اگر زن در ازدواج فريبكاری كند می‌توان مهريه‌ای كه پرداخت شده را پس گرفت؟

با تحقق تمکین خاص زن مستحق تمام مهر می‌شود و پس از فسخ نکاح به علت تدلیس زن، شوهر می‌تواند به عنوان خسارت مهری را که به زن داده است، پس بگیرد یا اگر نداده است، از پرداخت آن خودداری کند. بعضی از فقهای امامیه این نظر را پذیرفته‌اند و بعضی برای زن در این مورد کمترین مهر را قائل شده‌اند و بعضی دیگر معتقدند چون زندگی واقع شده، کمترین چیزی که می‌تواند مهر قرار گیرد،0 به عبارت دیگر کمترین چیزی که عنوان مال بر آن صدق می‌کند، به زن داده می‌شود و بقیه به شوهر برمی‌گردد، اما آنچه به یقین از روایات برمی‌آید، حق رجوع شوهر به زن تدلیس‌کننده برای پس گرفتن مهر است، به استثنای آنچه می‌تواند حداقل مهر باشد که این مقدار به لحاظ دوشیزه نبودن از آن زن خواهد بود. ماده 647 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) مصوب 1375 چنین مقرر داشته است: چنانچه هر یک از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالی، تمکن مالی موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هر یک از آنها واقع شود، مرتکب به حبس تعزیری از 6 ماه تا 2 سال محکوم می‌شود و شخصی که از این ازدواج متضرر شده و فریب خورده باید در کوتاه‌ترین زمان ممکن نکاح خود را فسخ کند، یعنی از زمان اطلاع از فریب در مدت زمانی که عرفاً کوتاه محسوب می‌شود، اراده خود را بر به هم زدن ازدواج اعلام کند، زیرا خیار فسخ برای ضرر همسری است که این حق به او داده شده است و تشخیص مدتی که برای امکان استفاده از خیار لازم بوده با عرف است.