به گزارش رکنا، تری گلیسرید ها (Triglycerides) نوعی چربی (لیپید) هستند که در خون یافت می‌شوند. هنگامی که غذا می خورید، بدن کالری های اضافی را که بلافاصله به انرژی تبدیل نمی‌شوند، به تری‌گلیسرید تبدیل کرده و در سلول‌های چربی ذخیره می‌کند.

ساختار تری گلیسرید

تری‌ گلیسرید از یک مولکول گلیسرول و سه اسید چرب تشکیل شده است. گلیسرول، یک الکل ساده، به عنوان ستون اصلی عمل می‌کند و اسیدهای چرب به آن متصل می‌شوند.

اسیدهای چرب می‌توانند اشباع (مانند چربی‌های حیوانی) یا غیراشباع (مانند روغن‌های گیاهی) باشند.

عملکرد اصلی تری گلیسرید

تری گلیسیرید (1)

تری‌گلیسریدها از دو منبع اصلی تأمین می‌شوند: منابع خارجی (غذاهایی که می‌خوریم) و منابع داخلی (تری‌گلیسریدهایی که بدن خودش تولید می‌کند). در ادامه به این منابع و جزئیات آن‌ها اشاره می‌کنیم:

منبع نوع مثال‌ها تأثیر بر سطح تری‌گلیسرید
غذاها (منابع خارجی)      
چربی‌ها چربی‌های اشباع گوشت قرمز، کره، پنیر، فرآورده‌های لبنی پرچرب افزایش تری‌گلیسرید
  چربی‌های ترانس غذاهای فرآوری‌شده (کیک، بیسکوییت، چیپس، غذاهای سرخ‌شده) افزایش شدید تری‌گلیسرید
  چربی‌های غیراشباع (سالم) آووکادو، روغن زیتون، آجیل‌ها (مانند بادام و گردو)، روغن کانولا کمک به کاهش تری‌گلیسرید
کربوهیدرات‌ها کربوهیدرات‌های ساده قند، نوشیدنی‌های شیرین، نان سفید، برنج سفید، شیرینی‌ها افزایش تری‌گلیسرید
  کربوهیدرات‌های پیچیده غلات کامل، سبزیجات، حبوبات تأثیر کم بر افزایش تری‌گلیسرید
الکل - آبجو، شراب، مشروبات الکلی افزایش مستقیم تری‌گلیسرید در کبد
منابع داخلی (تولید در بدن)      
کالری‌های اضافی چربی، قند، کربوهیدرات، پروتئین اضافی کالری‌های دریافتی که بیش از نیاز بدن هستند تبدیل به تری‌گلیسرید و ذخیره در بافت چربی
فرآیندهای کبدی تولید تری‌گلیسرید از گلوکز قندها و کربوهیدرات اضافی که به چربی تبدیل می‌شوند افزایش تولید تری‌گلیسرید در کبد
شرایط مرتبط سبک زندگی کم‌تحرک عدم فعالیت بدنی کافی افزایش تری‌گلیسرید به دلیل عدم مصرف انرژی
  بیماری‌ها دیابت نوع 2، مقاومت به انسولین، چاقی، بیماری‌های کبدی افزایش تری‌گلیسرید به دلیل اختلالات متابولیکی

1. منابع خارجی (رژیم غذایی)

تری‌گلیسریدها از غذایی که حاوی چربی‌ها، قندها و کربوهیدرات‌ها است، تأمین می‌شوند. این شامل موارد زیر می‌شود:

چربی‌ها

چربی‌های اشباع‌شده:

موجود در گوشت قرمز، کره، پنیر، و فرآورده‌های لبنی پرچرب.

مصرف بیش از حد این نوع چربی‌ها می‌تواند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهد.

چربی‌های ترانس:

موجود در غذاهای فرآوری‌شده، مانند کیک‌ها، بیسکوییت‌ها، و غذاهای سرخ‌شده.

چربی‌های ترانس تأثیر منفی بیشتری روی سطح تری‌گلیسرید دارند.

چربی‌های غیراشباع (سالم):

موجود در آووکادو، آجیل‌ها (مانند بادام و گردو)، روغن زیتون، و روغن کانولا.

این چربی‌ها نه‌تنها تری‌گلیسرید را افزایش نمی‌دهند، بلکه ممکن است به کاهش آن کمک کنند.

کربوهیدرات‌ها

کربوهیدرات‌های ساده:

قندها، نان سفید، برنج سفید، نوشیدنی‌های شیرین، شیرینی‌ها.

این کربوهیدرات‌ها به سرعت به گلوکز تجزیه شده و در صورت مصرف اضافی، به تری‌گلیسرید تبدیل می‌شوند.

کربوهیدرات‌های پیچیده:

موجود در غلات کامل، سبزیجات، و حبوبات.

این نوع کربوهیدرات‌ها تأثیر کمتری روی افزایش تری‌گلیسرید دارند.

الکل

الکل به‌طور مستقیم باعث افزایش تولید تری‌گلیسرید در کبد می‌شود.

نوشیدنی‌های الکلی مانند آبجو و شراب به دلیل کالری بالا، تری‌گلیسرید خون را افزایش می‌دهند.

2. منابع داخلی (تولید توسط بدن)

بدن انسان خودش نیز قادر به تولید تری‌گلیسرید است، به‌ویژه زمانی که کالری دریافتی بیش از نیاز روزانه باشد. این فرآیند در کبد اتفاق می‌افتد:

نحوه تولید در بدن

کالری‌های اضافی:

وقتی کالری از غذا (چه از چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها یا پروتئین‌ها) بیشتر از نیاز بدن باشد، به تری‌گلیسرید تبدیل شده و در بافت چربی ذخیره می‌شود.

