگاه 2 دیدگاه وجود دارد؛ در دیدگاه اول، این بنا الهام گرفته از تصویر خیالی 2 پرنده است که برای اوج گرفتن بالهایشان را باز کرده‌اند. در این دیدگاه علم و دانش به 2 بال پرنده تشبیه شده‌اند که ورود به دانشگاه با آنها ممکن است و برای خروج از آن باید این بالها را تقویت کرد تا موجب صعود به فراز اجتماع شود.

دیدگاه دوم نظری متفاوت دارد که بر طبق آن سردر دانشگاه تهران شبیه به کتابی باز است که در مقابل دیدگان قرار داده شده تا ارزش مطالعه و تحقیق را یادآوری کند‌.

سیحون که یکی از طلایه داران معماری نوگرا هوشنگ است درباره این سردر می‌گوید: اجرای این بنا به صورت بتن مسلح عریان (بتن آرمه اکسپوز) است و پایه ها در کنار هم به بالا می‌روند که نمادی از آزادی، آزادگی و مثبت اندیشی است. نگاه کردن به این سازه از دور، یک فضای باز شبیه طاق شکسته ایرانی را نشان می‌دهد که بیانگر به کارگیری معماری اصیل ایرانی در این بنای مدرن است.

امروز سردر دانشگاه تهران نماد زندگی شیرین دانشجویی و مکان پرطرفداری برای ثبت لحظات خاطره انگیز دانشجویان در کنار دوستان است و نه تنها در سطح ملی به عنوان سمبل علم و معرفت بلکه در سراسر جهان شناخته شده است و علاوه بر اینکه فرهنگ و معماری اصیل ایرانی را نشان می دهد، باعث شهرت دانشگاه و معرفی آن به عنوان یک دانشگاه برجسته به سراسر جهان شده است.