سلامتی تان با این نوع اضطراب تضمین می شود

 نگرانی و ترس همیشه و در همه جا مذموم و مضر سلامت نیست بلکه اضطراب و ترسی که انسان را متوجه خطر واقعی می‌کند آثاری مطلوب در جهت رفع خطر و ترسی معقول است و به همین دلیل روش‌های دینی به عنوان بارزترین و کم هزینه ترین راهکارهای درمانی اضطراب که بیماری قرن نیز لقب گرفته است برای نخستین مرحله درمان، تفکیک بین خطرات واقعی از غیر واقعی را بر اساس راهکارهای قرآنی لازم می‌دانند.

بر اساس آیاتی از قرآن، ترس از خدا، قیامت و بررسی اعمال انسان، عذاب الهی به عنوان اموری شایسته ترس و حوادث غیر طبیعی، خیانت دشمن، آسیب‌های بدنی نیز از جمله عوامل خطرناکی هستند که منتهی به امور ناخوشایند در زندگی انسان می‌شوند و ترس و اضطراب از آنها معقول و صاحبش را به فکر چاره‌جویی و پیش‌گیری می‌اندازد.

ده‌ها آیه در بیش از ۲۰ سوره از کلام الهی به مسئله خوف از خداوند اشاره دارد که روشن‌ترین و واضح‌ترین پیام آن مطلوبیت و شایستگی خوف از پروردگار است که دلیل آن خوف از ترک دستورات و انجام گناهان، هراس از عذاب و کوتاهی انسان نسبت به وظیفه بندگی به نحوی که شایسته ذات ربوبی است.

افزون بر قرآن در دعاها و روایات نیز به قدری به این مهم توجه داده می‌شود که هر کس کمتر ارتباطی با این منابع داشته باشد، نسبت دهی این واقعیت که «خوف از پروردگار از کمالات بشر است» اندک تردیدی به خود راه نخواهد داد و البته در برخی آیات، به خوف از «مقام الهی» ترغیب شده است: «و برای آن کسی که از مقام پروردگارش بهراسند، دو باغ بهشت است.

ترس از قیامت و بررسی اعمال هم به نوعی با اعمال و رفتار انسان مرتبط است یعنی آن حوادث در قیامت به واقع شایسته اضطراب‌اند و چنین حالتی به جهت عدم اطمینان نسبت به صحت و قبولی اعمال در گذشته و آینده به وجود می‌آید البته بیم و اضطراب از قیامت برای افراد صالح، تنها در این دنیا است و آنان در جهان دیگر اضطرابی ندارند و بر عکس، دلهره و نگرانی در صحنه قیامت، برای کساتی‌ست که در دنیا نسبت به آخرت، خوف و هراسی نداشته‌اند.

ترس از عذاب الهی نیز به عنوان سومین عامل شایسته ترس و اضطراب در قرآن اشاره شده و آیات ۱۵، ۱۶و ۱۷ سوره معارج و ۱۴ لیل نسبت به آن انسان را هشدار داده‌اند.

ترس از انحراف نزدیکان، اجرا نشدن حدود الهی، اجرا نشدن عدالت، اختلاف و جدایی، حوادث غیر طبیعی، خیانت دشمن و آسیب‌های بدنی نیز از دیگر عواملی هستند که ترس و اضطراب از آنها به دلیل آنکه منتهی به امور ناخوشایند می‌شوند مذموم نیست، بلکه لازم است و به منزله هشداری برای اندیشیدن و تدبیر لازم برای دفع خطر محسوب می‌شود تا از وارد شدن آسیب‌های جانی و یا مالی به خود یا افراد مرتبط با انسان جلوگیری شود.

این خوف و اضطراب در منطق قرآن تا زمانی مثبت، تلقی می‌شود که با پیشگیری و تدبیر لازم برای حفاظت و آرامش، زمینه رشد و تکامل به سوی اهداف مورد نظر قرآن را فراهم آورد و گرنه امنیت و آرامشی که به آینده‌ای وحشتناک و دهشت بار، همراه عذابی جاودان و همیشگی بینجامد ایمنی و آرامش محسوب نمی‌شود.