دام سیاه در وسوسه ثروت باد آورده / پسرنوجوان کاشانی جلوی چشم پدرش ربوده شد + عکس

به گزارش رکنا، " ۳ ماهی است که روزگارمان سیاه شده‌. یک لحظه همه دارایی ام را جلوی چشمم ربودند.ماشینم رفت؛ پسر نوجوانم هم در ماشین بود."

این اولین صحبت های مردی است که ۳ ماه قبل رسیدگی به شکایت او در دستور کار ماموران اداره ۱۱ پلیس آگاهی تهران قرار گرفت.

آن روز مرد جوان سراسیمه خودش را به پلیس رساند و در حالی که بر سر خود می زد گفت که خودروی تیگو۵ او را ربوده اند و این در حالی بود که پسربچه ۹ ساله او روی صندلی عقب خودرو خواب بود.رسیدگی به این پرونده در جریان کار شعبه هشتم دادسرای جنایی تهران قرار گرفت.

آشنایی با آدم ربا

می خواستم خرید و فروش گوشی تلفن همراه کنم اما سرمایه من کم بود.هر قدر دو دو تا چهار تا می کردم فایده ای نداشت.از طرفی دخل و خرجم با هم جور در نمی آمد و باید کاری می کردم که در آمدم بیشتر شود.

یک شب وقتی در افکار خود غرق بودم بی هدف در فضای مجازی می چرخیدم خیلی اتفاقی چشمم به یک آگهی افتاد که نوشته بود پرداخت سرمایه آزاد با شرایط آسان.

کنجکاو شدم که این شرایط را بدانم برای همین به فردی که آگهی را انتشار داده بود پیام دادم.خیلی سریع جواب داد و شروع به چت کردیم. طوری صحبت می کرد که هر لحظه اعتماد من را بیشتر به خودش جلب می کرد.خودش را مامور حراست قوه قضائیه جا زد و می گفت شرایط اعطای وام بر خلاف آنچه در آگهی نوشته شده است آن قدر ها هم ساده نیست و من باید سند ماشین یا خانه برای وام به محضرخانه ببرم.

من که خودم را در یک قدمی رهایی از مشکلات مالی می دیدم به او گفتم که خودرو تیگو5 دارم و می توانم سند آن را در رهن بگذارم.اما این مرد زیاد به من امیدواری نمی داد و هر قدر او ناامیدانه تر حرف می زد من بیشتر مشتاق می شدم که هر طور شده وام را از او بگیرم.

بالاخره بعد از اینکه بارها به او پیام دادم، قبول کرد که با من قرار بگذارد و در همه این مدت رفتارش طوری بود که عطش من برای این قرار بیشتر بوده و لحظه ای شک نکنم.با خودم می گفتم اگر کاسه ای زیر نیم کاسه بود سعی می کرد با چرب زبانی من را از محل زندگی ام در کاشان به تهران بکشاند، اما او اصلا اشتیاقی ندارد.

بار اول که او را دیدم گفت که باید برای ضمانت پرداخت وام وکالت فروش خودرو را به او بدهم.می گفت بعد از اخذ وکالت روی خودروی من جی پی اس وصل می کند تا تردد من را چک کنند و این روند تا پایان پرداخت اقساط ادامه خواهد داشت.

وقتی بار اول او را دیدم یک دست لباس نظامی با درجه سروانی پشت صندلی راننده ماشینش آویزان بود.به کمرش هم یک جای کلت چرمی آویزان کرده بود.

دیگر باورم شده بود که او یک مامور با نفود دولتی است و حتما می تواند برای من کاری کند.قرار شد به کاشان بروم و فکر هایم را بکنم و اگر او هم با اعطای وام موافقت کرد دوباره با هم قرار بگذاریم.

او همه حرف هایش را با مدارکی که در دست داشت به من نشان داده بود و حالا همه فکر و ذکر من شده بود اینکه وام 150 میلیونی را بگیرم.

شاید هر کس این حرف ها را بشنود با خودش فکر کند که من نباید به او اعتماد می کردم اما من هم انسان دنیا دیده ای هستم و این فرد به حدی در کلاهبرداری مهارت داشت که فریب او را خوردم!

ماشین و فرزندم را یک جا ربود!

مدتی گذشت و من پیگیر خبری از وام بودم.تا اینکه بالاخره به من پیام داد و با هم در یک محضر در تهران قرار گذاشتیم.آن روز پسر نوجوان من هم همراهم به تهران آمد اما در نزدیکی محضرخانه که بودیم روی صندلی عقب خودرو خوابش برد.

من به همراه مرد کلاهبردار وارد دفترخانه شدیم و وکالت فروش خودرو را به او دادم.در همان حال با هم صحبت می کردیم و یک ریز حرف می زد.اینقدر از زمان و زمان می گفت که من به هر چیزی فکر می کردم جز اینکه چه نقشه شومی در سر دارد.

وقتی کارمان تمام شد و پایین آمدیم به سرعت سمت خودرو من رفت و ماشین را روشن کرد و جلوی چشم خودم خودرو و فرزندم را با هم ربود.

داشتم از شدت اضطراب و نگرانی سکته می کردم.شماره تلفنش را می گرفتم اما گوشی خاموش بود.خیلی سریع خودم را به پلیس آگاهی رساندم و شکایتم را ثبت کردم.لحظه ها برایم کشدار شده بودند و فقط به پسرم فکر می کردم اما آن شب خبری از پسرم نشد.

یک لحظه خواب به چشمانم نمی آمد.لحظه های وحشتناکی را تجربه می کردم.شاید بتوانم بگویم از همان شب تا همین امروز خواب خوش خیال آسوده از زندگی من رخت بسته است.

فردای آن روز بود که پلیس به من اطلاع داد که پسر 12 ساله ام در عوارضی تهران قم پیدا شده است.نمی دانم چطور خودم را به پسرم رساندم.او به شدت ترسیده بود.گمان می کنم به او خواب آور تزریق شده بود چون از همه لحظاتی که در اسارت آدم ربا بود چیز زیادی به خاطر نداشت.صحنه هایی را که از شدت وحشت جیغ و داد کرده بود یادش بود و می گفت آدم ربا با همان خودروی خودمان او را کنار جاده برده بود.می گفت یک لحظه متوجه شدم که پاهایم را کشید و من را کنار جاده انداخت.

به حدی عصبانی بودم که به شماره ای که از آدم ربا داشتم پیام دادم و گفتم به خاطر ربودن پسرم و اینکه او را یک شبانه روز معلوم نیست کجا نگه داشته از او شکایت کرده ام.

او هم با خونسردی جواب داد و گفت من پسر تو را یک روز کامل نگ هداری نکردم و غروب همان روز کنار جاده رهایش کردم.

اما از آن روز به بعد دیگری خبری از او نشد و انگار آب شده و در زمین فرو رفته است.در همین حال دارد با خودروی من در خیابان ها می چرخد! چون پیامک تخلفاتش برای من ارسال می شود.

متهم پرونده هنوز بازداشت نشده است و من هر بار برای پیگیری این موضوع هزینه زیادی می کنم تا به تهران بیایم.