کشور نیاز به دیکتاتوری تولید دارد / مشکلات اقتصادی از توان دولت، مجلس و قانون فراتر است

به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در رابطه با اصلاح وضع اقتصادی، نظرات متعددی وجود ندارد. اگر از انتظار برای تغییر دولت و نظارت سنگین بر بازار صرف نظر کنیم، سخت است که کسی پاسخی شفاف به مردم دهد تا آنها متوجه شوند که دولت یا مسئولین چه اقدامی می تواند انجام دهد. آیا کاری هست که بتوانیم برای بهبود وضعیت مردم در این شرایط انجام داد؟ این پرسشی است که سید مرتضی افقه، در گفت و گو با رکنا به آن پاسخ داد.

با تعزیرات و خصوصی سازی هم  مشکل اقتصاد حل نمی شود

افقه گفت: نماینده ها برای شعارهای انتخاباتی از برخورد با دولت استفاده کردند. از نظارت به بازار استفاده کردند.  اما نمایندگان می دانند که نه با تعزیرات و نه با خصوصی سازی امکان حل مشکلات تورمی نیست. اگر خصوصی سازی می توانست تاثیرگذار باشد، باید از سه دهه پیش که مجدانه آن را پیگیری می کردیم، تاثیرش را می دیدیم. اما بخشی از مشکلات کنونی به خاطر همان اقدامات یا اصرار بر خصوصی سازی است.

قبل از تحریم هم از 30 درصد توان تولید کشور استفاده می کردیم

این اقتصاددان بیان کرد : اشکال جای دیگر است. تصمیم گیران کشور تفکر توسعه ای ندارند. آنها معاش و مشکلات مردم را آنگونه که شعار می دهند پیگیر نیستند. این مربوط به نمایندگان مجلس هم است. هم البته مشکلی است که در تمام نظام تصمیم گیرنده کشور می بینیم. آنها پیگیری اولویت های دیگری را مدنظر دارند. ربطی به تحریم ندارد. ما قبل از تحریم هم از 30 درصد توان تولید کشور استفاده می کردیم. بخش قابل توجهی از همان را هم تلف می کردیم. امروز تحریم هم اضافه شده است. نقص های چهار دهه مدیریت کشور برملا شده است. اگر تصمیم گیرندگان به سراغ تولید بروند، بخش قابل توجهی از مشکلات حل می شود.

نباید اصلاح اقتصاد را به اداراتی بسپریم که مسبب آن بودند

وی افزود : بسیاری از تولیدکنندگانی که نیازهای اساسی مردم را تولید می کنند، زیر ظرفیت تولید می کنند. دلیل این تولید کم مشکلات داخلی است. یعنی ناتوانی آنها در توسعه به دلیل ناکارامدی سیستم های نظارتی، قضایی، اداری و تصمیم گیرنده است. در واقع وابستگی زیادی به ارز و مشکلات تحریم ندارد. این مشکلات را می توانستند تا امروز حل کنند اما با این روال رایج حل نمی شود. در واقع مشکلات نمی تواند به دست اداراتی حل شود که خودشان مسبب این موضوع بوده اند. آنها در یک دور باطل قرار گرفته اند.

امروز وزیر اقتصاد هیچ کاری نمی تواند بکند

افقه، به این پرسش که « اگر فرض کنیم که تصمیم گیرندگان راهکاری ندارند، و اگر از نقد و تشویق اقدامات صرف نظر کنیم، آیا راهی برای حل مشکلات تورمی وجود دارد؟ پاسخ داد : یک تصور غلط و رایج در کشور وجود دارد. اینکه دولت به عنوان قوه مجریه از عهده حل مشکلات بر می آید. امروز وزیر اقتصاد هیچ کاری نمی تواند بکند و بانک مرکزی از او هم بی سلاح تر است.

اقتصاددانان تبدیل به انباری از تئوری های بی اثر شده اند

وی تاکید داش :تمام مسئولینی که سیاست های پولی و ارزی کشور را تنظیم می کنند، در این سه دهه، تمام نظریه های اقتصادی را و هر چه در چنته داشتند را تست کردند و پاسخی نگرفتند. وقتی تولید نیست، با متغیرهای اقتصادی چه می شود کرد؟ بانک مرکزی می تواند نرخ بهره را بالا پایین کند. یک مختصری می تواند ارز را دستکاری کند. اما تولید نیست. اقتصاددان های ما تبدیل به انباری از تئوری های اقتصادی شده اند که هیچ کدام پاسخ نداد. تمام آن تئوری ها برای یک فضای عادی نوشته شده اند که تولید جایگاه خودش را پیدا کرده است. در کشور ما اصل تولید دچار مشکل است.

