بیانیه انتقادی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران نسبت به احضار برخی دانشجویان

به گزارش رکنا، در بخش‌هایی از این بیانیه می‌خوانیم: در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید، درحالی که در انتظار ایجاد گشایشی در وضعیت و تجدید نظر در احکام نامتعارف دانشجویان و بازگشت آنان به کلاس‌های درس به سر می‌بریم، باز هم خبر از محرومیت تعدادی از هم‌کلاسی‌های‌مان از حق ادامه‌ تحصیل می‌رسد و به رغم وعده‌های مسئولین در چند سال اخیر مبنی بر باز شدن فضای دانشگاه ها و حفاظت از حقوق اولیه دانشجویان، همچنان شاهد تداوم رویه‌های نامبارک در برخورد با فعالین دانشجویی هستیم . امسال هم عبارت "نقص در پرونده" تنها پاسخی است که پس از احضار ها و سوال و جواب‌های بسیار نصیب تعدادی از رتبه‌های برتر کنکور کارشناسی ارشد شده است. مگر نه این‌که بر طبق قانون Law اساسی، حق تحصیل برای همه ملت فارغ از هرگونه باور و عقیده به یکسان وجود دارد؟ تا کی باید شاهد اجرای گزینشی اصول قانون‌اساسی در خصوص حقوق ملت و جمهوریت نظام باشیم؟ به راستی کدام دادگاه صالحی و به استناد کدام قانون این دانشجویان را از حق ادامه تحصیل محروم کرده ، آنان را برای حضور در دانشگاه فاقد صلاحیت دانسته و تاوان فعالیت دانشجویی و سیاسی را محرومیت از این حق اولیه قرار داده است؟

در بخش دیگری از این بیانیه با انتقاد از آن‌چه «شتاب‌گیری سیر امنیتی شدن فضای دانشگاه ها» خوانده شده ، ادعا شده است: تغییر مرجع برخورد با دانشجویان از وزارت علوم و کمیته‌های انضباطی درون دانشگاه به نهادهای امنیتی چندگانه، دادگاه ها و محاکم قضایی، صدور احکام قضایی سنگین مانند حبس‌های طولانی مدت برای دانشجویان ذیل عناوین کلی و مبهم همچون "اقدام علیه امنیت ملی"، "بر هم زدن نظم عمومی" ، "تبلیغ علیه نظام" و مانند آن به صرف فعالیت‌های دانشجویی و درون دانشگاهی، اعتراضات صنفی و مسالمت‌آمیز و همچنین بلاتکلیفی دانشجویان و فعالینی که در انتظار تشکیل و صدور احکام دادگاه های تجدید نظر به سر می‌برند، تنها بخشی از مصائبی است که این روز ها جان دانشگاه را بیش از پیش آزرده و رنجور کرده است.

نویسندگان این بیانیه ابراز عقیده کرده‌اند: با آن‌که امروز دانشگاه را فاقد عزم و توان کافی برای حفظ استقلال Esteghlal خود و حمایت از دانشجویان می بینیم، اما همچنان به تغییر این روند ها و بازگشت به فضای مدارا و قانون مداری امیدواریم و از همه مسئولین از جمله نمایندگان خود در خانه ملت، ریاست سازمان سنجش کشور، وزیر محترم علوم و فناوری و رئیس جمهور، انتظار داریم که ضمن عمل به وظایف قانونی‌شان، با آزادگی و ایستادگی بر سر استیفای حقوق دانشجویانی که با احکام سنگین قضایی و محرومیت‌های اجتماعی و تحصیلی مواجه گشته‌اند، زمینه بازگشت آنان به کلاس ها را فراهم کنند و راه را بر گسترش روزافزون ناامیدی در دانشگاه و به تبع آن در جامعه و فراری دادن نخبگان و دانشجویان طراز اول دانشگاه ها از کشور ببندند؛ چراکه ما همه این دانشجویان منتقد و معترض را فارغ از گرایش‌ها و عقایدشان، از جمله دلسوزترین فرزندان این سرزمین نسبت به سرنوشت ایران می دانیم و معتقدیم که حرکت به سوی اصلاح و عبور از شرایط دشوار پیش روی کشور، جز با حضور و همراهی همه نخبگان و دلسوزان آن، میسر نخواهد بود.