فرآیند در کبد:

گلوکز و سایر قندهای ساده‌ای که در خون زیاد باشند، به چربی تبدیل می‌شوند.

کبد تری‌گلیسرید را از گلیسرول و اسیدهای چرب تولید کرده و آن‌ها را در لیپوپروتئین‌های بسیار کم‌چگالی (VLDL) بسته‌بندی می‌کند تا به جریان خون ارسال شوند.

شرایطی که تولید داخلی تری‌گلیسرید را افزایش می دهد

مصرف زیاد قند و کربوهیدرات.

چاقی یا اضافه وزن.

مقاومت به انسولین یا دیابت نوع 2.

سبک زندگی کم‌تحرک.

چگونه می‌توان منابع مضر تری‌گلیسرید را کاهش داد؟

انتخاب چربی‌های سالم:

استفاده از روغن‌های گیاهی به جای چربی‌های حیوانی.

افزایش مصرف ماهی‌های چرب (مانند سالمون و تن) که حاوی امگا 3 هستند.

کاهش کربوهیدرات‌های ساده:

جایگزین کردن نان و برنج سفید با غلات کامل.

محدود کردن الکل:

کاهش مصرف الکل یا حذف آن از رژیم غذایی.

کنترل کالری دریافتی:

متعادل کردن وعده‌های غذایی و جلوگیری از پرخوری.

جدول عملکرد اصلی تری گلیسرید

تری‌گلیسریدها عملکردهای متعددی در بدن دارند که برای حفظ سلامتی و تأمین انرژی ضروری هستند. در ادامه به توضیح عملکردهای اصلی تری‌گلیسرید می‌پردازیم:

عملکرد توضیحات
منبع اصلی انرژی تری‌گلیسریدها به عنوان منبع اصلی انرژی در بدن عمل می‌کنند و در مواقع نیاز از بافت‌های چربی تجزیه می‌شوند.
ذخیره انرژی کالری‌های اضافی که بدن بلافاصله به آن‌ها نیاز ندارد، به صورت تری‌گلیسرید در سلول‌های چربی ذخیره می‌شود.
عایق‌بندی و محافظت تری‌گلیسریدها به عنوان لایه عایق در برابر ضربه و آسیب مکانیکی از اعضای داخلی محافظت می‌کنند.
تنظیم دمای بدن تری‌گلیسریدها در زیر پوست قرار دارند و به تنظیم دمای بدن و محافظت در برابر سرما کمک می‌کنند.
ساختار بدن بخشی از ساختار سلول‌ها هستند و به غشای سلولی انعطاف‌پذیری می‌دهند و به انتقال مواد مغذی کمک می‌کنند.
کمک به جذب ویتامین‌ها تری‌گلیسریدها به جذب و انتقال ویتامین‌های محلول در چربی (A، D، E، K) کمک می‌کنند.
نقش در متابولیسم در تنظیم متابولیسم، سطح قند خون و هورمون‌ها نقش دارند و تغییرات در سطح آن‌ها می‌تواند نشان‌دهنده اختلالات متابولیک باشد.

1. منبع اصلی انرژی

تأمین انرژی بلندمدت: تری‌گلیسریدها به عنوان منبع اصلی انرژی در بدن عمل می‌کنند. وقتی بدن به انرژی نیاز دارد و منابع سریع‌الرسول مانند گلوکز در دسترس نیستند، تری‌گلیسریدها از بافت‌های چربی شکسته شده و به اسیدهای چرب آزاد تبدیل می‌شوند. این اسیدهای چرب در نهایت در میتوکندری سلول‌ها به انرژی تبدیل می‌شوند.

ذخیره انرژی: بدن کالری‌های اضافی که بلافاصله نیاز به آن‌ها ندارد را به صورت تری‌گلیسرید در سلول‌های چربی ذخیره می‌کند تا در مواقع نیاز از آن‌ها استفاده کند.

2. عایق‌بندی و محافظت از بدن

محافظت از اعضای داخلی: تری‌گلیسریدها در بدن به‌عنوان یک لایه عایق برای محافظت از اندام‌ها و اعضای داخلی عمل می‌کنند. این لایه عایق از اعضای حیاتی مانند کلیه‌ها و قلب در برابر ضربه‌ها و آسیب‌های مکانیکی محافظت می‌کند.

تنظیم دمای بدن: تری‌گلیسریدها در زیر پوست قرار دارند و به تنظیم دمای بدن و محافظت در برابر سرما کمک می‌کنند.

3. ساختار بدن

ساختار سلولی: تری‌گلیسریدها بخشی از ساختار سلول‌ها هستند و در غشای سلولی و ساختارهای دیگر بدن نقش دارند. این چربی‌ها کمک می‌کنند تا غشای سلولی انعطاف‌پذیر و قابل نفوذ باشد و به انتقال مواد مغذی و سیگنال‌های بیولوژیکی کمک کند.

کمک به جذب ویتامین‌ها: تری‌گلیسریدها به جذب و انتقال ویتامین‌های محلول در چربی (A، D، E، K) در بدن کمک می‌کنند، زیرا این ویتامین‌ها برای جذب به چربی نیاز دارند.

