کیایی: «بارکد» یک داروی خوشمزه است

«بارکد» آخرین ساخته سینمایی مصطفی کیایی است. وی که تاکنون نشان داده قصه‌های سینما را با رنگ کارگردانی خاص خود به سینما آورده، امسال با تم کمدی به مخاطب خود روایتی اجتماعی ارائه می‌‌کند. محسن کیایی یکی از دو نقش اصلی این فیلم در کنار بهرام رادان کاراکترهای پرماجرای حامد و پولاد را به تصویر می‌کشند. گفت و گو با وی را بخوانیم؛

- چند دقیقه از آغاز فیلم که می‌گذرد، نوع روایت‌پردازی‌، رنگ فیلم و گریم‌، بلافاصله تو را به فضای فیلم‌هایی جدا از آثار سینمای ایران می‌کشاند، نزدیک به هالیوود و قصه‌های کمدی موقعیت آن سینما و پردازش این‌گونه آثار. ازاین فیلم کمدی موقعیت بگویید؟

به جرات می‌توانم بگویم «بارکد» از حیث روایت قصه، دکوپاژ و نوع پرداخت موضوع، خیلی متفاوت از دیگر آثار حاضر درجشنواره سی و چهارم است. فکر نمی‌کنم به طور کل در سینمای ایران چنین نمونه‌ای در ساخت آثار کمدی داشته باشیم. قصد ندارم بگویم، خیلی کار عجیب و غریبی انجام داده‌ایم، نه. ما تلاش کردیم، فیلمی را با یکسری از اله‌مان‌هایی که در ذهنمان بود بسازیم. فکر می‌کنم همه جزئیات در راستای هدف ما قرارگرفتند، طراحی لباس، گریم و صحنه نیز در همین فضا است. نوع کمدی به شکلی است که کمتر در سینمای ایران دیده‌ایم. به نظرم فیلم یک کمدی درست دارد. خودم به شخصه هربار به تماشای بارکد می‌نشینم، خیلی می‌خندم.

- به خنده انداختن مردم غالباً با استفاده از الفاظ خاص و عبور از خط قرمزهای کلامی صورت گرفته، ولی این اثر یک فیلم کمدی موقعیت است و این یعنی یک ریسک بزرگ در برابر مخاطب ایرانی انجام داده‌اید.

بله. دقیقاً. خودمان نیز می‌ترسیدیم. تا اولین اکران که من و مصطفی و پژمان بازغی در سینمای آزادی در کنار مردم به تماشای فیلم نشستیم و صدای خنده مردم را شنیدیم این ترس با ما بود ولی، خوشبختانه آنقدر خوب مخاطب با کمدی فیلم همراه شد که خیالمان راحت شد. در ادامه وقتی در اکران‌های بعدی نیز صدای خنده مردم در دقایقی از فیلم همراه شد از ریسکی که کردیم خوشحال‌تر شدیم. وقتی سعی در ساخت کمدی شریف باشد، کار سخت می‌شود. بنای ما نیز همین بود که کمدی با ساختار درست و استاندارد به مخاطب ارائه دهیم، امیدواریم این قصد به مقصود برسد.

- مصطفی کیایی را می‌توان کارگردانی در سینمای ایران برشمرد که سینمای خود را دارد، نوع نگاهش در پردازش آثار در ژانرهای مختلف از نوع خود است و در ساخت اثر، هم به مخاطب خاص نگاه دارد و هم به مخاطب عام همزمان توجه دارد، هر سال هم با ژانری تازه به سینما آمده است، یک سال اجتماعی، یک سال کمدی، شاید هم سال دیگر وحشت. شما نیز همیشه نامتان جز اصلی‌ترین بازیگران آثارش بوده است. از نگاه خود به سینمای مصطفی کیایی با دور شدن از عنوان برادری ایشان بگویید و درادامه چه می‌شود که همیشه شما در فیلم‌های ایشان هستید،‌ موقع نگارش فیلمنامه‌ها جای خاصی برای شما تعیین می‌شود؟

من و مصطفی به سینما به عنوان سینما نگاه می‌کنیم. نباید گزینه سرگرمی سینما فراموش شود. سینما یک صنعت است، قرار است دراین صنعت تماشاگران وارد سالن سینما شوند،‌ به تماشای اثر بنشینند و در انتهای فیلم سالن را ترک کنند و دراین میان قصه فیلم نیز، با مخاطب به گفت و گو می‌پردازد. متأسفانه ما در سینمای‌مان جنبه سرگرمی سینما را فراموش کرده‌ایم،‌ هیجان از سینمای ما رفته است. به سمت یک سینمای مرده با ریتم کند که مخاطب را خسته می‌کند پیش می‌رویم. وقتی چنین آثار مرده‌ای را می‌سازیم که حتی خودمان نیز نمی‌توانیم آن را نگاه کنیم و سالن را ترک می‌کنیم چه انتظاری داریم که مردم با آن ارتباط برقرار کنند؟ من و مصطفی قبل ازساختن هر فیلم، بیشتر توجه‌مان به تماشاگر است، دوست داریم تماشاگر فیلم را ببیند و این کار را با استاندارد انجام می‌دهیم. اینکه شما می‌گویید ما هر سال با یک ژانر سینمایی به جشنواره می‌آییم، واقعا همین طور است .