این قرص قاتل پوست صورت است!

 بسیاری از افراد چه دختران و چه پسران در دوران بلوغ خود درگیر آکنه یا جوش‌های بلوغ و در پی آن جای به جا مانده از آن‌ها می‌شود که بعضا بسیار آزار دهنده است و سبب از بین رفتن اعتماد بنفس افراد می‌شود.

راه‌های متفاوتی برای درمان و حل این مشکل پیشنهاد می‌شود که یکی از آن‌ها مصرف قرصی به نام راکوتان است.

قرصی که باید توسط پزشک Doctor تجویز شود، اما بعضا دیده شده که براساس تجویز فردی به فرد دیگر هم مصرف می‌شود، غافل از اینکه مصرف این قرص شرایط و ضوابط خاص خودش را دارد و حتی مضراتی جبران ناپذیر از خود به جای می‌گذارد.

راکوتان چیست؟

راکوتان یا ایزوترتینوین دارویی از مشتقات ویتامین A است که بیشتر جهت درمان آکنه‌های شدید پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین این دارو به میزان کمتر جهت پیشگیری سرطان پوست از نوع scc، سرطان مغز، پانکراس و غیره استفاده می‌شود.

مکانیزم این دارو کبدی بوده و در درمان پسوریازیس نیز استفاده شده است.

مواد تشکیل دهنده راکوتان

هر کپسول راکوتان حاوی حدود ۱۰ تا ۲۰ میلی گرم ایزوترتینوئین است؛ قرص‌های راکوتان خالص نیستند و مواد زیر در آن‌ها به کار رفته است:

روغن سویا، موم زرد، روغن نباتی هیدروژنه، ژلاتین، گلیسرول، آب، سوربیتول، مانیتول، نشاسته ذرت، تیتانیوم دی اکسید و بعضی مواد دیگر در ترکیب راکوتان قند، گلوتن و ترترزین به کار نمی‌رود.

مقدار و نحوه مصرف قرص راکوتان

میزان دقیق مصرف این دارو باید توسط پزشک و با توجه به میزان شدت و ضعف آکنه تعیین شود؛ به طور معمول مقدار ۰/۵ تا ۱ میلی‌گرم از دارو برای هر کیلوگرم وزن بدن تجویز می‌شود.

به عنوان مثال یک فرد ۸۰ کیلوگرمی با شدت آکنه متوسط روزانه باید ۲ کپسول ۲۰ میلی‌گرمی مصرف کند؛ توجه داشته باشید که هر چه دوز راکوتان بالاتر باشد شانس بروز عوارض و شدت عوارض حاصل از آن هم بیشتر است.

مضرات مصرف راکوتان / پو ست صاف، کبد تعطیل!

دارو‌های پرعارضه باید با احتیاط و حساسیت بالا تجویز شوند؛ پیش از تجویز راکوتان پزشک متخصص باید به این موارد توجه کند:

ابتدا از بیمار آزمایشاتی انجام شود و راکوتان تاثیر مستقیمی روی کبد و کلیه دارد؛ بیمار نباید هیچ مشکلی در کبد یا کلیه داشته باشد.

راکوتان با ایجاد تغییر در پروفایل‌های چربی خون باعث بالارفتن آن می‌شود و باید پیش از مصرف از میزان چربی خون فرد آگاه شد.

باید میزان ویتامین A و حساسیت به آن در بدن فرد سنجیده شود.

این دارو تاثیر مستقیمی روی مادر و جنین دارد و سبب سقط جنین می‌شود؛ پزشک باید شرایط بیمار را بسنجد و اگر احتمال یا تصمیم به بارداری دارد نباید آن را مصرف کند همچنین در دوران شیردهی نیز نباید مصرف شود، زیرا ممکن است باعث عقب افتادگی ذهنی نوزاد شود.

مکانی که آکنه در آن به وجود آمده نیز برای تجویز راکوتان باید در نظر گرفته شود.

شرایط فرد، نوع پوست و حتی شرایط کاری او باید در نظر گرفته شود. آکنه، پوست را نسبت به نور آفتاب حساس می‌کند؛ بنابراین برای کسی که در معرض نور آفتاب فعالیت می‌کند باید با احتیاط بیشتری تجویز شود.

در زمان مصرف راکوتان

پزشک وظیفه دارد بیمار را از همه عوارض دارو مطلع کند. شما هم اگر درباره آن اطلاعات کافی داشته باشید پزشک را مجبور نمی‌کنید در موارد غیرضروری راکوتان برایتان تجویز کند. اگر این دارو برایتان تجویز شده باید بدانید:

کپسول‌ها باید بلافاصله بعد از غذا میل شوند؛ در صورت فراموش کردن یک وعده، اگر وعده بعد نزدیک‌تر بود از وعده بعدی آغاز کنید و هیچگاه 2 کپسول را با فاصله زمانی کوتاه نخورید.

ابتدای مصرف راکوتان ممکن است حضور آکنه‌ها روی پوستتان بیشتر شود و این به دلیل واکنش پوست شما به دارو است که برای تعدیل شرایط، چربی بیشتری تولید می‌کند؛ بعد از هفته سوم به بعد آکنه‌ها کمتر می‌شوند.

به خانم‌ها توصیه می‌شود در طول درمان با راکوتان از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده کنند. اگر احتمالا باردار شدید فورا دارو را قطع کنید و به پزشکتان اطلاع دهید.

پیش از آغاز درمان پزشک از شما آزمایش می‌گیرد. در طول درمان به صورت منظم باز باید مورد آزمایش قرار بگیرید تا میزان کلسترول، تری‌گلیسیرید و آنزیم‌های کبدی کنترل شوند. اگر آنزیم‌های کبدی از ۴ برابر بیشتر شد دارو باید قطع شود.

هر دارویی دارای یک رشته فوائد و یک رشته عوارض نامطلوب است. راکوتان نیز از این قاعده مستثنی نیست.

خشکی لب، خشکی دهان، بینی، چشم، خونریزی بینی، درد خفیف مفاصل و ماهیچه‌ها به ویژه زانو، احساس خستگی و سردرد خفیف و افزایش ریزش مو از عوارض زودگذر این دارو هستند و بعد از پایان دوره رفع می‌شوند، اما اگر عوارضی همچون حالت تهوع، استفراغ، سردرد شدید و مزمن، تاری چشم و اختلال در بینایی، احساس افسردگی شدید، اختلال در سیستم عصبی و اختلال در حافظه را مشاهده کردید دارو را قطع کنید و به پزشک خود اطلاع دهید.

بدون مشورت پزشک دارو را قطع نکنید و میزان مصرف را نیز تغییر ندهید.

در طول دوره درمان و یک ماه پس از آن از اهدای خون اجتناب کنید؛ و مهم‌تر از همه مصرف دارو را به هیچ کس توصیه نکنید.