مردم زیر بار گرانی له می شوند / دولت خوشحال است!

به گزارش رکنا به نقل از پیام اقتصاد ،طی این جلسه وزرای امور اقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت و رؤسای کل بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه گزارش‌های مشروحی از اقدامات و دستاورد‌های دولت در طول سال گذشته ارائه کردند.

 رئیس جمهور شاخص‌های ارائه شده در این گزارش‌ها، درباره کاهشی شدن روند تورم را مایه خرسندی دانست و خطاب به مسئولان مربوط تاکید کرد به این مقدار اکتفا نکرده و تلاش‌شان را برای کاهش بیشتر نرخ تورم مضاعف کنند.

 رئیسی ضمن ابراز رضایت از آمار‌های مربوط به رشد تولید و تجارت کشور و غلبه آمار مواد اولیه، نسبت به محصولات نهایی در واردات، بر تلاش برای تداوم این روند و همچنین ضرورت تبیین و تشریح این اقدامات برای نخبگان و اهل فن و نیز عموم مردم تاکید کرد.

 اما رئیسی در شرایطی نسبت به وضعیت تورم ابراز خرسندی کرده که این روزها همزمان با آغاز ماه رمضان و در آستانه شروع سال نو شاهد گرانی های افسارگسیخته و عدم تطبیق میان درآمد ها و هزینه های مردم هستیم.

ضمنا، طی روزهای گذشته تشکیل شدن صف های طویل برای گرفتن گوشت با نرخ دولتی نمایی روشن و آشکار از وضعیت اقتصادی کشور است.

به عقیده کارشناسان دولت رئیسی موفق نشده هیچ یک از شعارهای اقتصادی خود را محقق کند. هر چند وزیر امور اقتصادی و دارایی از کاهش نوزده درصدی تورم خبر می‌دهد اما بررسی آمارهای رسمی نشان از آن دارد که شهریور سال ۱۴۰۰ برابر با ۴۵.۸ درصد بوده است. در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ اما این نرخ به ۴۶.۱ درصد رسیده است. این در حالی است که استناد به آماری جز آمار مرکز امار ایران از سوی دولت و همچنین اعلام آمارهای ارائه شده از سوی بانک مرکزی توسط اعضای دولت و شخص رییس‌جمهور دلیل مهم این تفاوت اماری اعلام شده است. مصوبه دولت اما تاکید دارد مرجع آماری ایران مرکز آمار است و استناد به سایر امارها مبنای قانونی ندارد.

ماندگاری تورم در محدوده های بالاتر از ۴۵ درصد برای چند سال پیاپی تضعیف قدرت خرید و فقیرتر شدن طبقه متوسط را در پی داشته است چرا که دستمزدها همپای تورم افزایش نیافته است.

قیمت مسکن

دولتی که یکی از بزرگترین شعارها را در بخش مسکن داده است با انفجار قیمتی این کالای سرمایه‌ای نیز روبرو بوده و فشار بر مستاجران دستخوش افزایش بسیار جدی شده است. قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در شهریور ماه سال ۱۴۰۰، یعنی در اولین ماه فعالیت دولت سیزدهم در تهران در حدود ۳۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بوده است. این قیمت در شهریور ماه سال ۱۴۰۲ بنا به روایت بلنک مرکزی به ۷۵ میلیون و سیصد هزار تومان و بنا به روایت مرکز آمار ایران به هشتاد میلیون تومان به طور متوسط رسیده است.

بر اساس این گزارش رشد ۱۳۷ درصدی قیمت مسکن بر اساس آمارهای اعلامی بانک مرکزی ، این کالای سرمایه‌ای را از دسترس طبقات متوسط و ضعیف دور کرده است.

قدرت خرید مسکن به حدی پایین است که دوره انتظار برای خرید مسکن به بیش از چهل سال افزایش یافته است.

قیمت طلا

قیمت هر گرم طلای ۱۸ عیار در شهریور ماه سال ۱۴۰۰ برابر با یک میلیون و ۱۵۵ هزار تومان بوده است. در شهریور ماه سال ۱۴۰۱ ، این نرخ به محدوده دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان رسید. افزایش ۵۱ درصدی قیمت هر گرم طلا البته منجر به رشد قابل توجه بهای سکه در بازار نیز شده است. قیمت هر قطعه سکه تمام بهار آزادی در اوایل شهریورماه سال ۱۴۰۰ برابر با ۱۲ میلیون و ۳۵۰ هزار تومان بود که در شهریور ماه ۱۴۰۲، به ۲۸ میلیون تومان رسید. سایر قطعات سکه نیز شاهد این رشد انفجاری بوده‌اند.

قیمت ارز

دولت سیزدهم در حالی فعالیت خود را آغاز کرد که بسیاری از حاضرانش، سیاست‎های ارزی دولت روحانی را به باد انتقاد می‌گرفتند. عبدالملکی که در ابتدا وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی بود و پس از استعفا دبیر شورای عالی مناطق آزاد شد، معتقد بود افزایش نرخ ارز هیچ ربطی به تحریم نفتی ندارد. او مدعی بود به سادگی این امکان هست که قیمت ارز کاهش یابد. از سوی دیگر خاندوزی نیز بر این عقیده بود که دولت بدون اینکه هیچ کاری کند، تنها به محض استقرار با کاهش ۱۵ درصدی تورم مواجه خواهد شد.

در عمل اما نرخ ۲۶ هزار تومانی دلار در اوایل شهریور ماه سال ۱۴۰۰ به رقم ۵۰ هزار تومان در شهریورماه سال ۱۴۰۲ رسیده است. رشد ۹۲ درصدی قیمت دلار در حالی رخ داده است که دولت سیزدهم از افزایش فروش نفت و دور زدن تحریم‌ها خبر می‌دهد. گفته می‌شود میزان صادرات نفت به بالاترین رقم خود از زمان اعمال تحریم نفتی علیه ایران رسیده است.

این چهار شاخص مهم نشان از آن دارد که تیم اقتصادی دولت سیزدهم با شعارهای بزرگ، نتوانست کارهای کوچکی را سامان بدهد. در این زمان البته دولت سیزدهم به سمت انتخاباتی شدن فضا می‌رود و از سال آینده عملا خود را برای دور دوم انتخابات ریاست جمهوری مهیا خواهد کرد. روشن نیست کارویژه این دولت که در این دو سال تلاش گسترده‌ای برای آمارسازی دارد، برای انتخابات آتی چه خواهد بود. آیا می‌تواند آنچه را که اعداد و ارقام می‌گوید، با تفسیری تازه مواجه کند؟