4. نقش در متابولیسم

تنظیم متابولیسم: تری‌گلیسریدها در فرآیندهای متابولیکی مختلف، از جمله تنظیم سطح قند خون و هورمون‌ها، نقش دارند. تغییرات در سطح تری‌گلیسرید می‌تواند نشان‌دهنده اختلالات متابولیک مانند دیابت نوع 2 و سندرم متابولیک باشد.

عوامل افزایش‌دهنده سطح تری‌گلیسرید

عوامل زیادی می‌توانند موجب افزایش سطح تری‌گلیسرید در خون شوند. در ادامه، این عوامل را به تفصیل توضیح می‌دهیم:

عامل توضیحات
رژیم غذایی نامناسب  
چربی‌های اشباع و ترانس مصرف غذاهای سرخ‌شده، فست‌فودها، کره، پنیر پرچرب و فرآورده‌های لبنی پرچرب می‌تواند باعث افزایش سطح تری‌گلیسرید شود.
کربوهیدرات‌های ساده مصرف زیاد قندها، نان سفید، برنج سفید، شیرینی‌ها و نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهد.
مصرف الکل الکل تولید تری‌گلیسرید در کبد را افزایش می‌دهد.
سبک زندگی کم‌تحرک عدم فعالیت بدنی منظم و زندگی بی‌تحرک می‌تواند موجب افزایش سطح تری‌گلیسرید شود.
چاقی و اضافه‌وزن افراد چاق و دارای اضافه‌وزن معمولاً سطح تری‌گلیسرید بالاتری دارند زیرا بدن کالری اضافی را به صورت چربی ذخیره می‌کند.
بیماری‌ها و اختلالات متابولیک  
دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین این شرایط می‌توانند تولید تری‌گلیسرید را افزایش دهند.
بیماری‌های کبدی بیماری‌هایی مانند کبد چرب می‌توانند موجب افزایش تولید تری‌گلیسرید شوند.
اختلالات تیروئید کم‌کاری تیروئید می‌تواند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهد.
عوامل ژنتیکی برخی افراد به دلیل وراثت و ژنتیک خود، سطح تری‌گلیسرید بالاتری دارند.
مصرف داروها داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها، دیورتیک‌ها و بتابلاکرها می‌توانند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهند.
استرس و اختلالات روانی استرس مزمن می‌تواند موجب تغییرات هورمونی شود که در نتیجه آن سطح تری‌گلیسرید افزایش می‌یابد.

1. رژیم غذایی نامناسب

مصرف زیاد چربی‌های اشباع و ترانس: غذاهای سرخ‌شده، فست‌فودها، کره، پنیر پرچرب و فرآورده‌های لبنی پرچرب می‌توانند باعث افزایش سطح تری‌گلیسرید شوند.

کربوهیدرات‌های ساده: مصرف زیاد قندها و کربوهیدرات‌های ساده مانند نان سفید، برنج سفید، شیرینی‌ها و نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهد.

مصرف الکل: الکل باعث افزایش تولید تری‌گلیسرید در کبد می‌شود و می‌تواند سطح آن را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

2. سبک زندگی کم‌تحرک

عدم فعالیت بدنی کافی: فعالیت بدنی منظم به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک می‌کند. زندگی بی‌تحرک و نداشتن ورزش منظم می‌تواند موجب افزایش این سطح شود.

3. چاقی و اضافه‌وزن

بیشترین تجمع چربی در بدن: افراد چاق و دارای اضافه‌وزن معمولاً سطح تری‌گلیسرید بالاتری دارند، زیرا بدن به راحتی کالری اضافی را به صورت چربی ذخیره می‌کند.

4. بیماری‌ها و اختلالات متابولیک

دیابت نوع 2 و مقاومت به انسولین: این شرایط می‌توانند به افزایش تولید تری‌گلیسرید منجر شوند.

بیماری‌های کبدی: بیماری‌هایی مانند کبد چرب می‌توانند موجب افزایش تولید تری‌گلیسرید شوند.

اختلالات تیروئید: کم‌کاری تیروئید می‌تواند باعث افزایش سطح تری‌گلیسرید شود.

5. عوامل ژنتیکی

سابقه خانوادگی: برخی افراد به دلیل وراثت و ژنتیک خود، سطح تری‌گلیسرید بالاتری دارند.

6. مصرف داروها

داروهای خاص: برخی داروها مانند داروهای کورتیکواستروئید، داروهای دیورتیک، و داروهای بتابلاکر می‌توانند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهند.

7. استرس و اختلالات روانی

استرس مزمن: استرس می‌تواند منجر به تغییرات هورمونی شود که در نتیجه آن سطح تری‌گلیسرید افزایش می‌یابد.

اثرات تری‌گلیسرید بالا

تری گلیسیرید (1)

سطح بالای تری‌گلیسرید می‌تواند اثرات منفی متعددی بر سلامتی داشته باشد و با برخی از بیماری‌های مزمن مرتبط باشد. در ادامه، اثرات اصلی تری‌گلیسرید بالا را توضیح می‌دهیم:

اثر توضیحات
بیماری‌های قلبی و عروقی افزایش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی مانند سکته قلبی و بیماری‌های عروق کرونر.
تجمع چربی در دیواره رگ‌ها رسوب چربی در دیواره رگ‌ها و تنگی عروق که می‌تواند منجر به مشکلات قلبی شود.
پانکراتیت سطح بسیار بالا می‌تواند موجب التهاب پانکراس (پانکراتیت) شود که می‌تواند عوارض جدی داشته باشد.
سندرم متابولیک نشانه‌ای از سندرم متابولیک که شامل چاقی، فشار خون بالا، قند خون بالا و سطح پایین کلسترول HDL است.
افزایش خطر دیابت نوع 2 سطح بالای تری‌گلیسرید می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.
مشکلات کبدی می‌تواند منجر به کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) و آسیب کبدی پیشرفته شود.
اختلالات کلیوی افزایش خطر بیماری‌های کلیوی و آسیب به کلیه‌ها.
ناباروری می‌تواند بر باروری تاثیر بگذارد.
تأثیرات بر سیستم عصبی ممکن است منجر به ضعف و خستگی مزمن شود.

