جزئیاتی از قوانین دوچرخه‌سواری
رکنا : فقدان قوانین بروز شده دوچرخه‌سواری با حضور دوچرخه سواران در شهر بیش از پیش نمایان شد.
به گزارش رکنا ، چندی پیش خبر ناگواری مبنی بر مرگ بانوی دوچرخه‌سوار در حین رکابزنی در یکی از بزرگراه‌های شهر تهران منتشر شد. هر چند به دلیل امکانات محدود در این رشته ورزشی، این دسته از دوچرخه‌سواران به ناچار برای تمرین به بزرگراه‌ها وارد می‌شوند، اما تصادفات متعدد دوچرخه‌سواران دیگر در سطح شهر به دلیل نبود حمایت جدی از این سبک حمل و نقل و در مواردی مرگ آنها مانند حادثه‌ای که برای این بانوی بزرگوار رقم خورد، موضوعی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت.
تشویق و فرهنگسازی در اجتماع برای گام برداشتن به سمت شهر انسان‌محور و دوچرخه‌محور بدون توجه به مصائب آن، عدم استقبال مردم و در نهایت شکست در توسعه شهر به واسطه حمل و نقل غیرموتوری را منجر خواهد شد. در این راستا دو خلأ اساسی وجود دارد که باید به موازات فرهنگسازی مورد توجه قرار بگیرد. یک فقدان زیرساخت‌های مناسب دوچرخه‌سواری در سطح خیابان‌ها و دوم فقدان قوانین مدون برای تردد دوچرخه و خودرو. هر چند در سال‌های اخیر مسیرهای ویژه دوچرخه‌سواری در بعضی مناطق شهر تهران احداث شده است.
هدررفت هزینه‌ها با ایجاد مسیرهای پراکنده
اما این مسیرهای پراکنده عموما جنبه تفریحی داشته یا به دلیل نبود نظارت کافی، تبدیل به مکانی برای پارک موتورسیکلت و خودرو شده‌اند یا سطوح نامناسب آنها با وجود چاله‌ها و کانال‌های فاضلاب، عملا این مسیرها برای دوچرخه‌سواران بلااستفاده باقی مانده است. در واقع ایجاد مسیرهای پراکنده و بی‌هدف جز هدررفت هزینه‌ها نتیجه دیگری نخواهد داشت. مسیرهای ویژه دوچرخه‌سواری باید به طور پیوسته و هدفمند که به ایستگاه‌های مترو یا اتوبوس ختم شود احداث شود. همچنین وجود پارکینگ‌های امن دوچرخه از ضرورت‌های تکمیل مسیرهای دوچرخه‌سواری است که نیاز به هزینه‌های هنگفت ندارد. موضوع مهم دیگر، ضرورت بازنگری در قوانین دوچرخه‌سواری، نظارت بر اعمال این قوانین و همزمان با آن آموزش رانندگان موتورسواران و شفاف‌سازی قوانین برای آنها است. گفته می‌شود قوانین مربوط به دوچرخه‌سواری در دوران پهلوی اول تدوین شده و از آن زمان تاکنون بازنگری نشده است.
دلایل عدم بازنگری قوانین دوچرخه‌سواری
رشد سریع تعداد خودرو‌ها و بزرگراه‌ها و به حاشیه رفتن دوچرخه‌سواری از دلایل عدم بازنگری این قوانین بوده است. اما پس از سال‌ها به دلیل شکل گرفتن مشکلاتی مانند ترافیک، آلودگی هوا، نبود فضای پارک خودرو و بیماری‌های جسمی و روحی، گرایش به سمت استفاده از این وسیله حمل و نقل مجددا از سر گرفته شد. اما با حضور دوچرخه سواران در شهر فقدان قوانین بروز شده دوچرخه‌سواری بیش از پیش نمایان شد. نبود قوانین حمایتی، نبود علایم هشدار‌دهنده، نیاز به تصویب قوانین جدید دوچرخه‌سواری که متناسب با شرایط امروز شهر باشد را الزامی می‌کند. واضح است که قوانین دوران پهلوی اول دیگر پاسخگوی فضای حاضر شهر نیست.
بنابراین ضروری است ارگان‌های مربوطه همزمان با تشویق شهروندان به استفاده از این سبک حمل و نقل در بازنگری قوانین دوچرخه‌سواری اقدام کنند. با توجه به اینکه ایمن‌سازی خیابان‌ها برای حضور دوچرخه سواران نسبت به ساخت بزرگراه‌ها و اتوبان‌ها نیاز به هزینه‌های هنگفت ندارد، پیشنهاد می‌شود ردیف بودجه حمل و نقل غیرموتوری افزایش یابد تا با فراهم شدن شرایط لازم برای دوچرخه‌سواری در شهر، امنیت و آرامش خاطر دوچرخه‌سواران تامین شود و اشتیاق شهروندان برای استفاده از این وسیله اقتصادی و پرمنفعت نیز افزایش یابد تا توسعه حمل ونقل انسان‌گرا تحقق یابد.برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.
ارسال نظر