من 11سال است ازدواج کردهام و دو فرزند دارم. شوهرم اعتیاد دارد هرچه سعی کردم ترک کند موفق نشدم. به او میگويم 2 فرزند داری پسر هستند جلوی بچهها مصرف نکن آینده بچهها در خطر است خرجی زندگیمان را کسی به ما کمک کند داریم اگر نه درآمدی ندارم بعضی وقتها پول نان خالی را نداریم. نمیدانم با دو تا بچه و شوهر معتاد چکار کنم. هر چه وسیله داشتم فروخت و خرج اعتیادش کرد.
مسلماً زندگی کردن با همسری که مبتلا به اعتیاد است مشکلات و سختی های خاص خود را دارد اعم از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، قانونی، حرف و حدیث های دیگران که هر کدام از اینها می تواند عزت نفس افراد خانواده را تحت تاثیر قرار دهد و در این میان کم نیستند زنان و مردانی که به دلیل اعتیاد همسرشان عطای زندگی مشترک را به لقای آن بخشیده و برای جدایی راهی دادگاه های خانواده شده اند. روانشناسان عقیده دارند وجود برخی علایم در فرد مبتلا به اعتیاد می تواند نشان دهنده پیش آگهی خوب و امیدواری به برگشت آنها به زندگی باشد مثال اگر فرد مبتلا به اعتیاد، خانواده دوست باشد و برای زن و بچه اش احترام قایل باشد در مصرف خود اعتدال داشته باشد و مصرف چندگانه مواد را تجربه نکرده باشد، مصرف به شکل تدخینی باشد نه تزریقی، سابقه
مصرف مواد در خانواده والدینی نداشته باشد، علایم اختلال شخصیت نداشته باشد، سابقه درگیری با قانون را نداشته باشد و در شیوه مصرف خود حد و مرزی را قایل باشد مثال در انظار خانواده استفاده نکند یا این که تمایل به درمان داشته باشد و در این رابطه همکاری درمانی لازم را از خود نشان دهد در این حالت می توان به تداوم زندگی با این فرد تا حدی امید داشت اما در غیر این صورت ادامه زندگی با او همراه با تنش و مشکلات زیادی است. در حال حاضر اگر مددجوی گرامی به هر دلیلی راهی جز ادامه زندگی را ندارد توصیه می شود که ابتدا اطلاعات خود را در رابطه با اعتیاد افزایش دهید. سعی کنید عضو گروه خودیاری خانواده معتادان شوید. به جلسات خانواده درمانی مراکز بهزیستی مراجعه کنید. انتظارات خود و فرزندان خود را مدیریت و خطوط قرمزی را برای مصرف مواد او تعیین کنید و در صورت عدم تبعیت می توانید از اورژانس اجتماعی یا حتی پلیس کمک بگیرید.
حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:
ارسال نظر