1. بیماری‌های قلبی و عروقی

افزایش خطر بیماری قلبی: سطح بالای تری‌گلیسرید می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی و عروقی مانند سکته قلبی و بیماری‌های عروق کرونر را افزایش دهد.

تجمع چربی در دیواره رگ‌ها: تری‌گلیسریدهای بالا می‌توانند موجب رسوب چربی در دیواره رگ‌ها و تنگی عروق شوند که منجر به مشکلات قلبی می‌گردد.

2. پانکراتیت

التهاب پانکراس: تری‌گلیسریدهای بسیار بالا می‌توانند منجر به التهاب پانکراس (پانکراتیت) شوند که یک وضعیت دردناک و خطرناک است. این بیماری می‌تواند باعث درد شکم، تهوع و مشکلات هضمی شود و در موارد شدیدتر، عوارض جدی به همراه داشته باشد.

3. سندرم متابولیک

افزایش خطر دیابت نوع 2: تری‌گلیسرید بالا می‌تواند نشانه‌ای از سندرم متابولیک باشد، که شامل چاقی، فشار خون بالا، سطح بالای قند خون و سطح پایین کلسترول HDL است و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد.

اختلالات متابولیکی: سطح بالا می‌تواند به اختلالات متابولیک منجر شود که برای سلامتی عمومی خطرناک است.

4. مشکلات کبدی

کبد چرب غیرالکلی (NAFLD): تری‌گلیسریدهای بالا می‌توانند باعث تجمع چربی در کبد شده و به کبد چرب غیرالکلی منجر شوند. این وضعیت می‌تواند به التهاب و آسیب کبدی پیشرفته (مانند سیروز) بیانجامد.

5. اختلالات کلیوی

افزایش خطر بیماری کلیوی: تری‌گلیسرید بالا می‌تواند با آسیب به کلیه‌ها و افزایش خطر بیماری‌های کلیوی مرتبط باشد.

6. مشکلات دیگر

ناباروری: در برخی موارد، تری‌گلیسرید بالا می‌تواند بر باروری تاثیر بگذارد.

تأثیرات بر سیستم عصبی: سطح بالا ممکن است بر سیستم عصبی تاثیر گذاشته و منجر به مشکلاتی مانند ضعف و خستگی مزمن شود.

چگونه سطح تری‌گلیسرید را کاهش دهیم؟

کاهش سطح تری‌گلیسرید می‌تواند با تغییرات در سبک زندگی و عادات غذایی صورت گیرد. در ادامه، روش‌های مؤثر برای کاهش سطح تری‌گلیسرید را توضیح می‌دهیم:

روش توضیحات
تغییرات در رژیم غذایی  
کاهش مصرف شکر و کربوهیدرات‌های ساده مصرف قندها و کربوهیدرات‌های ساده مانند نوشیدنی‌های شیرین، شیرینی‌ها، نان سفید و برنج سفید را کاهش دهید.
افزایش مصرف چربی‌های سالم مصرف چربی‌های غیر اشباع مانند چربی‌های موجود در ماهی‌های چرب (سالمون، تن)، آووکادو، روغن زیتون و مغزها.
مصرف فیبر بیشتر مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات برای کاهش سطح تری‌گلیسرید.
کاهش مصرف الکل پرهیز از مصرف الکل یا کاهش آن برای جلوگیری از افزایش تولید تری‌گلیسرید.
فعالیت بدنی منظم  
ورزش هوازی پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا برای کاهش سطح تری‌گلیسرید. هدف ۳۰ دقیقه در روز و پنج روز در هفته.
تمرینات قدرتی تمرینات مقاومتی برای بهبود متابولیسم و کاهش سطح تری‌گلیسرید.
مدیریت وزن  
کاهش وزن اضافی کاهش وزن حتی ۵ تا ۱۰ درصد از وزن بدن برای کاهش تری‌گلیسرید.
مراقبت از مصرف کالری مصرف کالری متناسب با نیاز بدن و اجتناب از غذاهای پرکالری.
مدیریت استرس  
تمرینات آرامش‌بخش مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق برای کاهش استرس و تری‌گلیسرید.
داروها و مکمل‌ها  
مکمل‌های امگا-۳ مصرف روغن ماهی و مکمل‌های امگا-۳ برای کاهش تری‌گلیسرید (مشورت با پزشک الزامی است).
داروهای تجویزی در صورت نیاز، پزشک داروهایی مانند فایبرات‌ها یا نیاسین تجویز می‌کند.
ترک سیگار سیگار می‌تواند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهد، ترک آن برای سلامت مفید است.

1. تغییرات در رژیم غذایی

کاهش مصرف شکر و کربوهیدرات‌های ساده: مصرف قندها و کربوهیدرات‌های ساده مانند نوشیدنی‌های شیرین، شیرینی‌ها، نان سفید و برنج سفید را کاهش دهید. این مواد می‌توانند باعث افزایش تولید تری‌گلیسرید در بدن شوند.

