افشاگری یک ترانه سرا از پشت‌پرده تیتراژهای تلویزیونی

علیرضا بدیع شاعر و ترانه‌سرا درباره کیفیت ترانه های تیتراژ سریال های تلویزیونی در ایام مناسبتی به ویژه ماه مبارک رمضان توضیح داد: درباره تیتراژ سریال های ماه رمضان امسال فعلا نمی توان نظر مشخصی داد زیرا باید منتظر ماند و دید که این آثار تا چه حد در ذهن مردم رسوب کرده و در یادشان باقی می ماند، اما اگر بخواهیم درباره کلیت تیتراژهای تولید شده در سیما نظر بدهم باید به این مطلب اشاره کنم که در این چارچوب هم کارهای خوب و هم کارهای نازل تولید می شود که در هر دو موارد مارکتینگ موسیقی مورد توجه است.

وی ادامه داد: طی سال های اخیر به دلیل روابط برخی از تهیه کننده‌های سریال ها و مجموعه های تلویزیونی با جامعه موسیقی شاهد فروش تیتراژها هستیم یعنی تهیه کننده برای تامین بخشی از هزینه های خود اقدام به فروش تیتراژ می کند که خریدار نیز در اغلب موارد برخی خواننده ها هستند. خواننده ای که دست به چنین اقدامی می زند وقتی می بیند با خریداری یک تیتراژ به اندازه پخش چندین تک آهنگ در فضای مجازی مشهور می شود از موضوع استقبال می کند.

ترانه سرای قطعه «ماه و ماهی» با صدای حجت اشرف زاده تصریح کرد: وقتی به تیتراژهای اوایل دهه ۸۰ نگاه می کنیم می بینیم که اغلب آنها توسط بهترین خوانندگان و ترانه سرایان تهیه می شدند و شاخص اصلی انتخاب آثار مسایل فنی بود و همین امر باعث ماندگاری آنها شد.

بدیع درباره کاهش کیفیت ترانه ها، ملودی ها و انتخاب خوانندگان تیتراژهای تلویزیونی بیان کرد: چندین سال پیش این موضوع مطرح شد که سازمان صدا و سیما با موسیقی پاپ مخالف است ولی حالا می بینیم که عرصه بیشتر در اختیار اینگونه آثار است. متاسفانه افراط و تفریط کار را به جایی رسانده که شاهد شرایط نابسمان و مدیریت نشده ای در جریان تیتراژها هستیم.

این شاعر و ترانه سرا با اشاره به اینکه باید به سلیقه و نیاز مردم هم احترام گذاشت، گفت: مردم خواستار شنیدن موسیقی پاپ هستند ولی باید آثاری باکیفیت در اختیار آنها قرار داد نه اینکه ترانه ها و آثار ضعیف در رسانه ملی پخش شود.

وی در پایان تاکید کرد: من معتقدم برای بهبود و استانداردسازی تیتراژ سریال ها و مجموعه های تلویزیونی باید مرجعی وجود داشته باشد که بتواند معرف و انتخابگر موسیقی خوب در رسانه ملی به حساب آید. البته ما مجموعه ای چون مرکز موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما را داریم اما به نظر می آید تهیه کنندگان آنچنان به این مرکز و آثار تولید شده آن توجهی نمی کنند.