مشکلات اقتصادی کشور به اقتصاد ربطی ندارند

وی افزود: این فرض غلط است که دولت می تواند مشکلات امروز را حل کند. بخش بزرگی از این مشکلات، به خاطر ساختارهای متضاد با توسعه در کشور است که ما نمی خواهیم به آنها دست بزنیم. این از توان دولت خارج است. تمام مشکلات نمود اقتصادی دارند، اما ریشه های آنها غیر اقتصادی است. ما با اقدامات اقتصادی نمی توانیم کاری انجام دهیم، آن روزی هم که کارگشا بودند 20 درصد تاثیر داشتند. امروز همان هم نیست. با متغیرهای اقتصادی و دستکاری آنها کاری پیش نمی افتد. ما هر بذر و گندمی بکاریم، زمین شور است. متاسفانه بالا و پایین مملکت هم تورم را می بینند و پی درمان اقتصادی هستند. بسیاری از این مشکلات اقتصادی ربطی به اقتصاد و علم آن ندارند.

قیمت را افزایش بدهید سرمایه گذار راغب به تولید می شود!

افقه، در پاسخ به این پرسش که « بنا به گفته شما، باید فضایی را ایجاد کنیم که تلاش های اقتصادی در آن نتیجه بخش شود. این فضا چیست؟ چگونه ایجاد می شود؟ » بیان کرد: اقتصاد بعد از آنکه تولید محقق شد می تواند ورود کند و پاسخگو باشد. امروز موانع تولید بسیار بالا است. در غیر این صورت اقتصاد حرفی برای گفتن ندارد. بطور مثال، می گویند اگر قیمت را افزایش بدهید سرمایه گذار راغب به تولید می شود. قیمت از این که الان است بیشتر شود؟ خب چرا سرمایه گذاران نیستند؟ چون آن نظریه برای فضای دیگری نوشته شده است. حداقل فضایی که تولید جایگاهش را پیدا کرده است. آنها در این ساختار بروکراسی تا توانستند تولید کرده اند. بیشتر از این باید ساختارهای بروکراتیک کشور تغییر کند.

لازم است کسی فراتر از قوانین از تولید حمایت کند

این اقتصاددان، به این پرسش که « این موانع را چه کسانی می توانند تغییر دهند؟ آیا مجلس و دولت نمی توانند؟ » پاسخ داد : مشکلات از مجلس و دولت فراتر است. صریح باید بگویم که ما نیاز به یک دیکتاتوری تولیدی داریم. یعنی همه نهادهای حاکمیتی، از مجریه، مقننه، قضاییه، شورای نگهبان، امنیتی و اطلاعاتی، نگاه کنند که چرا تولید افزایش پیدا نمی کند. چند روز پیش خواندم که 2500 واحد تولیدی با بانک ها درگیر شده اند. تولیدکنندگان بر مبنای قوانین موجود، به راحتی در دادگاه ها محکوم می شوند. بنابراین قوه قضاییه کار خودش را که انجام دهد مانع تولید است. بنده نمی گویم با آن 2500 کارگاه برخورد نشود، اما باید درک کنند که در شرایط امروز، به تولید از هر چیز بیشتر نیاز داریم. آن کارگاه ها محکوم می شوند و تعطیل می شوند و از هر کدام 10 کارگر بیکار می شود و تولید کم می شود و اجناس گران می شوند. لازم است کسی فراتر از قوانین از تولید حمایت کند.

نیاز کشور به کمیته فراقانونی و اجرایی برای تولید

وی در پاسخ به این سوال که « در همین نمونه ای که آوردید، بانک چه می توانست بکند؟ چه تصمیمی و از سمت چه نهادی باید گرفته شود؟ »بیان کرد: باید نهادی بالاتر از سه قوه ورود کند. نهادی که بتواند به قوه قضاییه بگوید فعلا کوتاه بیاید تا تولید پا بگیرد. ما مشکلات زیادی در تولید داریم. بسیارند کسانی که با رانتها پول برای تولید گرفتند اما تولید نکردند. آنها این رانت ها را به توسل به نماینده ها و صاحبان نفوذ دیگر گرفتند.

نیاز به تشکیل کارگروه احیای تولید با دستور رهبری

به نظر می آید تنها یک راه مانده است. نهاد رهبری، کارگروهی تشکیل دهد تا بتواند فرایند احیای تولید را دیکته کند. ما به دیکتاتوری تولید نیاز داریم. دیکتاتوری تولید یعنی گروه قدرتمندی که بتواند با متخلفین تولید و افرادی که مانع تولید هستند، و قوانینی که مانع تولید هستند، برخورد کنند. باید درک کنیم که شرایط امروز به مراتب از شرایط ما در جنگ تحمیلی بحرانی تر است. برای گذر از این بحران، به آن دیکتاتوری نیاز داریم. زیرا شرایط به گونه ای و مشکلات و موانع آنچنان کسترده است، مجلس، دولت و قوه قضاییه، درگیر بروکراسی می شوند و نمی توانند اقدام لازم را انجام دهند. تنها خود رهبری می تواند یک تیم ویژه تعیین کند. تیمی که جدای از مسئولین حاکم باشند و ذهن آنها از ساختارهای موجود آزاد باشد، تا آنها بتوانند تولید را در کشور احیا کنند. بنابراین نیاز به کمیته ای ویژه با اختیارات ویژه البته بطور موقت وجود دارد. لازم است تا مشکلات تحریم وجود دارد، این کمیته برای حمایت از تولید برپا باشد. برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.