افزایش مصرف چربی‌های سالم: مصرف چربی‌های غیر اشباع مانند چربی‌های موجود در ماهی‌های چرب (مثل سالمون، تن و ساردین)، آووکادو، روغن زیتون و مغزها می‌تواند به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کند.

مصرف فیبر بیشتر: مواد غذایی غنی از فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات می‌توانند به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کنند.

کاهش مصرف الکل: مصرف الکل می‌تواند باعث افزایش تولید تری‌گلیسرید شود، بنابراین کاهش یا پرهیز از مصرف آن می‌تواند مؤثر باشد.

2. فعالیت بدنی منظم

ورزش هوازی: فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری و شنا می‌توانند به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کنند. هدف باید انجام ورزش حداقل ۳۰ دقیقه در روز و پنج روز در هفته باشد.

تمرینات قدرتی: تمرینات مقاومتی نیز می‌توانند به بهبود متابولیسم و کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کنند.

3. مدیریت وزن

کاهش وزن اضافی: کاهش وزن حتی ۵ تا ۱۰ درصد از وزن بدن می‌تواند تاثیر قابل توجهی در کاهش سطح تری‌گلیسرید داشته باشد.

مراقبت از مصرف کالری: مصرف کالری‌های متناسب با نیاز بدن و اجتناب از خوردن غذاهای پرکالری می‌تواند به کاهش تری‌گلیسرید کمک کند.

4. مدیریت استرس

تمرینات آرامش‌بخش: فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق می‌توانند به کاهش سطح استرس و در نتیجه کاهش تری‌گلیسرید کمک کنند.

5. داروها و مکمل‌ها

مکمل‌های امگا-۳: مصرف مکمل‌های امگا-۳ (مانند روغن ماهی) می‌تواند به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کند. با این حال، قبل از مصرف هرگونه مکمل، مشورت با پزشک الزامی است.

داروهای تجویزی: در صورتی که تغییرات سبک زندگی کافی نباشد، پزشک ممکن است داروهایی مانند فایبرات‌ها یا نیاسین را برای کاهش تری‌گلیسرید تجویز کند.

6. ترک سیگار

تأثیرات منفی سیگار: سیگار می‌تواند سطح تری‌گلیسرید را افزایش دهد، بنابراین ترک آن می‌تواند به بهبود سلامت و کاهش تری‌گلیسرید کمک کند.

ارتباط تری‌گلیسرید و کلسترول

تری‌گلیسرید و کلسترول دو نوع چربی (لیپید) هستند که در خون وجود دارند و هر دو نقش مهمی در سلامت بدن دارند، اما با یکدیگر تفاوت‌هایی دارند. در ادامه ارتباط و تفاوت‌های بین این دو را توضیح می‌دهیم:

موضوع توضیحات
تعریف تری‌گلیسرید و کلسترول  
تری‌گلیسرید چربی اصلی ذخیره انرژی در بدن که از سه مولکول اسید چرب و یک مولکول گلیسرول تشکیل شده است.
کلسترول چربی مومی که برای تولید هورمون‌ها، ویتامین D و مواد تشکیل‌دهنده دیواره سلولی ضروری است.
ارتباط در بیماری‌های قلبی سطح بالا می‌تواند منجر به تشکیل پلاک در دیواره رگ‌ها و افزایش خطر بیماری‌های قلبی شود.
انواع کلسترول  
کلسترول LDL (کلسترول بد) می‌تواند موجب رسوب چربی در دیواره رگ‌ها و تنگی عروق شود.
کلسترول HDL (کلسترول خوب) به پاکسازی چربی‌ها از خون و بازگشت آن‌ها به کبد کمک می‌کند.
ارتباط با تری‌گلیسرید سطح بالا ممکن است با سطح پایین کلسترول HDL همراه باشد و خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.
عوامل تأثیرگذار  
رژیم غذایی مصرف چربی‌های اشباع و قندهای ساده می‌تواند سطح تری‌گلیسرید و LDL را افزایش دهد و HDL را کاهش دهد.
فعالیت بدنی ورزش منظم می‌تواند سطح HDL را افزایش دهد و تری‌گلیسرید و LDL را کاهش دهد.
وراثت ژنتیک می‌تواند تأثیر زیادی بر سطح تری‌گلیسرید و کلسترول داشته باشد.
وزن بدن اضافه‌وزن می‌تواند سطح تری‌گلیسرید و LDL را افزایش دهد و HDL را کاهش دهد.
تفاوت در عملکرد و اثرات  
تری‌گلیسرید بیشتر برای ذخیره انرژی استفاده می‌شود.
کلسترول برای تولید هورمون‌ها، ویتامین‌ها و ساختار دیواره سلولی ضروری است.

1. تعریف تری‌گلیسرید و کلسترول

تری‌گلیسرید: این نوع چربی اصلی‌ترین شکل ذخیره انرژی در بدن است. تری‌گلیسرید از سه مولکول اسید چرب و یک مولکول گلیسرول تشکیل شده است و به عنوان منبع انرژی برای فعالیت‌های بدن ذخیره می‌شود.

