حمله خونین به یک جوان اوتیسمی در آمل + عکس

به گزارش رکنا ، هفته گذشته یک‌ جوان 21 ساله اوتیسمی در آمل توسط یک جوان ناآگاه به این اختلال در خیابان مورد ضرب و شتم قرار گرفت و اکنون به علت خونریزی داخلی در بیمارستان بستری است.

اوتیسم بیماری نیست چراکه بیماری پاسخ پاتوفیزیولوژیک به یک محرک خارجی (مانند میکروب‌ها) و یا داخلی (مانند سلول‌های سرطانی) است اما اختلال به دلیل تفاوت در فعالیت‌های ساختاری یا عملکردی اجزای بدن حاصل می‌شود.

براساس آمار سازمان جهانی بهداشت از هر 160 نفر یک تن به اوتیسم مبتلاست. همچنین گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده در سال 2018 نشان می‌دهد که از هر 59 کودک یک نفر با اختلال اوتیسم تشخیص داده شده است.

تشخیص این اختلال براساس رفتارهای فرد مبتلاست. ناتوانی در برقراری روابط اجتماعی، حساسیت به نور و صدا، سکوت، پرخاشگری، حالات و حرکات غیرعادی بدن یا صورت، اجتناب از برقراری تماس چشمی، تاخیر در یادگیری صحبت کردن و لحن یکنواخت از علائم این اختلال هستند.

اینکه افراد یک جامعه این اختلال را بشناسند و بتوانند با فرد اوتیسم به درستی رفتار کنند و به او اجازه حضور در جامعه را بدهند یک فرهنگ است. در این راستا متاسفانه افراد کمی در کشور هستند که این اختلال را به درستی می شناسند و می توانند با این افراد تعاملات رفتاری و اجتماعی برقرار کنند.

این درحالی است که هفته گذشته یک‌ جوان 21 ساله اوتیسمی در آمل توسط یک جوان ناآگاه به این اختلال در خیابان مورد ضرب و شتم واقع شد و اکنون به علت خونریزی دخلی در بیمارستان بستری است.

ماجرا از این قرار بود که در یک ساندویچی با تحریکات دو جوان، این فرد اوتیسم ضربه‌ای به یکی از آن‌ها وارد می‌کند و در پاسخ مورد ضرب و شتم واقع شده و سرش به آسفالت خیابان برخورد می‌کند که در نهایت با خونریزی داخلی راهی بیمارستان می‌شود.

در این راستا با لیلا پیکانی، مددکار انجمن اوتیسم ایران به گفت‌وگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید.

اوتیسم به رسمیت شناخته شود

پیکانی با بیان اینکه این اتفاق به دلیل عدم شناخت جامعه از اختلال اوتیسم صورت گرفته است، گفت: حق طبیعی معلولان، چه معلولان جسمی و چه معلولان روانی باید در جامعه به رسمیت شناخته شود.

او ادامه داد: یک فرد اوتیسم باید درک شود و جامعه باید بتواند این کودکان را از سایرین تفکیک کند و با او متناسب با شرایطش رفتار کند. از طرفی باید توجه کرد که یک فرد اوتیسم نحوه برقراری ارتباط سالم و تعامل اجتماعی دوطرفه را نمی‌داند بنابراین نباید از او توقع داشت که در صورت قرارگیری در یک محیط دعوا بتواند فضا را مدیریت کرده و با فرد مزاحم مدارا و سازش کند.

پیکانی با تاکید بر اینکه آموزش در سطح کلان برای آشنایی افراد جامعه با اختلال اوتیسم کاری زمان بر و مستلزم همراهی تمامی ارگان‌های کشور است، عنوان کرد: در این میان نقش رسانه‌ها و تلویزیون در معرفی فرد اوتیستیک بسیار مثمرثمر خواهد بود.

اختلال اوتیسم را از طریق رفتار شناسایی کنیم

این مددکار انجمن اوتیسم با بیان اینکه مشخصات ظاهری فرد اوتیسم مانند یک فرد معمولی است و باید از طریق راه‌های رفتاری آن‌ها را شناسایی کرد، توضیح داد: به عنوان مثال یک فرد اوتیسم توانایی ارتباط چشمی با سایرین را ندارد و در هنگام گفت‌وگو یا کلامش محدود و یا نامفهوم است.

او بچه‌های اوتیسم را در خودمانده عنوان کرد و ادامه داد: همین موضوع مهم این امکان را به فرد نمی‌دهد تا با اطرافیانش یک تعامل اجتماعی پویا برقرار کند.

نیازمند جامعه‌ای صبور هستیم

پیکانی با تاکید بر اینکه نیازمند جامعه‌ای صبور در مواجه با فرد اوتیسم هستیم، توضیح داد: جامعه باید بتواند با این اشخاص با اغماض رفتار کرده و در صورت بروز مشکل از جانب آن ها مدارا را در پیش بگیرند.

این مددکار در پایان گفت: افراد اتیستیک به دلیل عدم برقرای ارتباط نداشتن تماس چشمی و کلام محدود یا نامفهوم و داشتن رفتار سازشی و انطباقی ضعیف به راحتی نمی‌توانند با محیط اطراف سازگاری پیدا کنند. این افراد در مهارت‌های لازم برای زندگی روزمره برقرای ارتباط موثر و کنترل خشم و قضاوت ضعیف‌تر از هم سالان خودشان عمل می‌کنند. لذا مجددا تاکید می‌کنم افراد باید در تعاملات روزانه با افراد اتیستیک مدارا داشته باشند.

برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.