ایران در شرایط فاجعه بار آبی قرار دارد

به گزارش خبرنگار رکنا از لرستان، مهندس جلال مرادی با بیان این که بحران آب از دو جنبه فیزیکی و اقتصادی قابل بررسی است اظهار کرد: سال هاست به لحاظ فیزیکی شاهد تغییرات شدید اقلیمی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر جهان هستیم و همین باعث شده دمای زمین ۱/۵ درجه افزایش یابد، این گرما در مناطق خشکی مانند ایران نه تنها تاثیر گذار بلکه بحران آفرین هم بوده و به احتمال زیاد این خشک سالی همچنان ادامه داشته باشد.

وی با اشاره به این که جوامع بشری باید با خشک سالی ها کنار بیایند و خود را با این پدیده هماهنگ کنند افزود: یکی از دلایل کمبود آب، توزیع ناعادلانه و نامناسب آن است که بر اساس داده های علمی در بخش های کشاورزی، صنعت و شرب کمتر صورت می گیرد.

مرادی اضافه کرد: ضعف مدیریت منابع آب در موضوع اقتصاد آب بی تاثیر نبوده و نیست به طوری که حتی به بحران کمبود آب نیز دامن می زند.

این کارشناس آب و خاک تصریح کرد: علاوه بر تغییر شرایط اقلیمی، برداشت های بی رویه از منابع آب زیرزمینی و سطحی، عدم مدیریت درست حوزه های آب ریز، برداشت غیرمجاز از منابع آب، عوارض گوناگونی را به دنبال داشته  که فرو نشست زمین در دشت ها، خشک شدن تالاب ها و رودخانه های فصلی زودتر از موعد مقرر، تخریب کیفیت آب و فرسایش خاک حاصل آن بوده و پیامدهای مخرب زیست محیطی متعددی برای جوامع بشری، گیاهان و آبزیان بهمراه داشته است.

ایشان با بیان این که معمولاً  کشورها دارای پتانسیل محدود آب هستند یادآور شد: خشک سالی های اخیر و ضعف مدیریت در برداشت و استفاده نا به جا باعث تخلیه سفره های آب زیرزمینی شده است.

مرادی با اشاره به این که بر اساس تحقیقات انجام شده توسط اساتید دانشگاهها، اگر بیش از ۴۰ درصد منابع آبی کشوری مصرف شده باشد آن کشور از شرایط طبیعی عبور کرده و به شرایط چالش نزدیک شده و اگر مصرف منابع آب کشوری از ۶۰ درصد عبور کند آن کشورها به شرایط بحران می رسد تصریح کرد: این در حالی است که بر اساس آمارها کشور ایران بیش از ۸۰ درصد از پتانسیل های آبی را برداشت نموده و در حال نزدیک شدن به وضعیت فاجعه بار آبی است.

کارشناس آب و خاک گفت: استان لرستان به عنوان بخشی از کشور ایران در داخل شرایط بحران آب قرار گرفته است.

مرادی افزود: توپوگرافی، کوهستانی بودن و اقلیم خاص استان لرستان باعث شده بود در گذشته شاهد بارندگی های مطلوبی باشیم که بر اثر آن، رودخانه ها، سراب ها و چشمه ساران متعددی ایجاد و بهمین خاطر لرستان به یکی از منابع آبی ایران تبدیل شده بود.

وی اظهار کرد: وضعیت زمین شناسی منطقه به گونه ای است که بسیاری از بارندگی ها و روان آب های حاصل از بارندگی ها، پتانسیل آب های زیرزمینی لرستان را در سطح مطلوبی نگهداشته است.

این کارشناس آب و خاک با بیان این که مطابق آمارها بین سال های ۱۳۳۷ تا ۱۳۶۲ در رودخانه های دو حوزه دز و کرخه حدود ۱۱ میلیارد متر مکعب آب جریان داشته است تصریح کرد: آن چه به اشتباه تصور شده، این است که در طی سالهای اخیر هم به همین میزان آب در استان جریان داشته و نتوانسته ایم به صورت مطلوب از آن استفاده کنیم.

مرادی اظهار کرد: واقعیت این است که آمار ثبت شده از گذشته تا امروز نمی تواند مبنای برنامه ریزی اقدامات آبی در استان قرار گیرد زیرا نوسان نزولات جوی و خشک سالی های مکرر این آمار را زیر سئوال برده است.

وی گفت: تغییر شرایط اقلیمی و برداشت های غیر اصولی از منابع آبی، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره کشاورزی و مدیریت منابع آب استان لرستان وارد کرده است.

کارشناس آب و خاک در ادامه به رودخانه های دو حوزه آب ریز دز و کرخه پرداخت و افزود: به دلیل شرایط اراضی کشاورزی واقع در محدوده حوزه دز، جریان این رودخانه ها و سرشاخه های آن، موتور تلمبه های غیر مجاز کمتری نصب شده است و شرایط هیدرولوژیکی حوزه به گونه ای است که از فصول کم آبی و خشکسالی حداقل آب دهی پایه رودخانه وجود داشته و تخریب برداشت های غیر مجاز آن کمتر محسوس می باشد.

گلاره پروازی/ لرستان