کلسترول: یک نوع چربی مومی است که برای تولید هورمون‌ها، ویتامین D و مواد تشکیل‌دهنده دیواره سلولی ضروری است. کلسترول به‌طور طبیعی در بدن تولید می‌شود و همچنین از طریق غذاهایی مانند تخم‌مرغ، گوشت قرمز و محصولات لبنی وارد بدن می‌شود.

2. ارتباط بین تری‌گلیسرید و کلسترول

نقش در بیماری‌های قلبی: هر دو تری‌گلیسرید و کلسترول می‌توانند در بیماری‌های قلبی و عروقی نقش داشته باشند. سطح بالای تری‌گلیسرید و کلسترول می‌تواند باعث تجمع چربی در دیواره رگ‌ها و تشکیل پلاک شود که به تنگی عروق و در نهایت بیماری‌های قلبی منجر می‌شود.

نوع کلسترول: کلسترول به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:

کلسترول LDL (کلسترول بد): سطح بالای LDL می‌تواند منجر به رسوب چربی در دیواره رگ‌ها و افزایش خطر بیماری قلبی شود.

کلسترول HDL (کلسترول خوب): این نوع کلسترول به پاکسازی چربی‌ها از خون و بازگشت آن‌ها به کبد برای متابولیزه شدن کمک می‌کند.

ارتباط با تری‌گلیسرید: سطح بالای تری‌گلیسرید معمولاً با سطح پایین کلسترول HDL همراه است. این ارتباط می‌تواند نشان‌دهنده اختلال در متابولیسم چربی‌ها باشد و خطر بیماری‌های قلبی را افزایش دهد.

3. عواملی که بر هر دو تأثیر می‌گذارند

رژیم غذایی: مصرف زیاد چربی‌های اشباع، قندهای ساده و کربوهیدرات‌های فرآوری‌شده می‌تواند سطح تری‌گلیسرید و کلسترول بد (LDL) را افزایش دهد و سطح کلسترول خوب (HDL) را کاهش دهد.

فعالیت بدنی: ورزش منظم می‌تواند سطح کلسترول HDL را افزایش دهد و به کاهش تری‌گلیسرید و کلسترول LDL کمک کند.

وراثت: عوامل ژنتیکی می‌توانند تأثیر زیادی بر سطح تری‌گلیسرید و کلسترول داشته باشند. بعضی از افراد به دلیل وراثت مستعد افزایش این چربی‌ها هستند.

وزن بدن: داشتن اضافه‌وزن می‌تواند موجب افزایش سطح تری‌گلیسرید و کلسترول LDL شود و سطح HDL را کاهش دهد.

4. تفاوت در عملکرد و اثرات

تری‌گلیسرید بیشتر برای ذخیره انرژی استفاده می‌شود و به عنوان منبع انرژی در بدن عمل می‌کند.

کلسترول نقش اساسی در تولید هورمون‌ها، ویتامین‌ها و ساختار دیواره سلولی دارد، اما وجود آن در مقادیر زیاد می‌تواند خطرناک باشد.

 آیا تری‌گلیسرید بالا علائم خاصی دارد؟

تری‌گلیسرید بالا معمولاً علائم خاصی ندارد و نمی‌توان آن را تنها بر اساس علائم جسمی تشخیص داد. این مسئله به این دلیل است که تری‌گلیسرید بالا معمولاً تا زمانی که مقدار آن بسیار زیاد شود، بدون علامت است. با این حال، در موارد شدید و زمانی که تری‌گلیسرید بسیار بالا باشد (مانند سطح بالای 1000 میلی‌گرم در دسی‌لیتر)، ممکن است برخی علائم و مشکلات بروز کند، از جمله:

علت علائم توضیحات
پانکراتیت (التهاب لوزالمعده) درد شدید و ناگهانی در ناحیه بالای شکم که ممکن است به پشت هم انتشار یابد، تهوع، استفراغ، تب و افزایش ضربان قلب یکی از عوارض جدی تری‌گلیسرید بالا است که نیاز به درمان فوری دارد.
مشکلات پوستی بروز ضایعات چربی زیر پوست به صورت توده‌های زرد رنگ (زرده‌های چربی یا زردک) در بعضی موارد نادر، تری‌گلیسرید بالا می‌تواند باعث بروز این ضایعات شود.
مشکلات کبدی احتمال بروز بیماری کبد چرب غیرالکلی در موارد شدید و بلندمدت، می‌تواند منجر به مشکلات کبدی شود.
تشخیص نیاز به آزمایش خون برای تشخیص سطح تری‌گلیسرید بالا تری‌گلیسرید بالا معمولاً در مراحل ابتدایی بدون علامت است و باید با آزمایش خون تشخیص داده شود.

1. پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)

علائم: درد شدید و ناگهانی در ناحیه بالای شکم که ممکن است به پشت هم انتشار یابد، تهوع، استفراغ، تب و افزایش ضربان قلب.

توضیح: پانکراتیت یکی از عوارض جدی تری‌گلیسرید بالا است که نیاز به درمان فوری دارد.

2. مشکلات پوستی

علائم: در بعضی موارد نادر، تری‌گلیسرید بالا می‌تواند منجر به بروز ضایعات چربی زیر پوست شود که به صورت توده‌های زرد رنگ ظاهر می‌شوند. این ضایعات به نام زرده‌های چربی یا زردک شناخته می‌شوند.

3. مشکلات کبدی

علائم: در موارد شدید و بلندمدت، می‌تواند باعث بروز بیماری‌های کبدی مانند کبد چرب غیرالکلی شود.

