پیک های رایگان جوانان دشتی برای ماندن مردم در خانه

به گزارش رکنا، این جوانان با استفاده از تنها داراییشان که موتورسیکلت هایشان است به صورت رایگان مواد غذایی، نان و میوه را از فروشگاه ها تهیه و به مردم می رسانند تا پویش سراسری #در_خانه_میمانیم در شهر دشتی محقق شود.

محمد ،هادی، داریوش، احمد، امید و خرم هیچ توقع مالی ندارند و تنها دلخوشی شان لبخند مردم است. خودشان می گویند: هیچ وقت فکر نمی کردیم یک خط موبایل و یک موتورسیکلت که هر روز بی تفاوت از کنارش می گذشتیم، این همه به کار بیاد. وقتی می دیدیم هر روز تعداد بیماران بیشتر می شود و هیچ درمانی وجود ندارد و تنها راه فعلی، قطع زنجیره انتقال است با خودمان فکر کردیم کاری کنیم که رفت و آمد در شهرمان کمتر شود. بعد ازچند روز با همفکری هم تصمیم گرفتیم که خودمان برای مردم خرید کنیم و به دستشان برسانیم تا آنها بتوانند به شعار # در_ خانه _بمانیم عمل کنند. در واقع به این نتیجه رسیدیم بهترین کار در این شرایط ارائه سرویس رایگان برای دسترسی مردم به مایحتاج ضروری است.

خرم سرپرست این گروه از سختی روزهای اول می گوید: اوایل کسی به ما اعتماد نمی‌کرد. با تمام فروشگاه های منطقه صحبت کردیم و من حتی مجبور شدم برای اثبات صداقتمان ضمانت بانکی به آنها بدهم اما الان دیگر همه ما را می شناسند و به راحتی با ما کار می کنند. هر روز بیش از 80 تماس داریم که برایشان خرید می کنیم و تمام خریدها را در کمتر از نیم ساعت به دستشان می رسانیم . درست است که این کار سختی های زیادی دارد اما لبخند مردم تمام سختی ها را برای ما آسان کرده. بالاخره یک روز کرونا تمام می‌شود و آنچه باقی می ماند خاطره همین همدلی هاست.

او ادامه می دهد: وقتی دیگر جوانان شهر کار ما را دیدند خیلی تماس گرفتند و خواستد که به ما کمک کنند. اما از آنجایی که نمی شود ، ندیده و نشناخته کار را به کسی سپرد، درخواست خیلی ها را قبول نکردیم. مسئولیت همه بچه های گروه با من است و قبل از اینکه کسی وارد تیم شود، تحقیقات لازم را درباره او انجام می دهم . البته 3 نفر هم بعد از بررسی قرار شده به ما اضافه شوند. ما می خواهیم کارهای بیشتری انجام دهیم. طی چند روز آینده این کارها را اعلام می کنیم تا مردم بیشتر خوشحال شوند. حتی در شبکه های مجازی دیده ام و یا دوستان برایم فیلم‌ و عکس‌ ارسال کردند که در دیگر شهرهای اطراف نیز جوانان مشابه کار ما را انجام می دهند.

خریدهای کوچک را هم انجام می دهیم

این جوان اهل دشتی می افزاید : برای ما فرقی ندارد کسی که با ما تماس می گیرد جوان است یا پیر، زن است یا مرد فقط همین که نیاز به کمک دارد خودمان را مسئول می دانیم. ما از کسی پول نمی گیریم و خدمات مان رایگان و تمام هزینه‌ها اعم از سوخت و ... به عهده خودمان است . همه قشری به ما زنگ می زند اما بیشتر تماس ها از طرف خانواده هایی است که سرپرست ندارند. فرقی ندارد خریدهایشان کم باشد یا زیاد، هیچ کس را نا امیدنمی کنیم.

او درباره شیوه کارش می گوید: مردم با ما تماس می گیرند و سفارشات خود را اعلام می کنند. ما این سفارشات را به سوپرمارکت ها برده و بعد از خرید آنها همراه با دستگاه کارتخوان به درب منازل مراجعه می کنیم و همانجا مردم با استفاده از کارت های بانکی بهای کالاهای خریداری شده را پرداخت می‌کنند . تلاش کرده ایم کمترین میزان ارتباط میان افراد وجود داشته باشد و حتی الامکان از پول کاغذی استفاده نکنیم .مردم هم بدانند ما هیچ گونه پول نقدی از آنها دریافت نخواهیم کرد و تنها با کارت‌های بانکی می‌توانند بهای اجناس شان را پرداخت کنند.

سرپرست این گروه به جوانان شهرش توصیه می کند : مطمئن هستم اگر کمی فکر کنید حتماً ایده ای برای کمک به ذهنتان می رسد. «پیک رایگان» به ذهن ما رسید شما هم فکر کنید و ایده هایتان را با دیگران به اشتراک بگذارید وآنها را عملی کنید. از هیچ چیز نترسید؛ ما ۶ نفر شغل ثابت و در آمد نداشتیم اما از همان امکانات محدودمان استفاده کردیم . دیدیم در این روزها که کسب و کارها کساد شده و همه خانه نشین شده اند، باید کاری کنیم که این بیماری زودتر ریشه کن شود . بارها شنیده ایم که تنها راه قطعی درمان این بیماری قطع زنجیره انتقال است اما دیدیم که مردم برای تأمین نیازهای روزانه شان باید حداقل روزی یک بار به مغازه ها سر بزنند که این کار خود باعث ادامه روند گسترش بیماری می شود پس تصمیم به این کارگرفتم .رضایت مردم ما را بیشتر امیدوار کرده ، تنها دلخوشی این روزهایمان لبخندیست که بر لبان آنان می آوریم. در روزهای اول با اینکه اعتماد کم بود ولی به سرعت شماره ما در شهر پخش شد و خیلی ها با ما تماس گرفتند آنجا بود که متوجه شدیم هرکس برای خودش یک رسانه است‌.

او در پایان می گوید: در این روزهای کرونایی مردم خیلی کمک کردند که شاید نمونه‌های آن را نتوان در هیچ کشوری دید زن ها دست به دست هم دادند ماسک دوختند ،جوان‌ترها برای مسن ترها به خرید رفتند، خیلی ها کرایه چند ماه خود را بخشیدند، برخی تمام دارایی شان را به مراکز درمانی بخشیدند، پرستارها از جانشان مایه گذاشتند و .... تا این بیماری ریشه کن شود پس چرا ما کاری نکنیم؟برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

شیما جهانبخش