 آیا داروهایی برای کاهش تری‌گلیسرید وجود دارد؟

تری گلیسیرید (4)

بله، داروهایی برای کاهش سطح تری‌گلیسرید در خون وجود دارند. این داروها معمولاً زمانی تجویز می‌شوند که تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و مدیریت وزن نتوانند سطح تری‌گلیسرید را به اندازه کافی کاهش دهند. در ادامه، برخی از داروهای متداول برای کاهش تری‌گلیسرید را معرفی می‌کنیم:

دارو نمونه‌ها نحوه عملکرد عوارض جانبی
فایبرات‌ها (Fibrates) فنوفیبرات (Tricor)، جمنو فیبرات (Lopid) کاهش تولید تری‌گلیسرید در کبد و افزایش سطح HDL مشکلات گوارشی، افزایش ریسک سنگ کیسه صفرا، اختلال کبدی
نیاسین (Niacin) نیاسین یا ویتامین B3 کاهش تولید تری‌گلیسرید و LDL و افزایش سطح HDL قرمزی و سوزش پوست، مشکلات گوارشی، اختلالات کبدی
داروهای مهارکننده PCSK9 آلوپولوماب (Repatha)، ایوالوپولوماب (Praluent) کاهش سطح کلسترول LDL و در بعضی موارد کاهش تری‌گلیسرید درد در محل تزریق، واکنش‌های آلرژیک، عوارض نادر دیگر
داروهای اُمگا-3 (Omega-3 Fatty Acids) ایتورکاپ (Lovaza)، icosapent ethyl (Vascepa) کاهش سطح تری‌گلیسرید از طریق اسیدهای چرب امگا-3 مشکلات گوارشی، بوی نامطبوع دهان، افزایش خطر خونریزی
استاتین‌ها (Statins) آتورواستاتین (Lipitor)، سیمواستاتین (Zocor) عمدتاً کاهش کلسترول LDL و می‌توانند در کاهش تری‌گلیسرید مؤثر باشند درد عضلانی، مشکلات کبدی، افزایش خطر دیابت نوع 2

1. فایبرات‌ها (Fibrates)

نمونه‌ها: فنوفیبرات (Tricor) و جمنو فیبرات (Lopid).

نحوه عملکرد: این داروها به کاهش تولید تری‌گلیسرید در کبد کمک می‌کنند و می‌توانند سطح HDL (کلسترول خوب) را افزایش دهند.

عوارض جانبی: مشکلات گوارشی، افزایش ریسک سنگ کیسه صفرا و اختلال در عملکرد کبد.

2. نیاسین (Niacin)

نام تجاری: نیاسین یا ویتامین B3.

نحوه عملکرد: نیاسین می‌تواند تولید تری‌گلیسرید و کلسترول LDL را کاهش دهد و همچنین سطح HDL را افزایش دهد.

عوارض جانبی: قرمزی و سوزش پوست، مشکلات گوارشی و اختلالات کبدی.

3. داروهای مهارکننده PCSK9

نمونه‌ها: آلوپولوماب (Repatha) و ایوالوپولوماب (Praluent).

نحوه عملکرد: این داروها به کاهش سطح کلسترول LDL کمک می‌کنند و می‌توانند در بعضی موارد سطح تری‌گلیسرید را کاهش دهند.

عوارض جانبی: درد در محل تزریق، واکنش‌های آلرژیک و عوارض نادر دیگر.

4. داروهای اُمگا-3 (Omega-3 Fatty Acids)

نمونه‌ها: ایتورکاپ (Lovaza) و icosapent ethyl (Vascepa).

نحوه عملکرد: این داروها از اسیدهای چرب امگا-3 مشتق شده و می‌توانند سطح تری‌گلیسرید را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

عوارض جانبی: مشکلات گوارشی، بوی نامطبوع دهان و افزایش خطر خونریزی در صورت مصرف همزمان با داروهای رقیق‌کننده خون.

5. استاتین‌ها (Statins)

نمونه‌ها: آتورواستاتین (Lipitor) و سیمواستاتین (Zocor).

نحوه عملکرد: اگرچه استاتین‌ها عمدتاً برای کاهش کلسترول LDL استفاده می‌شوند، می‌توانند در کاهش تری‌گلیسرید نیز مؤثر باشند.

عوارض جانبی: درد عضلانی، مشکلات کبدی و افزایش خطر دیابت نوع 2 در بعضی افراد.

نکات مهم:

داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند تا از بروز عوارض جانبی و تداخل‌های دارویی جلوگیری شود.

برای کاهش تری‌گلیسرید و حفظ سلامت عمومی، تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی سالم، ورزش و مدیریت وزن بسیار مؤثر هستند.

چه غذاهایی تری گلیسیرید را کاهش می دهند؟

برای کاهش سطح تری‌گلیسرید در خون، مصرف غذاهای سالم و مغذی بسیار مؤثر است. در ادامه، غذاهایی که می‌توانند به کاهش تری‌گلیسرید کمک کنند را معرفی می‌کنیم:

گروه غذایی نمونه‌ها فواید
ماهی‌های چرب سالمون، تن، ماکرل، ساردین سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 که به کاهش سطح تری‌گلیسرید و سلامت قلب کمک می‌کنند.
مغزها و دانه‌ها گردو، بادام، پسته، دانه چیا، دانه کتان حاوی چربی‌های سالم (امگا-3 و امگا-6) که به کاهش تری‌گلیسرید کمک می‌کنند.
روغن‌های سالم روغن زیتون، روغن کانولا، روغن آووکادو چربی‌های غیر اشباع که سطح تری‌گلیسرید و کلسترول بد (LDL) را کاهش می‌دهند.
سبزیجات و میوه‌ها اسفناج، کلم، سیب، توت، پرتقال، موز حاوی فیبر زیاد که به کاهش جذب چربی و قند کمک می‌کند و سطح تری‌گلیسرید را پایین نگه می‌دارد.
غلات کامل برنج قهوه‌ای، جو دوسر، گندم کامل، کینوا سرشار از فیبر که به کاهش سطح تری‌گلیسرید و بهبود سلامت متابولیک کمک می‌کنند.
حبوبات لوبیا، عدس، نخود، ماش منابع عالی فیبر و پروتئین گیاهی که می‌توانند به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کنند.
میوه‌ها و سبزیجات ضد التهابی زردچوبه، زنجبیل، زغال‌اخته خاصیت ضد التهابی دارند و می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود سلامت کلی بدن کمک کنند.
دمنوش‌ها و چای‌های گیاهی چای سبز، دمنوش نعناع، چای زنجبیل می‌توانند به افزایش متابولیسم و کاهش سطح چربی در خون کمک کنند.

1. ماهی‌های چرب

نمونه‌ها: سالمون، تن، ماکرل، ساردین.

چرا مؤثر است؟ این ماهی‌ها سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 هستند که می‌توانند سطح تری‌گلیسرید را کاهش دهند و به سلامت قلب کمک کنند.

2. مغزها و دانه‌ها

نمونه‌ها: گردو، بادام، پسته، دانه چیا، دانه کتان.

چرا مؤثر است؟ این مواد غذایی حاوی چربی‌های سالم (امگا-3 و امگا-6) هستند که می‌توانند به کاهش تری‌گلیسرید کمک کنند.

3. روغن‌های سالم

نمونه‌ها: روغن زیتون، روغن کانولا، روغن آووکادو.

چرا مؤثر است؟ این روغن‌ها چربی‌های غیر اشباع دارند که می‌توانند سطح تری‌گلیسرید و کلسترول بد (LDL) را کاهش دهند.

4. سبزیجات و میوه‌ها

نمونه‌ها: سبزیجات برگ‌دار مثل اسفناج و کلم، میوه‌هایی مانند سیب، توت، پرتقال، موز.

چرا مؤثر است؟ این غذاها فیبر زیادی دارند که می‌تواند به کاهش جذب چربی و قند کمک کند و سطح تری‌گلیسرید را پایین نگه دارد.

5. غلات کامل

نمونه‌ها: برنج قهوه‌ای، جو دوسر، گندم کامل، کینوا.

چرا مؤثر است؟ غلات کامل سرشار از فیبر هستند که به کاهش سطح تری‌گلیسرید و بهبود سلامت متابولیک کمک می‌کنند.

6. حبوبات

نمونه‌ها: لوبیا، عدس، نخود، ماش.

چرا مؤثر است؟ حبوبات منابع عالی فیبر و پروتئین گیاهی هستند که می‌توانند به کاهش سطح تری‌گلیسرید کمک کنند.

7. میوه‌ها و سبزیجات با خاصیت ضد التهابی

نمونه‌ها: زردچوبه، زنجبیل، زغال‌اخته.

چرا مؤثر است؟ این مواد خاصیت ضد التهابی دارند و می‌توانند به کاهش التهاب و بهبود سلامت کلی بدن کمک کنند.

8. دمنوش‌ها و چای‌های گیاهی

نمونه‌ها: چای سبز، دمنوش گیاهان دارویی مثل نعناع و چای زنجبیل.

چرا مؤثر است؟ این نوشیدنی‌ها می‌توانند به افزایش متابولیسم و کاهش سطح چربی در خون کمک کنند.

سطح تری گلیسیرید در آزمایش خون

تری گلیسیرید (3)

در آزمایش خون، سطح تری‌گلیسرید اندازه‌گیری می‌شود تا وضعیت چربی‌های خون بررسی شود. این اطلاعات برای تشخیص خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و سایر مشکلات سلامت مفید است. سطح تری‌گلیسرید به میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) اندازه‌گیری می‌شود و مقادیر مختلف آن به شرح زیر است:

سطح تری‌گلیسرید وضعیت
زیر 150 mg/dL طبیعی
150–199 mg/dL محدوده متوسط (مرز بالا)
200–499 mg/dL بالا
500 mg/dL و بالاتر بسیار بالا (خطر بالا)

نکات مهم

سطح طبیعی: سطح تری‌گلیسرید زیر 150 mg/dL نشان‌دهنده یک وضعیت سالم است.

سطح بالا: سطوح بالای تری‌گلیسرید می‌توانند نشان‌دهنده خطر افزایش بیماری‌های قلبی، سکته، پانکراتیت و دیگر مشکلات سلامتی باشند.

علل افزایش: رژیم غذایی نامناسب، اضافه وزن، کم‌تحرکی، دیابت و مصرف الکل می‌توانند سبب افزایش سطح تری‌گلیسرید شوند.

آماده‌سازی برای آزمایش: معمولاً باید حداقل 8–12 ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید تا سطح تری‌گلیسرید به‌درستی اندازه‌گیری شود.

اگر در آزمایش خود سطح تری‌گلیسرید بالا دارید، توصیه می‌شود با پزشک خود مشورت کنید تا علت آن بررسی شده و راهکارهای مناسب برای مدیریت آن ارائه شود.